Vitet 1900 ishin të vrullshme, por Zogu punoi fort që të reformonte jetën shoqërore në vend. Me ligj u ndaluan festimet në dasma të mëdha, me ligj u hoqën ferexhetë dhe gratë e klerikëve e treguan të parat me xhirot e hapura. U punua për ndalimin e martesave që në djep, dhe shtypi i kohës jep rastet e vetëvrasjes së vajzave që nuk donin martesa të tilla. Ashtu sikurse raportohet për dasmën e parë të madhe në plazhin e Durrësit nga djali i një tregtari durrsak me vajzën e një avokati kavajas. Pse u ndalua punësimi në shtet të atyre që martoheshin me shtetase të huaja? Me ligj u arrit që të zhdukej edhe qeleshja, e në vend të saj, shqiptarët të prezantoheshin me kapelet evropiane…Gjithçka duhet të mbahet mend nga parlamenti reformator i viteve 1930…
Fillimi i viteve 900, shqiptarët i gjente të varfër, por traditat dhe në varfëri, ruheshin me fanatizëm. Ceremonitë e gëzimeve, por edhe hidhërimeve, ranë në sy edhe të atyre pak të huajve që atë kohë frekuentonin vendin tonë. Edith Durham, britanikja që qëndroi dhe u mor më gjatë me shqiptarët, përmend në librin e saj “High Albania” dasmën dhe kulturën shqiptare në mënyrë të hollësishme. Ajo shkruan sesi procesi i martesës në Shqipëri është i ndryshëm nga ai në kulturat perëndimore, dhe si në Shqipëri, marrëdhëniet mes dy familjeve janë të rëndësishme. Në mënyrë të veçantë permend zakonet e dasmës së Bajraktarëve, ku çifti i ri martohet në një ceremoni të hapur në qendër të fshatit. Në këtë ceremoni, gruaja e re merr një fustan të kuq të gjatë, i cili tregon se ajo tashmë është e martuar dhe fshatarët bëjnë një banket të madh për të shënuar ngjarjen.
Mbështetni autorët dhe abonohuni në përmbajtje
Këto artikuj janë premium. Zhbllokoji për të lexuar të gjithë artikullin.