Zgjedhjet, Demokratët të bashkuar, Opozita e ndarë

Situata brenda kampit të djathtë, 4 muaj para zgjedhjeve të 11 Majit. Aleatët që do të jenë në listat e PD, dhe partitë e reja e lëvizjet me të cilat selia blu dhe Berisha kanë larë duart. Efekti që krijon në publik shkuarja në zgjedhje me demokratët e bashkuar, por me opozitën e ndarë. Një raport i plotë nga revista Newsbomb.al Pas një lufte civile gati 3 vjeçare, bashkimi i demokratëve është tanimë fakt, dhe ata po shkojnë drejt zgjedhjeve të 11 majit, nën lidershipin, simbolet, logon dhe vulën që e kanë prej themelimit, prej 34 vitesh. Ndasia që nisi në shtator të vitit 2021 kur Lulzim Basha përjashtoi Sali Berishën nga Grupi Parlamentar pas shpalljes së tij non-grata, pati jo pak trauma. Në fund, dhe me vendimin e pak muajve më parë ku vula i kaloi Sali Berishës dhe me gjykatë ai ligjërisht u njoh si kryetar, mund të thuhet se demokratët u unifikuan. Po nuk ndodh e njëjta gjë me Opozitën në përgjithësi. Ajo është me disa copëza dhe e fragmentuar. Pëpos ndonjë aleati tradicional që gjithnjë i ikën selisë blu para zgjedhjeve, tanimë janë dhe 4 bijëza që kanë dalë direkt nga trungu i saj. Agron Shehaj me partinë e tij “Mundësia”. Enkeleid Alibeaj me partinë “Djathtas 1912”, Lulzim Basha që de-fakto nuk ka një subjekt të regjistruar në gjykatë pasi ngeli pa vulën e PD, por emërtohet në publik si “Demokratët Euroatlantikë”, dhe Dash Shehu që edhe pse ka LSHK-në e tij, në parlament erdhi nga lista dhe votat e demokratëve. Ndërsa bashkimi brenda tyre ka sjellë një lloj impulsi dhe energjie tek demokratët, nuk mund të thuhet e njëjta gjë brenda të djathtës. Sigurisht Partia Demokratike është në bisedime dhe shumë shpejt do të finalizojë marrëveshjen konkrete me aleatët historikë tanimë, si me Ilir Metën, Vangjel Dulen, Fatmir Mediun, Agron Dukën, Nard Ndokën, Arian Starovën, etj. Por sa i përket atyre që janë aktualisht edhe pak më të zëshëm, një raport bashkëpunimi duket i pamundur. Janë ndërprerë tanimë të gjitha urat me Agron Shehajn, Lulzim Bashën dhe Alibeajn. Sulmet janë gjendja dhe raporti që ekziston. Mesa duket, Sali Berisha një njohës i mirë i realitetit politik, ka kuptuar se këto lëvizje do të merrnin ushqim, ajër dhe oksigjen nga trupi i PD. Dhe për të mos lejuar asnjë iluzion të zgjasë, qëndrimet kanë qënë jo vetëm të qarta, por dhe të ashpra ndaj tyre. Qëndrime tanimë të mbajtura dhe të përsëritura në publik nga numri 2 i selisë blu, Flamur Noka. Ai e ka konsideruar “Mundësinë” e Agron Shehajt si parti të Erion Veliajt. Ndërsa është e dukshme që lufta me Alibeajn, ka përfshirë dhe partneren e tij, anëtare në Gjykatën Kushtetuese. Ndërsa, hesapet janë qeruar me kohë me Lulzim Bashën, përmes batutave të përsëritura nga Berisha. Raportet me PL: Me durim, po pa shumë dashuri Përtej disa momenteve sporadike, si përshembull mosmarrja pjesë e demokratëve në protestën e PL para SPAK, ku u ngrit zëri për arrestimin dhe procedimin e paligjshëm sipas tyre të Ilir Metës, PD duket se e ka të konsoliduar ujdinë me partinë e ish-Presidentit, janë vetëm detajet që do të sanksionohen në ndonjë marrëveshje. Burime zyrtare pranë PD bëjnë me dije për revistën Newsbomb, se partitë opozitare që do të firmosin me Berishën, do të shkojnë në një listë të përbashkët. Kur ishte në liri, Ilir Meta besohet se ka pretenduar për më shumë vende të sigurta se sa flitet aktualisht. Aktlisht po diskutohet që PL të ketë 4 vende të garantuara në listën e përbashkët. Me shumë gjasë, për një vend do të luftojnë dhe Dule, Mediu, Noka apo Duka. Këta janë të vetmit që kanë pretendime për mandate parlamentare dhe pse Duka ka deklaruar publikisht se pwr vete nuk do tw kwrkojw njw mandat deputeti, por do tia lwrw dikujt tjetwr nga partia. Të Djathtët që duan të rriten duke sulmuar PD-në Të djathtët e tjerë që janë momentalisht në armiqësi të hapur me PD, po thellojnë kursin që sipas tyre mund t’u sjellë përfitim apo rritje që është: të sulmojnë PD. Eshtë paradkosale, sepse ata i duan demokratët pasi i shohin si hambarin ku mund të përfitojnë ndonjë mbështetës, por nuk përtojnë ta shprehin se nuk e duan PD-në. Në këtë atmosferë ngjan se vepron Agron Shehaj, i cili vlerësohet se ka më shumë potencial se të tjerët në këtë betejë