4 KRYEMINISTRA SHQIPTARË NË BALLKAN, Rastësi apo skenar?

Shkëlqimi dhe ngritja në majën e pushtetit e Dritan Abazoviçit. Si u bë ulqinaku kryeministër i Malit të Zi me vetëm 5.5% të votave? A do të kemi së shpejti një shqiptar në krye të qeverisë në Maqedoninë e Veriut? Dhe pikëpyetja e madhe, a janë këto koinçidenca fatlume apo emërime të projektuara diku “lart”? Kur lundron në faqen e internetit dritan.me, në ballinë ndeshesh me një rubrikë: Dritanizimi. Klikon mbi të dhe je përpara një panorame të gjerë fotografish, shoqëruar me informacione të shkurtra. Këto info të servirura në variantin grafik të një “shotsi” të shpejtë alkooli, variojnë nga historia e shtypshkronjës së parë malazeze në shek. 15 e deri tek goli i famshëm me “dorën e Zotit” të Diego Armando Maradonës. Nuk qëllon shpesh që në faqen e internetit të një politikani, të marrësh informacione sportive apo historike. Por, Dritan Abazoviç është një politikan atipik. Që nga prilli 2022, ai drejton qeverinë malazeze, duke nxjerrë në opozitë dhe duke thyer hegjemoninë 30-vjeçare të Partisë Socialdemokrate te Milo Gjukanoviçit. Dritani drejton partinë me emrin “URA”, një gjetje interesante që duket se në shqip jep mesazhin e bashkëpunimit dhe ndërveprimit. Në fakt, është thjesht akronimi i “United Reform Action”. Si shumë parti të tjera të shekullit 21, “URA” lindi si një lëvizje social-qytetare në vitin 2015. Dy vite më pas, Dritan Abazoviç u bë kryetar i saj, pasi braktisi partinë “Positive Montenegro”. Por, si ia doli një djalë shqiptar nga Ulqini, me një pamje “clean cut” dhe pa i mbushur ende të 40-tat, të marrë drejtimin e qeverisë malazeze? A ishte rezultat i akrobacive politike, rastësisë apo dikush e ndihmoi? Në zgjedhjet e fundit, URA mori 5.5% të votave. Atëherë, a është Dritan Abazoviç një aksident politik, apo pjesë e një projekti madhor për de-nacionalizimin e Ballkanit? Përgjigja është diku në mes. Të vërtetat në Ballkan nuk janë bardhezi dhe asnjëherë të thjeshta. Ja si e prezanton Dritani veten në faqen kryesore të faqes së tij personale në internet: “Pas nacionalizmit në Ballkan fshihen interesat financare dhe korrupsioni. Ata që e firmosin atë, janë gardianët e këtyre interesave”. Eshtë shumë e qartë. Dritan Abazoviç nuk ka ardhur në krye të qeverisë malazeze si “shqiptar”. Ai u ngjit në majën e pushtetit, në një sfond delikat politik dhe në një terren të nxehtë etnik, pikërisht për të dhënë një mesazh të rëndësishëm. Koha e nacionalizmit, sovranizmit dhe shteteve-kombe ka perënduar përgjithmonë. Dritan Abazoviç u ndihmua të ngjitet në krye të qeverisë së një shteti ku 20% e banorëve deklarohen serbë, jo për të dhënë mesazhin se pas hegjemonisë serbe në Ballkan, ka ardhur koha e “hegjemonisë shqiptare”. Përkundrazi. Ngjitja e tij synon të japë mesazhin se faktori ndërkombëtar e sheh Ballkanin si një “shtet” të vetëm të madh dhe sponsorizon e mbështet de-nacionalizimin e tij. Dhe de-nacionalizimi i Ballkanit mund të ndodhë jo thjesht kur minoritetet të gëzojnë të drejta, por kur përfaqësimi i tyre në nivelet më të larta, s’do të jetë më një tabu. Nuk do të përbëjë më lajm. Do ishte naivitet të mendohej se Dritan Abazoviç u ngjit në krye të qeverisë malazeze si revansh “shqiptar” mbi sllavët. Ai përfaqëson aty, ‘njeriun e ri’ të politikës ballkanike, një produkt i shkollave dhe akademive të Perëndimit, ku “nacionalizmi” trajtohet si zgjebe dhe lavdërohet teoria e shoqërisë së hapur dhe zhbërja e kufijve territorialë. Për të njëjtat arsye, shqiptari i vetëm në parlamentin e Serbisë, Shaip Kamberi “lejohet” të flasë hapur për të drejtat e preshevarëve, për shtypjen që shumica i bën pakicës në Serbi. Për të njëjtat arsye, komuniteti ndërkombëtar insiston që minoritetet të jenë gjithnjë faktor vendimmarrës në qeverinë e Kosovës. Për të njëjtat arsye, amerikanët e mbështesin në heshtje iniciativën e “Ballkanit të Hapur”. Megjithëse e dinë që është një projekt pa produkt, mesazhi që jepet tek dy popujt që janë vrarë ndër veti së paku në 150 vitet e fundit, është pajtimi dhe bashkëjetesa. Dhe kjo nuk është pak. Amerikanët shohin “big picture”. Paqja dhe stabiliteti dhe jo inatet e vjetra ballkanike janë në interesin e tyre kombëtar dhe global. Shqiptarëve kjo mund t’u dhembë, se plagët janë ende të freskëta. Por, jeta vazhdon. Në këtë kuptim, “shqiptari Dritan” në krye të popullit malazez, është një fenomen që do të përsëritet në të ardhmen. Sot mund të tingëllojë tabu, por s’do të jetë çudi që dekadat e ardhshme në krye të qeverisë së Shqipërisë, të jetë një përfaqësues i një minoriteti etnik. (Sepse përfaqësues të minoriteteve kulturore ka patur) I njëjti fenomen mund të ndodhë në Kosovë. Sot, minoritetet etnike serbe, turke e boshnjake përfaqësohen me ligj në parlamentin e Kosovës. S’do ishte e pamendueshme që një ditë, në karrigen e Albin Kurtit të shihnim pikërisht një serb, një turk apo një boshnjak. Ky fenomen mund të ndodhë në Shkup. Madje, që kryeministri i Maqedonisë së Veriut mund të jetë shqiptar, është skenar që i përket real-politikës. Për këtë, ekziston një marrëveshje e shkruar. Me pak “fat”, në vitin 2024, mund të kemi 4 kryeministra shqiptarë në Ballkan. E lidhur në gusht të vitit 2020, marrëveshja e Shkupit mes kreut të BDI, Ali Ahmetit dhe kreut të LSDM, Zoran Zaev sanksionon që në fund të mandatit qeverisës, kryeministri “tranzitor” i vendit do të jetë një shqiptar, për së paku 100 ditë. Po u respektua marrëveshja, në vitin 2024 do të kemi për herë të parë një kryeministër shqiptar në Maqedoninë e Veriut. Më gjasë, vetë Ali Ahmetin. Pra, nëse nuk do të ketë supriza dhe kriza të rënda politike, pas dy vitesh në Ballkan do të ketë 4 kryeministra shqiptarë, Edi Rama, Albin Kurti, Dritan Abazoviç dhe Ali Ahmeti. Këta janë politikanë karriere që dinë të bashkëjetojnë dhe të bashkëpunojnë me politikanë të etnive të tjera. A do të bashkëpunojnë dot me njëri-tjetrin?

