Këlliçi & Shehaj PD humbi inovatorët, Berisha humbi “oksigjenin”

Çfarë ndodhi me zhvillimet në PD, si u caktua kupola e re drejtuese, dhe pse u lanë jashtë dy prej emrave më të spikatur, Belind Këlliçi e Agron Shehaj. Një vështrim i Newsbomb.al mbi prapaskenat e betejës së fortë që ndodh brenda Rithemelimit Gonxhja blu e pranverës demokrate duket se nuk qëndroi për shumë ditë e hapur, dhe shpejt gjërat shkuan në rendin që skeptikët e përjetshëm patën menduar, duke e kthyer kupolën e re të Partisë Demokratike tanimë të drejtuar nga Sali Berisha, në një front të besuarish. Po të shohësh ata që kanë ardhur në krye, dallon se vija lidhëse, ose kriteri i ndjekur është bindja dhe luajaliteti që kanë ndaj liderit historik. Sali Berisha nuk ka kohë, dhe nuk duron më surpriza. Kësisoj, PD humbi një shans për të patur karaktere e ngjyra, diversitet dhe fytyra të reja në udhëheqje, elementë për të cilët në fakt ka nevojë jetike. Me zgjedhjen e Sekretarit të Përgjithshëm, dhe nënkryetarëve, mbetën jashtë dy prej emrave më të spikatur e për të cilët ka një simpati në publik, përtej radhëve të anëtarësisë e militantëve. Të humbur nga gara dolën Belind Këlliçi dhe Agron Shehaj. Dy profile interesante dhe me prerje të pangjashme me pjesën tjetër drejtuese. PD dorëzoi kështu një mundësi për të dërguar një mesazh tek e famshmja shtresë gri, apo tek ai segment i shoqërisë që e ka në stomak dyshimin për këtë forcë politike. Reagimet nuk kanë qenë të pakta. Veçanërisht me rastin e Këlliçit, ndaj të cilit duket sikur u vu në jetë një komplot, duke qenë se pak ditë përpara se të zgjidheshin funksionarët e lartë, ai mori mbështetjen e shumicës dërrmuese të Këshillit Kombëtar, ku si anëtar kryesie doli më i votuari. Ky ishte një tregues që dëshmonte se kjo trajektore do ta dërgonte atë edhe më lart. Dhe hamendësimet e skenaret që dilnin në media, bënin me dije se Belindi do të ishte numri dy, pra Sekretari i Përgjithshëm. Me gjasë, ai post tanimë ishte caktuar për Flamur Nokën, dhe me këtë padyshim që Sali Berisha ka dashur të vendosë një kurorë mbi shembullin e besnikërisë dhe luajalitetit, duke qenë se deputeti ishte i pari që u pozicionua në krah të liderit historik, në ditën e tij më të vështirë, tek u përjashtua nga Grupi Parlamentar prej Bashës atë darkë të 9 shtatorit, pasi qe shpallur non-grata nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Fushatë anti-Belind Me 28 maj u përcaktua nga Këshilli Kombëtar i PD, kryesia e re. Pothuajse në çdo fletë votimi që po tregohej live tek Syri-tv, ishte shënuar emri i Belind Këlliçit. Ai mori shumicën dërrmuese, rreth 200 nga 227 votat, duke krijuar një diferencë jo të vogël me të dytin më të mbështetur, Flamur Nokën. Ky sukses, duket se solli problemet e para për drejtuesin në detyrë të FRPD, dhe deputetin e Tiranës. 35 vjeçari që sa vinte e po rriste staturën, nisi të sulmohej nga brenda radhëve. Dihet mirë se tek Rithemelimi, ka korente e flukse të ndryshme. Ka rivalitetit të ashpër. Të mos ishte autoriteti i Sali Berishës, këto ambicie e përplasje të grupimeve tashmë të ravijëzuara, do të dilnin rëndshëm në sipërfaqe. Aktivistja Evi Kokalari nisi një fushatë të ashpër në publik kundër tij, edhe pse ende nuk ishte bërë asgjë publike, nëse Këlliçi do të ishte kandidat për ndonjë post drejtues, kjo thjesht merrej e mirëqenë, veçanërisht pas rezultatit spektakolar që mori nga plebishiti i Këshillit Kombëtar. Kokalari, një shtetase amerikane e