Princesh Elia: Të pathënat, nga prishja e teatrit, te politika e jeta në obrrin mbretëror

Oborri mbretëror është ndër të rrallët që mbahet fort në Tiranën që i ka hyrë një rruge pa kthim dhe të rrëmujshme shembjesh e ndërtimesh. Këtë mendoj teksa Sula, oborrtari besnik i familjes më fton të hyj brenda. Përpara shoh Princ Lekën që mban në krahë të shumëpriturën e tij të vogël, Geraldinën. Është e pamundur të mos vësh re dashurinë e jashtëzakonshme dhe përkujdesin që ka për atë krijesë të bukur me flokët bjondë dhe sytë blu si qielli. Princi më shoqëron në pritje për të takuar princeshë Elian! Të jesh një Princeshë ka qesënditë e veta! Flokët, grimi i kuruar me detaje, fustani, bizhuteritë… Veçse Princeshë Elia, para së gjithash, ka zgjedhur të jetë Elia. Ajo nuk i preferon shumë bizhuteritë, as grimin, e as qësëndisjet prej princeshe. Me ç’duket e tërheq më shumë thjeshtësia, çastet e vërteta, ndjesitë… Më ofron një filxhan çaj dhe aty nis të ndjej edhe më shumë aromën mbretërore të oborrit, mes një bashkëbisedimi krejt të natyrshëm e miqësor, ndonëse është hera e parë që e takoj. Elia është vajza e aktores Yllka Mujo. Babai i saj është nga Përmeti, ndërsa e ëma nga Mali i Zi. Vetë ka lindur në Tiranë, por rezervon shumë dashuri për Shkodrën, qytetin ku familja e saj jetoi gjatë periudhës së Monarkisë. Princesha e viziton shpesh këtë qytet dhe nuk e fsheh një lloj keqardhjeje mbi ndryshimet urbane që e kanë tjetërsuar disi. Duke folur për gjeografinë qytet pas qyteti, biem dakord se Korça është ndoshta i vetmi vend që nuk e ka humbur identitetin, pavarësisht ndryshimeve. NGA “SPIRIT VOICE” TE “SPIRIT PRINCESS” Elia Zaharia ishte një nga vajzat e grupit të parë pop në Shqipëri, “Spirit Voice”. Ato u bënë burim frymëzimi për rininë e viteve ‘90 dhe shumëkush i njihte si “Spice Girls-at” shqiptare. Edhe sot, Elia e kujton me shumë emocion atë kohë kur Pallati i Kongreseve mbushej plot. “Spirit Voice më ka dhënë një adoleshencë shumë të veçantë. Atëhere ishte koha e koncerteve dhe e kontakteve të drejtpërdrejta me publikun, jo e youtube dhe e platformave të tjera online. Ka qenë një emocion i jashtëzakonshëm”. Sot, fatet e vajzave të grupit janë ndarë. Secila ka angazhimet dhe familjet e veta, por e gëzon fakti që i ruajnë kontaktet. “Është një marrëdhënie që na gëzon kur jemi bashkë, ndaj nuk e përjashtoj mundësinë që të këndojmë edhe njëherë në të ardhmen, për nostalgji”. Elia dhe Princ Leka sapo festuan 5-vjetorin e martesës, mirëpo lidhja e tyre është shumë më e hershme, që nga koha kur ajo studionte për Arte në Francë. Iu desh që vitet e studimit t’i kalonte mes Francës e Shqipërisë, për hir të dashurisë. “Ne jemi njohur në vitin 2008. Studioja në Francë dhe vija në Shqipëri për pushime. Atë verë, Gëzim Kame na ftoi për një kokteil te Teatër-Bar Kame. Unë isha me mamin e me Amosin (i vëllai). Aty ishte i ftuar edhe Princ Leka. U prezantuam, shkëmbyem kontaktet dhe filluam një shoqëri që pastaj u kthye në diçka më të afërt”. Asnjëri prej tyre nuk e dinte sesi do shkonte ajo marrëdhënie për shkak të largësisë. Elias i duheshin edhe dy vite të mbaronte studimet, ndërsa Princi shkonte gjithnjë e më shpesh në Francë. “Largësia është e vështirë, por gjërat ndonjëherë janë të shkruara të bëhen ashtu dhe asnjëri prej nesh nuk e lëshoi njëri-tjetrin!” PROPOZIMI, “SHKESI” VËLLAI I RAMUSH HARADINAJT Princi nuk i bëri Elias atë propozimin klasik të uljes në gjunjë me unazën e fejesës, por zgjodhi mënyrën tradicionale shqiptare. U pinë kafet dhe u kërkua dora e kandidates për Princeshë. Njeriu që përfaqësonte Princ Lekën dhe bëri kërkesën te shtëpia e babait të nuses, ishte Daut Haradinaj, vëllai i Ramush Haradinajt. “Ishte ai “shkesi” që kërkoi dorën zyrtarisht te babai!” Fejesa u bë por, për martesën pritën gjatë, deri në tetorin e 2016-ës. Kjo sepse nuk ishte thjesht martesa e dy të rinjve të dashuruar. Dita e ceremonisë kërkonte një angazhim të jashtëzakonshëm. Në Tiranë erdhën familje mbretërore nga e gjithë bota. Dasma jehoi jo vetëm në Evropë e Amerikë, por deri në Indi. Mbi 1 mijë të ftuar u bënë pjesë e ceremonisë që kurorëzoi dashurinë shumëvjeçare mes Princeshë Elias e Princ Lekës dhe për