Biblioteka Kombëtare, dija e humbur në arka bananesh

Koncertet bëhen aty ku zhvillohen panairet, madje edhe filmat prezantohen në Pallatin e Kongreseve. Artistët e cirkut performojnë në festa rrugëve, ose në dasma e ditëlindje. Nuk kemi Galeri, Muzeu nuk po ekspozon më, fëmijët nuk kanë më teatër kukullash, ndërsa të rriturit nuk kanë më Bibliotekë për të tërhequr libra. Vendi ka ngelur pa institucionet kombëtare. Thuajse shumica prej tyre janë në rikonstruksion, rijetëzim, rishikim e rilindje madje. Mirëpo, sado bukur është që për një dekadë t’i kesh të gjitha ndërtesat e reja, po aq edhe e vështirë është për qytetarët e një vendi që nuk gjejnë dot oaze kulture. Nuk flasim këtu për Gjirokastrën apo Sarandën, apo të tjera rrethe ku të rinjtë nuk kanë shkuar asnjëherë në kinema se nuk e kanë një të tillë në qytetin e tyre prej thuasje 30 vitesh. Por, për të gjitha institucionet kombëtare.

Teatri i Operas dhe Baletit ishte insitucioni më i suksesshëm për vitin 2023, ndoshta jo vetëm falë kalendarit artistik,- që duhet thënë ishte një kalendar i mirë,- por edhe sepse është i vetmi vend që na ofron pak art. Dy sallat e tjera të teatrove me kalendarë të rinj, me projekte të reja i ngjasuan shumë skenave teatrale eksperimentale. Sigurisht edhe aty ka pasur produksione të mira, veçoj këtu Festivalin e Teatrit Mbarëkombëtar, – edhe ky nuk kaloi pa akuza ndaj drejtorit Altin Basha që ndante një çmim për shfaqjen e vet dhe një tjetër për bashkëshorten, – dhe atë të të rinjve në Teatrin Eksperimental “Kujtim Spahivogli”. Mirëpo, gjithçka tjetër është shndërruar në një grahmë, që lëshon njeriu kur i vijnë një nga ato dhjetë milionë turistë, miq nga jashtë e që nuk di ku të përplasesh me to ditën e dytë.