Më 12 dhjetor 1990 u krijua partia e parë opozitare, akt që jetësoi pluralizmin politik. Shqipëria kishte vetëm një përvojë minimale pluraliste (1920-1924), më pas vijuan regjimet autoritariste (1925-1939), periudha e pushtimit (1939-1944) dhe sistemi stalinist i partisë-shtet (1945-1990). Pa traditë, pa memorie historike, e vetizoluar gjatë katër dekadave ndaj Perëndimit dhe dy dekadave ndaj Lindjes, pa institucione fetare, pa grupe civile dhe as elementë aktiv disidencw politike, pa pronësi private dhe as qeveri në emigracion, takimi me pluralizmin ishte frymëzues, por dramatik dhe i bazuar në keqkuptime. Mijëra qytetarë të zhveshur dhe të pa ushqyer, modele Tarzani që nuk ia kishin idenë e botës, ligjit, demokracisë, lirisë, konkurrencës, meritokracisë, llogaridhënies apo transparencës, ndarjes së pushteteve dhe as rotacioneve politikë, – mbushën anijet për në brigjet italiane, për të takuar “Europën”, ishin simboli më domethënës i trashëgimisë komuniste.
Mbështetni autorët dhe abonohuni në përmbajtje
Këto artikuj janë premium. Zhbllokoji për të lexuar të gjithë artikullin.