elektorale. Edhe pse ka qëndrime të forta ndaj qeverisë dhe përpiqet të paraqesë ndonjë platformë, sërish tonet më të larta kohët e fundit i ka kundër PD. Siç ndodhi dhe në seancën parlamentare që solli krisjen finale, ku ajo që u nis si përballje e tij me Ballukun, përfundoi në sherr me Nokën e Bardhin, ku shefi i “Mundësia”, i goditi ata me etiketime e duke u thënë që janë në shërbim të oligarkëve apo qeverisë. Ajo çka mori në këmbim nga kolegët demokratë sigurisht nuk ishte më shumë elegante dhe e matur. Skenat e turpshme tw zyrtarwve tw PD, bënë xhiron e rrjeteve sociale. Nuk zgjati shumë, dhe Flamur Noka nxori një dokument ku pretendohet se Agron Shehaj kishte bërë një kontratë për të ndërtuar një vilë të bashkëshortes së Erion Veliajt në Petrelë. Dhe, Shehaj u shpall parti e kryebashkiakut. Asnjë urë komunikimi më, asnjë mundësi për bashkëpunim. Ndërkohë shemria e njohur e Berishës dhe e disa drejtuesve të PD me Alibeajn është pasuruar, duke kaluar në qëndrime dhe akuza esktreme, që kanë përfshirë dhe zonjën Xhaferrllari, që është bashkëjetuese e ish-deputetit demokrat, dhe anëtare e Gjykatës Kushtetuese. PD shprehet se ka konflikt interesi dhe se ajo në çështjen Berisha është ndikuar prej politikës dhe ndjesive personale të Alibeajt ndaj liderit historik. Pra, edhe me “Djathtas 1912”, nuk do të ketë pakt. Me Lulzim Bashën, është e qartë se nuk do të ketë asnjë lloj afrimi. Ai është shpallur me kohë si i kapur nga qeveria dhe askush nuk ja fal vendimet që mori ndaj Berishës, dhe sidomos nuk i falin përpjekjet që bëri për të mbajtur me çdo kusht vulën dhe firmën, edhe pse njerëzit ishin distancuar me kohë ndaj tij. Dash Shehu është po ashtu në qëndrime aspak miqësore me PD dhe liderin Berisha. Ai do të jetë kësaj radhe jashtë listës së demokratëve. Dhe nuk dihet se sa të lehtë do ta ketë për t’u bërë sërish deputet, duke qënë se pakkush beson se ka sërish të njëjtën masë mbështetësish në Tiranë, si dikur. Siç edhe kanë dalë në publik, me gjasë Shehu do të krijojë një aleancë me Alibeajn. Efekti në publik i disa “opozitave” Sigurisht për kampin Opozitar do të ishte ideale që të gjithë formacionet, të mëdhenj e të vegjël të ishin mbledhur në një front. Kjo do të rriste shanset për rrotacion, dhe sidomos do të krijonte një sinergji që do të kthehej në frymë. Sado pak ta kenë efektin elektoral më 11 maj, partitë që nuk do të jenë në koalicion me PD, një efekt do ta kenë, jo të vogël. Efektin në publik. Për momentin, të paprovuar vetë në realitet, si Shehaj, Alibeaj, Shehu, Basha apo ndonjë tjetër, janë sot opozita televizive. Dhe krijojnë një ide te njerëzit se ata janë disa e shumë, dhe më vete, secili në hesap të tijin, përballë një qeverie, kryeministri dhe partie që është një e vetme, e pacopëzuar dhe e bashkuar. Nuk ka dyshim se prania televizive dhe mediatike e shumë prej tyre është në proporcion jo të drejtë me takatin elektoral. Pra janë shumë më prezent ne ekran se sa në terren. Dhe këtu patjetër që do të bëjë gjithçka të ketë në dorë edhe qeveria që; në sytë e njerëzve të duket sikur ka disa opozita, dhe një PS e një qeveri. Dhe kjo është kostoja e parë elektorale, ende pa nisur zyrtarisht fushata. Zgjedhje, fushatë, premtime dhe SPAK Krerët e koalicionit që do të krijojë PD, kanë jo pak probleme me drejtësinë. Duke nisur me Sali Berishën, aktualisht me masën detyrim paraqitje, i akuzuar për korrupsion, dhe me dosjen e përfunduar hetimore që tanimë ka shkuar në Gjykatë ku pritet nisja e seancës së parë. Ilir Meta është në arrest me burg, nën hetim për akuzën e korrupsionit dhe shpërdorimit të detyrës. Fatmir Mediu, nën hetim për shpërdorim detyre, lidhur me dosjen Gërdeci. Ka raportime në media se dhe drejtues të tjerë të PD kanë çështje në SPAK. Një nga deputetët aktivë dhe të zëshëm, Ervin Salianji është tanimë në burg, i dënuar me 1 vit, me akuzën kallëzim i rremë. Edi Rama ka premtuar në publik se të njëjtin fat do të ketë edhe Gazment Bardhi, pas denoncimit që ky i fundit bëri për vëllain e Kryeministrit, si të lidhur me grupin e Xibrakës. Që SPAK është prezent në këto zgjedhje dhe do të ketë ndimimin e tij, kjo nuk ka dyshim. Në rastin e qeverisë, edhe pse janë me dhjetra zyrtarë, e bashkëpunëtorë të ngushtë të tij tanimë të