Moda në Shqipëri, nga stilistja italiane para luftës tek veshjet e dokut të socializmit

Nga koha kur njeriu mësoi të ndizte zjarrin me strall dhe me këtë të fundit të përgatiste veglat e punës të gjahut, apo të gdhendte momente të jetës në gur, deri në ditët e sotme, arti njohu një zhvillim të madh deri në përsosje duke lënë shembuj kuptimplotë në gur, bronx, mermer e baltë të pjekur.
Si figurë e vyer, gruaja la gjurmët e saj, fizionominë e saj, në momentet e lashtësisë, errësirën e mesjetës për të arritur në kohët për ta parë veten të skalitur bukur, të veshur e stolisur bukur, në punë e në jetë. Moda ndryshonte sipas kohëve. Në Tiranë kanë ardhur stilistë me famë botërore para Luftës, por pas asaj, Ndërmarrjet e Prodhimit të Veshjeve, ishin të vetmet istitucione që sugjeronin sesi duhet të visheshin vajzat e gratë shqiptare

Marigo Posio, për të gjithë shqiptarët, njihet si gruaja që përgjatë gjithë natës qëndisi Flamurin e Pavarësisë, që u ngrit në ballkonin e shtëpisë së Vlorës nga Ismail Qemali.