SHUMË ZHURMË PËR… ASGJË!

Qenia njerëzore mund të arrijë më të mirën e vet kur i jepet dijes, imagjinatës dhe veçanërisht lirisë. Ky parim, një nga më të rëndësishmit e komedisë së njohur shekspiriane “Shumë Zhurmë për Asgjë”, doli edhe një herë në pah në Federatën Shqiptare të Futbollit. Askush s’e kishte menduar që një ditë kjo komedi do të mund të luhej në skenën e shtëpisë së futbollit në vend, pikërisht për zgjedhjet e kreut të ardhshëm të FSHF-së. Nuk kishte aktorë të mirëfilltë, të cilët me pasionin dhe dashurinë për artin, do të arrinin në një produkt që të bënte për vete publikun, por artificialisht u munduan të tregohen të tillë. Subjekti ishte i qartë, por edhe fundi e tregoi: Më të mirët u shpërblyen, ndërsa të ligjtë morën ndëshkimin e merituar. Zhurma qe e madhe, madje shumë e madhe, por në fund? Asgjë, gjithçka u mbyll siç ishte.

Armand Duka e kishte vendosur për të rikandiduar sërish për kreun e ardhshëm të Federatës Shqiptare të Futbollit. Projektet e nisura duhen çuar në fund. E dinte se do të kishte shumë bërryla edhe kësaj here, ashtu si i kishte ndodhur edhe në Asambletë e shkuara. Përplasjet në distancë me kandidatin e vetëshpallur, Dritan Shakohoxha, kishin nisur qysh prej verës së shkuar. Tentonte t’i merrte sportivisht siç vetë loja e futbollit është. Provoi të dilte në fushë për t’u ndeshur sipas rregullave të shkruara e të miratuara prej vitesh, por u duk të ishte e vështirë. Arbitri po preferonte ta bënte vetë “ligjin, por edhe maliqin”. Qartazi dukej se pas ish “nxënësit” të tij fshiheshin subjektë të tjerë, të cilët nga momenti në moment mund të nxirrnin tabelën e zëvendësimit.