dënuar, Edi Rama po bën gjithçka që këtë krizë që normalisht do të sillte fundin e tij, ta kthejë në favor. Nga kjo baltë po mundohet të nxjerrë xhevahirin me të cilin tenton të hipnotizojë sërish popullin. Ai po krijon distancë me këdo ministër a pjesë të skuadrës së tij, përfshirë këtu dhe Erion Veliajn, që të marrë sa më pak kosto. Mënyra se si u kthen kurrizin dhe i lë pas, duket se është një strategji që Edi Rama jo vetëm të mos rëndohet nga kjo gjendje, e këto afera, por të mundohet të fitojë dhe pikë, duke marrë kreditet e asaj lufte që po bën SPAK. Duke qënë për momentin, në sondazhe, institucioni më i besuar dhe ku ka dalë se mbi 70 përqind e të pyeturve e duan atë që kjo strukturë e posaçme po bën, Rama ka zgjedhur të thotë se ai është Ati i saj krijues. Kjo me siguri mund të sjellë ndonjë rezultat në publik. Ama do të krijojë jo pak probleme brenda partisë. Gjithnjë e më të vështirë do ta ketë Edi Rama të gjejë bashkëpunëtorë për vendime të forta, kur shihet se në momentin që hyn SPAK në lojë, ai nuk të mban, e nuk të mbron, dhe nuk të ofron imunitet. Nga ana tjetër, Opozita nuk ka asgjë për të përfituar nga punët që i kanë dalë me SPAK, përveç se dëme e disavantazhe. Goditja e Prokurorisë dhe sidomos e titullarit të saj, Dumani, duket se është tanimë një nga pikat e fushatës dhe platformës elektorale. Nëse Berisha do ja dalë të bindë njerëzit se Rama është i korruptuar dhe i inkriminuar, dhe se ai, me rikthimin e tretë do të sjellë ndryshim në vend, duket shumë e vështirë që të bindë qytetarët se SPAK është një organizatë kriminale. Nëse ja del dhe kësaj, atëherë patjetër që do të jemi afër një fenomeni jo normal, njerëzor dhe politik. Elections: United Democrats, Divided Opposition With just four months until the May 11 elections, the right-wing political landscape presents a stark contrast. On one hand, the Democrats have achieved internal unity, while on the other, the broader opposition remains fractured. This analysis from Newsbomb delves into the alliances shaping the Democratic Party’s (PD) electoral lists, the emerging parties and movements from which Sali Berisha and the PD have distanced themselves, and how the public perceives this dynamic: a united PD juxtaposed against a divided and disorganized opposition. Newsbomb.al After nearly three years of internal strife, the unification of the Democrats has finally become a reality. They are now preparing for the May 11 elections under the leadership, symbols, logo, and seal they have held since their founding 34 years ago. The division that began in September 2021, when Lulzim Basha expelled Sali Berisha from the parliamentary group following his designation as non-grata, left deep scars within the party. However, a recent court decision that transferred the party's seal to Berisha and legally recognized him as the leader has paved the way for the Democrats to reunite. Yet, the broader opposition landscape tells a different story. It remains fractured, split into several factions. Alongside traditional allies who often keep their distance from PD headquarters ahead of elections, there are now four splinter groups that have emerged directly from its ranks. Agron Shehaj with his party "Mundësia" Enkelejd Alibeaj with the party "Djathtas 1912" Lulzim Basha , who technically does not have a registered party following the loss of the PD seal, but is publicly referred to as the leader of the "Euro-Atlantic Democrats" Dash Shehi , who, despite leading his own party (LSHK), entered parliament through the PD’s list and votes While the internal unification of the Democrats has injected fresh energy and momentum into their ranks, the broader right-wing camp remains far from cohesive. The Democratic Party is currently in negotiations to finalize agreements with its traditional allies, including Ilir Meta, Vangjel Dule, Fatmir Mediu, Agron Duka, Nard Ndoka, Arian Starova, and others. These partnerships aim to consolidate support ahead of the upcoming elections. However, collaboration with the newer, more vocal factions appears out of reach. Relations with Agron Shehaj, Lulzim Basha, and Enkelejd Alibeaj have completely broken down, marked by persistent public clashes that underscore the