4 KRYEMINISTRA SHQIPTARË NË BALLKAN, Rastësi apo skenar?

Artikuj të ngjashëm Artikuj

Tigri nxjerr dhëmbët, drejton gishtin drejt Veliajt

Gratë që vunë përpara burrat

Veliaj vs Belind, Kush mashtron më shumë?!

Fushatë “pa ethe”, Minxhozi, Çani, Abilekaj e Rakipi skanojnë zgjedhjet

Revolucioni i ftohtë i shkurtit

Gratë që tradhëtuan “Rilindjen”

Artikujt më të lexuar

Gjergj Luca, kryeoligarku i Shkrimsit, rebeli që grisi diplomën për t’u bërë biznesmen

JETA E NATËS NË VITET ’90, NGA DISKO ALBANIA DHE MARIKAJ TE BUZUKËT E PARTYT RAVE

Tigri nxjerr dhëmbët, drejton gishtin drejt Veliajt

Gjiri i Kakomesë, “Bukuroshja” e braktisur bëhet gati për TURIZËM

MARK PALNIKAJ, INXHINIERI QË “ZHVARROS” ARKIVAT E VATIKANIT

Inva Mula: Unë sopranoja e parë shqiptare në skenat evropiane

Kombinimet e shtatorit dhe rikthimi në fëmijëri…

Kontaktet

Kategori

Mirëse u ktheve!

Hapni një llogari të re!

Merrni fjalëkalimin tuaj

Je i sigurt që dëshiron ta zhbllokosh këtë artikull?

Are you sure want to cancel subscription?

4 KRYEMINISTRA SHQIPTARË NË BALLKAN, Rastësi apo skenar?

Mbështetni autorët dhe abonohuni në përmbajtje

Shkarko

Zblloko Artikullin

Artikuj të ngjashëm Artikuj

Artikujt më të lexuar

Kontaktet

Kategori

Mirëse u ktheve!

Hapni një llogari të re!

Merrni fjalëkalimin tuaj

Je i sigurt që dëshiron ta zhbllokosh këtë artikull?

Are you sure want to cancel subscription?