Ilir Meta, dollia e fundit politike

Në selinë e Presidencës koha vrapon shpejt këto 30 ditë që kanë mbetur nga “Presidenca Meta”, por korridoret, tapetet, tavolinat, kolltuqet, ndarja e zyrave, e çdo orendi tjetër mbetet e pandryshuar prej kohësh. Dikur, institucioni i Presidencës ishte “mistik”, “i ngurtë”. Njerëzit që hynin e dilnin ishin të rrallë e veç për nevoja të mëdha. Të hyje në zyrën e presidentit dikur kishte rregull, tavolina qendrore nuk kishte as dosje, as dokumente. Në katin e parë, ku janë të vendosur gardistët, nuk kishte fort njerëz. Në korridore, as mizat nuk bënin zhurmë.

Me Ilir Metën në presidencë kjo qasje ndryshoi. Shumë prej aktorëve kryesorë në vend, ambasadorëve, diplomatëve, intelektualëve e njerëz të thjeshtë u bënë pjesë e atyre zyrave në mënyrë të kohëpaskohshme e vrullshëm. Arma më e fortë e Ilir Metës gjithmonë ka qenë kontakti i drejtëpërdrejtë me njerëzit. Ilir Meta mund të jetë ndër të vetmit presidentë të këtyre 30 viteve tranzicion që në axhendën e tij në paradhomë çdo orë zhvillon një takim. Por a është ky një sukses i presidencës së tij?

Shumë analistë besojnë se kurba politike e Presidentit Ilir Meta ka shkëlqimin e dy viteve të para të mandatit, dhe pjesën tjetër në rënie të lirë shoqëruar me një aleancë dhe disa vendime të pazakonta që duhet të marrë një burrë shteti, ngatërruar kështu “politika” me “presidencën”.