deep divisions within the opposition. Sali Berisha, a seasoned figure in Albanian politics, seems keenly aware that these splinter groups draw their strength and influence from the Democratic Party itself. To counter this, Berisha has adopted a clear and combative stance, seeking to stifle any illusions of unity with these breakaway movements. These positions have been consistently echoed by Flamur Noka, the PD’s second-in-command. Noka has accused Agron Shehaj’s “Mundësia” of being a party created under the influence of Tirana Mayor Erion Veliaj. The conflict with Enkelejd Alibeaj has extended beyond political rivalry to involve his partner, a member of the Constitutional Court. Meanwhile, Lulzim Basha remains a recurring target of criticism, with Sali Berisha frequently taking public jabs at the former party leader, symbolizing the PD’s long-standing discontent with him. Relations with the Freedom Party: Patience without Affection Despite occasional friction—such as the Democrats’ absence from the Freedom Party’s (PL) protest in front of SPAK, where they condemned the alleged unlawful arrest and prosecution of Ilir Meta—the Democratic Party appears to have largely cemented its alliance with Meta’s party. The agreement is nearing finalization, with only minor details left to be resolved. According to official PD sources speaking to Newsbomb, opposition parties signing agreements with Berisha will join a unified electoral list. While Meta was once rumored to demand more guaranteed seats, current discussions suggest the PL will secure four guaranteed spots on the joint list. An additional seat may be contested by figures like Vangjel Dule, Fatmir Mediu, Flamur Noka, or Agron Duka. Duka has publicly declared he will not run for parliament but has expressed his intention to allocate his seat to a representative from his party. Right-Wing Rivals: Gaining Ground by Criticizing the PD Several right-wing figures currently in open conflict with the Democratic Party (PD) are leaning heavily on a strategy they believe will boost their standing: relentless criticism of the PD itself. The irony lies in their dual approach—viewing PD supporters as their primary source of potential backing while simultaneously expressing open disdain for the party. Agron Shehaj exemplifies this approach and is widely seen as the most promising challenger among these figures in the upcoming elections. While he has taken firm positions against the government and sought to articulate a platform, his most pronounced critiques in recent weeks have been aimed squarely at the PD. One illustrative moment occurred during a parliamentary session where Shehaj’s confrontation with Belinda Balluku escalated into a public spat with Flamur Noka and Gazment Bardhi. Shehaj accused them of serving either oligarchic interests or the government itself. In response, PD officials retaliated with equally disparaging remarks, creating an undignified spectacle that quickly went viral on social media. Soon after, Flamur Noka released a document alleging that Shehaj had signed a contract to build a villa for Tirana Mayor Erion Veliaj’s wife in Petrelë, further fueling tensions. The accusation effectively labeled Shehaj as being aligned with Veliaj, deepening the divide. At this stage, there are no bridges of communication left standing, and any prospect of cooperation between the two sides appears entirely out of reach. Ongoing Hostilities with Splinter Groups Berisha’s longstanding feud with Enkelejd Alibeaj and other PD leaders has escalated to extreme levels, with accusations even extending to Alibeaj’s partner, Xhaferrllari, a member of the Constitutional Court. The Democratic Party has alleged conflicts of interest, claiming that Xhaferrllari’s rulings in Berisha’s legal battles were politically motivated and influenced by personal bias against the party’s historic leader. As a result, no alliance will be formed with Alibeaj’s "Djathtas 1912." Reconciliation with Lulzim Basha is equally off the table. Within the PD, Basha is widely seen as “captured” by the government, and his actions against Berisha—most notably his attempts to retain control of the party’s seal and signature—are viewed as