angazhuar siç thotë me republikanët atje dhe pasuese e vijës së Trump, e cila ju gjend Berishës në krah që ditën e parë kur ai nisi foltoren, fitoi një rol brenda demokratëve, edhe pse nuk ishte emëruar apo caktuar nga ndokush. Ajo e akuzoi Belindin për lobim dhe lojë të pisët. Dhe u angazhua se do ta luftojë keqazi, poqese ai do të promovohej në një prej detyrave më të rëndësishme në krye të PD. Kjo betejë, ndaj të cilës Këlliçi nuk reagoi, duket se po i shkonte për shtat, aktorëve të tjerë në PD, që kishin shpallur ambicien për të marrë frerët e drejtimit. Njerëz shumë të afërt me Këlliçin dhe që njohin dinamikën e atyre orëve dhe ditëve, thanë për Newsbomb.al, se ai vetë nuk i ka kërkuar në asnjë rast Sali Berishës se, pretendonte të ishte Sekretar i Përgjithshëm, apo nënkryetar. Pas atmosferës së krijuar, besohet se nuk ka dashur as të kandidojë më 3 qershor kur u zgjodhën shefat e PD, por ky refuzim nuk është pritur mirë nga doktori, ndaj dhe në orën 14.00 kur lideri demokrat doli në deklaratë, u zyrtarizua emri i tij. Dhe kishin ngelur vetëm disa orë në dispozicion për të lobuar e kërkuar mbështetjen e Këshillit Kombëtar. Vëzhguesit e zhvillimeve në PD dhe që gjenden pranë Këlliçit, thonë se duhet kuptuar diçka, një orientim i liderit demokrat, në komunikimin që bëri para zhvillimit të mbledhjes së Këshillit, teksa tha se ishte kundër lobimeve, pasi u pyet nga gazetarët lidhur me pretendimet dhe akuzat që kishte ngritur në publik Kokalari. Po ashtu më tej, tek leximi i emrave, i kandidaturave. Berisha e nisi me Oerd Bylykbashin dhe Agron Shehajn, e vijoi me Belind Këlliçin, e Luçiano Boçin. Renditje, që sipas disave tregonte dhe preferencën e tij. Detaje këto që demokratët janë stërvitur prej 30 vitesh për t’i gjetur e kapur tek e folura e udhëheqësit të tyre. Nga ana tjetër, disa tavolina me influencë demokratësh, nisën të furnizohen me një ushqim pikant, sikur 35 vjeçari nuk e kishte përkrahur menjëherë Sali Berishën kur nisi lëvizjen e tij për të rrëzuar Bashën dhe riardhur në krye, por e bëri këtë akt pasi u shpallën zgjedhjet në forum, dhe kur u pa se kjo strukturë e rëndësishme po i hiqej nga drejtimi dhe kontrolli. Ngjyra më e fortë e Foltores Nuk mund të mohohet se një prej zhvillimeve që i dha forcë dhe frymëzim Sali Berishës në shtegun e siziftë që nisi duke ju kthyer bazës, pas përjashtimit nga Grupi Parlamentar, ishte rreshtimi në krah të tij i të rinjve demokratë me Belind Këlliçin në krye. Foltoret e organizuara prej tyre ishin nga më të spikaturat dhe me mesazhet më të forta në publik. Berisha që po shkon drej të 80-tave, kishte kaq shumë nevojë për një oksigjen të tillë. Të rinjtë i dhanë jo vetëm energji e vitalitet, por sidomos legjitimitet, lëvizjes së tij. Nga takimi në takim, u vu re se Belindi po rritej politikisht e qe gjithnjë e më pranë doktorit. Aq më tepër u konsolidua kjo bindje, ku atij ju caktua që të drejtonte Kuvendin e 11 dhjetorit që u zhvillua në Stadiumin “Air Albania”. Duhet thënë se jo pak të rinj të angazhuar në PD dhe që janë ithtarë të Belindit, ndihen sot zemërthyer. Vetë 35 vjeçari, besohet se nuk do të qëndrojë më në vijën e parë të angazhimit, dhe do të ruajë një profil më modest. Shehaj, i mënjanuari tjetër i madh Në një gjendje të ngjashme ndodhet edhe Agron Shehaj, një tjetër emër i madh që doli i goditur nga zgjedhjet për drejtuesit e rinj të PD. Shehaj, një maverik, ka vizatuar qartë tanimë një karakter të tijin, dhe