Kampionati i finalistëve, Tirana nuk “ndez”

Në natyrën e shkëlqyer të futbollit, rrëfimi i emocioneve shpesh shkakton ndjesi të forta dhe rrëfime të paimagjinueshme të ngjarjeve në fushën e lojës. Në këtë rrugë të pavdekshme të përballjeve dhe triumfeve, Tirana, “marka” e kampionatit shqiptar, nuk përjashtohet nga rënia e madhe. Kur ditët ishin të përafërta dhe lojtarët i kishin sytë nga podiumi i “Final Four”, shpresat ishin lart për tifozët e skuadrës së tyre të zemrës. Por, nëse ka diçka që futbolli na mëson, është se është një lojë e paparashikueshme. Dhe kësaj here, fati i Tiranës nuk ishte i begatë.

Në një rrugë që duhej ta çonte drejt arritjeve të mëdha, ndjesia e shpresës u zëvendësua me zhgënjimin. Ekipi që për vite me radhë kishte udhëhequr listën e kampionëve, u vetpërjashtua nga podiumi i madh në një përpjekje për të konsoliduar krerët e tyre të lumturisë. Një goditje e fortë për një skuadër që ka dominuar në skenën futbollistike me një dinjitet të paimagjinueshëm. Ndërsa rivalët e tyre, me zemër të fortë dhe dëshirë të madhe për të triumfuar, u grumbulluan në “Final Four”, tifozët e Tiranës u ndodhën në një det emocionesh dhe refleksionesh. Por në këtë moment, mund të lindë një shpresë e re. Dhe kjo shpresë nuk është asgjë tjetër përveç një rrugë e re për të rikthyer zjarrin dhe pasionin për të triumfuar. Sepse, në fund të fundit, një kapitull i ri mund të shkruhet. Asnjë përjashtim në histori nuk është një mbyllje përfundimtare, por një fillim i ri për të ardhmen. Kështu që edhe pse nuk ishin në gjendje të hyjnë në “Final Four” këtë vit, Tirana është ende flaka që ndez dhe shpreson, përherë gati të krijojë histori të reja, duke rikthyer lavdinë dhe triumfin në këtë fushë të shkëlqyer të lojës.