betrayals that cannot be forgiven. Dashamir Shehi, another figure at odds with Berisha and the PD, has also distanced himself. This time, Shehi will not appear on the Democrats’ electoral list, casting doubt on his chances of returning to parliament. Many believe he will struggle to replicate his previous support in Tirana without PD backing. It is increasingly likely that Shehi will align himself with Alibeaj in the upcoming elections. Public Perception of a Fragmented Opposition For the opposition, the ideal scenario would have been a united front, with all factions, both large and small, rallying together. Such a coalition could have strengthened their chances of achieving political change and sparked a broader, more energized movement. Instead, the reality is far from ideal. Even if their electoral impact on May 11 is marginal, the presence of parties not aligned with the Democratic Party (PD) will leave a visible mark on public perception. Figures like Agron Shehaj, Enkelejd Alibeaj, Dashamir Shehi, and Lulzim Basha, along with others, currently function as a “television opposition.” They create an image of numerous fragmented groups standing against a single, cohesive government and Socialist Party. While these factions enjoy significant media attention, their electoral strength remains limited. This imbalance plays directly into the government’s narrative, portraying the opposition as disorganized and divided, while emphasizing the Socialist Party’s unity. This framing represents the opposition’s first electoral setback, even before the official campaign has begun. Elections, Campaigns, Promises, and SPAK The upcoming elections are deeply intertwined with the legal battles faced by key opposition figures. The Democratic Party’s (PD) potential coalition leaders are grappling with significant legal challenges that could overshadow their campaigns. Sali Berisha, under detyrim paraqitje (mandatory reporting), is accused of corruption, with his case now in court awaiting its first hearing. Ilir Meta is in custody, under investigation for corruption and abuse of office. Fatmir Mediu is embroiled in the Gërdeci case, facing allegations of abuse of office. Reports suggest other PD leaders are similarly entangled with SPAK investigations. Notably, Ervin Salianji, one of PD’s most vocal MPs, is serving a one-year sentence for false testimony, while Edi Rama has openly predicted that Gazment Bardhi may face a similar fate following allegations involving Rama’s brother and the Xibraka drug group. It is undeniable: SPAK will play a pivotal role in these elections. On the government’s side, despite multiple officials and close associates being convicted, Edi Rama appears intent on transforming what might typically spell the downfall of a political leader into a strategic advantage. Amid the scandals, Rama is distancing himself from ministers and allies—including Erion Veliaj—to minimize his political costs. His approach of abandoning embattled collaborators seems calculated: by stepping away, he shifts the narrative, portraying himself as a leader who does not tolerate corruption while reaping credit for SPAK’s actions. Rama’s gamble is not without risks. While SPAK enjoys widespread trust—over 70% of respondents in surveys support its work—his claim to being its “creator” may garner public approval but risks alienating his own party. Ministers and potential collaborators may become wary, knowing that Rama offers no protection or immunity when SPAK intervenes. For the opposition, SPAK represents an entirely different challenge. Instead of leveraging legal accountability as a tool for change, they are struggling to navigate the reputational damage it brings. Criticizing the prosecution, particularly its chief Altin Dumani, has become central to their campaign rhetoric. The opposition faces a paradoxical uphill battle. Berisha must simultaneously convince voters that Rama is corrupt and criminal, while persuading them that SPAK—the institution tasked with fighting corruption—is itself a compromised organization. Achieving both narratives would be nothing short of extraordinary, cementing Berisha’s place as a singular figure in Albanian political history.

