TIRANA, fshati i madh i fillim-shekullit 20-të që tentonte të ishte KRYEQYTET

Kur Tirana u shpall kryeqytet, kishte pak vend në imagjinatë që të quhej më së paku qytet. Ishte një fshat pak më i madh se fshatrat e tjerë të vendit. Rrugët e pakta që ekzistonin ishin aq të ngushta, sa mund të kalonte vetëm karroca me qerre. Ndërsa në dy anët e rrugëve kishte kanale uji. Kudo, syri të kapte vetëm varreza e xhami, në distancë të afërt e të largët.

Rrugët kishin emrat e familjeve. Bie fjala “rruga e Beshirit”, “rruga e Qoralliut”, “rruga e Qosajve”, “rruga e Toptanit”…Shkurt, ato ndërtoheshin e mirëmbaheshin nga familjet e mëdha ndaj merrnin emrat e tyre.

Kur Tirana u bë kryeqytet, u fillua që të vendoseshin emra historik, si rruga “28 Nëntori” që ishte ndërtuar që në vitin 1789. Rruga niste nga Pazari i vjetër, në vendin ku sot gjendet Pallati i Kulturës. Ishte e ngushtë dhe anës saj kalonte kanali i ujit. Në të dy anët e saj ishin vendosur të parat godina shtetërore. Ku është sot Teatri i Kukullave, atëkohë ka qenë selia e parlamentit. Më poshtë, prapa Bankës ishte një hotel i vogël si barake, me dy katë, me emrin e madh “International”, ku flinin ambasadorët e huaj.