nuk është fytyra apo zëri i një demokrati tipik. Biznesmeni i njohur, e ka demonstruar tashmë fuqinë që ka për të thënë “JO”, e nga ana tjetër, gëzon një simpati jo të vogël në publik. Sidomos pasi ka dëshmuar që është i vërtetë, dhe ka fuqi denoncuese aspak selektive. Pra nuk ka oligarkë që i godet, e oligarkë që u mban anën. Eshtë e sigurtë se për 2 postet e nënkryetarit të PD, Berisha futi në lojë dhe përplasi 4 figurat më të mira dhe me kreditet më të larta jo vetëm mes demokratëve. Por, ndoshta pa llogaritur saktë, se dy të humburit, mund të lëndohen e të tërhiqen, duke mos qënë më aseti për të cilën lideri historik dhe kjo parti ka kaq shumë nevojë në këto ditë të vështira. E konfirmojnë edhe për Newsbomb, burime serioze pranë Shehajt, se ai do të bëjë tashmë hapa pas, dhe do të qendrojë thjesht në pozicionin e deputetit. Për Shehajn, ishte një lloj sakrifice të kandidonte për nënkryetar, duke qënë se u fut në garë përballë Lulzim Bashës në korrikun e vitit të kaluar, ku megjithë problemet dhe procesin e parregullt, arriti të marrë më shumë se 15 përqind të pëlqimit të anëtarësisë. Dhe me këto kuota, vinte ai në këtë moment rinovimi të kupolës së PD. Besohet se as ai nuk dëshironte të futej në këtë garë, por ka qënë e pamundur për të marrë këtë dakordësi nga Berisha. Çfarë tregon ngjitja e Flamur Nokës, numri 2 i PD? Ka shumë interpretime lidhur me këtë fakt. Nuk pritej shumë, duke qenë se vija e ashpër dhe retorika e Berishës, ndoshta duhej të kompensohej, apo të mbulohej me një portret krejt tjetër, të ndryshëm nga ky kurs. Fakti që numri 2 i PD u bë po ashtu një pasues i linjës radikale, do të thotë shumë se cila do të jetë rruga që do të ndjekë kjo parti. Nga ana tjetër, me gjasë, pas “pabesisë” së Lulzim Bashës, kishte ardhur momenti që Berisha të ngrinte në piedestal të kundërtën, pra besnikërinë dhe luajalitetin. Dhe një shpërblim në këtë sens duhej bërë edhe për t’i treguar diçka, një kumt të fuqishëm, anëtarëve të PD. Nuk është për të mos u marrë në konsideratë edhe promovimi pas fushatës së fortë e shumë angazhuese të foltores dhe zgjedhjeve të pjesëshme bashkiake të 6 marsit, ku Noka ka patur një rol kyç. Po mbi të gjitha, qëndron një argument tjetër. Me Nokën në krye, është e padyshimtë tashmë se PD po bëhet gati për stinën e protestave. Sekretari i Përgjithshëm është një mjeshtër i sprovuar i këtyre organizimeve. Tanimë me këtë detyrë që mban, do ta ketë edhe më të lehtë të vërë në lëvizje strukturat dhe të sigurojë logjistikën që lypset për të mbushur sheshin në Bulveradin “Dëshmorët e Kombit”. Ky me gjasë është një prioritet akut që ka marrë parasysh doktori, duke lënë në plan të dytë për momentin nevojën për të qënë atraktiv për pjesën gri dhe atë shtresë të shoqërisë që e ka fort të lëkundur besimin tek PD.

Këlliçi & Shehaj PD humbi inovatorët, Berisha humbi “oksigjenin”

Artikuj të ngjashëm Artikuj

Ilir Meta, dollia e fundit politike

4 KRYEMINISTRA SHQIPTARË NË BALLKAN, Rastësi apo skenar?

“Non grata”? Tronditja amerikane për Shqipërinë

Bashkimi i pamundur i PD

HUBMËSI, Si u fundos anija e Lulzim Bashës, 17 vite pas aktivizimit në politikë

SONDAZHI I NEWSBOMB: Si ndahen votat në Shkodër, Durrës dhe Lushnje

Artikujt më të lexuar

Të pathënat e një shkarkimi Elizabeta, një ‘MALOKE’ që u mund nga THASHETHEMI

NUREDIN DUMANI, hajduti dibran që u bë killer me pagesë

Ilir Meta, dollia e fundit politike

Shkëlqimi dhe rënia e fshatrave turistike