Zgjedhjet, Demokratët të bashkuar, Opozita e ndarë

Nga NEWSBOMB.al

Artikuj të ngjashëm Artikuj

Prangat e Veliajt, skenari i zgjedhjeve

Ministrat rrogëtarë të Qeverisë

Erion Veliaj në derën e SPAK

“Rilindja” që erdhi me bujë, por u shua pa zhurmë

Who’s next?!

Deputeti që Duam: Fllad i ri, apo lamtumirë e të vjetërve?

Artikujt më të lexuar

Gjergj Luca, kryeoligarku i Shkrimsit, rebeli që grisi diplomën për t’u bërë biznesmen

Prangat e Veliajt, skenari i zgjedhjeve

Damasku, kryeqyteti i paqes së humbur

EKSKLUZIVE/ Spiunët e televizionit

JETA E NATËS NË VITET ’90, NGA DISKO ALBANIA DHE MARIKAJ TE BUZUKËT E PARTYT RAVE

Këpucët e bardha të dasmës dhe letra dashurie

Ministrat rrogëtarë të Qeverisë

Kontaktet

Kategori

Mirëse u ktheve!

Hapni një llogari të re!

Merrni fjalëkalimin tuaj

Je i sigurt që dëshiron ta zhbllokosh këtë artikull?

Are you sure want to cancel subscription?

Zgjedhjet, Demokratët të bashkuar, Opozita e ndarë

Nga NEWSBOMB.al

Mbështetni autorët dhe abonohuni në përmbajtje

Shkarko

Zblloko Artikullin

Artikuj të ngjashëm Artikuj

Artikujt më të lexuar

Kontaktet

Kategori

Mirëse u ktheve!

Hapni një llogari të re!

Merrni fjalëkalimin tuaj

Je i sigurt që dëshiron ta zhbllokosh këtë artikull?

Are you sure want to cancel subscription?