të cilën u shkrua në shumë gjuhë të botës. Për çiftin, kjo ishte një mundësi unike për të promovuar vendin. “Nuk ishte një dasmë që i takonte vetëm çiftit. U desh të respektoheshin miqësi të forta që nga koha e Mbretit Zog, pastaj nga koha e Mbretit Leka, me njerëz që vinin nga Diaspora, Mali i Zi, familjet Mbretërore, gjithë mobilizimi i faktorëve këtu brenda. Ishte një promovim i Shqipërisë, kulinarisë, veshjeve tradicionale, turizmit…”. Oborri gëlonte me muzikë tradicionale e daulle. Në një kënd kërcehej me veshjet e Rugovës, në një kënd tjetër me polifoni… Familjet e huaja mbretërore u mrekulluan nga ajo dasmë që i ngjante një panairi të traditës shqiptare. Biblioteka e Oborrit Mbretëror është një nga Bibliotekat private më të mëdha në Shqipëri. Në të ka rreth 11 mijë libra të regjistruar. Frëngjisht, Arabisht, gjermanisht, anglisht… në të gjitha gjuhët që ka folur familja mbretërore JETA NË OBORRIN MBRETËROR Për Princeshën, Oborri Mbretëror, më shumë se një shtëpi, është një institucion i cili meriton vëmendje të veçantë. Ajo e krahason me një “shtëpi muze”, ku vijnë me dhjetëra njerëz, delegacione e dashamirës që kanë dëshirë ta vizitojnë. Pavarësisht nevojes së vazhdueshme për rikonstruksion, sidomos pas tërmetit të 26 nëntorit që solli dëme edhe në shtëpinë e tyre, Elia dhe Princi e kanë ruajtur me shumë përkujdes origjinalitetin dhe historinë e asaj godine. Biblioteka e Oborrit Mbretëror është një nga Bibliotekat private më të mëdha në Shqipëri. Në të ka rreth 11 mijë libra të regjistruar. Frëngjisht, Arabisht, gjermanisht, anglisht… në të gjitha gjuhët që ka folur familja mbretërore. Për fat të keq, nga veshjet e kohës nuk ka mbetur asgjë. Nuk ka të trashëguar asnjë koleksion të mirefilltë bizhuterish. Ka vetëm disa bizhu simbolike, të cilat Princeshë Elia, i përdor për evente si ai i dasmës së saj. “Mbretëresha Geraldinë, çfarë ka patur bizhuteri të kohës, është detyruar t’i shesë në vitet e mërgimit. Unë di që edhe unazën e fejesës e ka shitur kur ka vdekur Mbreti Zog për t’i bërë një ceremoni dinjitoze varrimi mbretit të shqiptarëve”. Për figurën e Mbretëreshës, Princeshë Elia ndjen një adhurim të veçantë. Ajo e ruan kujtimin e Geraldinës përmes fotografive personale. “Edhe në gjërat më të thjeshta, më të zakonshme ajo është gjithmonë rrezatuese, e ëmbël, e kuruar”. Për Elian, Geraldina ishte si një personazh përrallash, ndaj dhe vendosi që historinë e saj ta sillte përmes një përralle. Përgjithësisht skena historike është e domon[1]imuar nga realiteti mashkullor dhe përballë këtij realiteti të egër hera-herës, Mbretëresha Geradinë, për të vjen si një “Trëndafil i Bardhë”. Geraldina dallonte për elegancën e saj në veshje, ndryshe nga mbretëresha Suzanë (bashkëshortja e Mbretit Leka I) e cila ishte më sportive dhe e thjeshtë. E këtu princeshë Elia duket se ka marrë nga stili i Suzanës. PRINCESHË ELIA PËRBALLË POLITIKËS Ajo dëshiron ta rrisë Geraldinën në Shqipëri dhe mendon se brezi i ri duhet të edukohet me dashurinë për njëri-tjetrin e për vendin, pa mllefet e së kaluarës, apo mbetjet e luftës së Dytë Botërore.“Kemi kaluar 50 vjet në një propagandë ekstreme kundër familjes mbretërore. Duhen vënë gjërat në vendin që u takon në histori, jo për mua dhe Princin, por për ne si shqiptarë”. Elia nuk e fsheh revoltën kur thotë se nuk mund t’i mohohet merita një njeriu (Mbretit Zog) që ka krijuar shtetin modern shqiptar, institucionet, kushtetutën. “Ku po shkojmë nëse ne do e ndërtojmë të ardhmen mbi gënjeshtra? Ku po shkojmë nëse do i themi rinisë se askush nuk e ka dashur këtë vend? Për çfarë po e bëjmë këtë? Për të legjitimuar ato gjëra të këqija që ndodhin dhe do ndodhin? Për t’u thënë njerëzve që humbeni shpresën sepse ky vend nuk do bëhet sepse askush asnjëherë nuk e ka dashur? Nuk është e vërtetë! Ka njerëz që kanë sakrifikuar jetën e tyre, pasurinë, familjen e tyre… çdo gjë e kanë vënë në dispozicion të çështjes kombëtare!” E për këtë, mendon se puna e historianëve e studiuesve të rinj, është thelbësore. Sot, roli i familjeve mbretërore ka ndryshuar. Nga ushtruese të pushtetit, në promovuese të trashëgimisë e traditave. Ndaj shpesh, çifti princëror duket si i shkëputur nga aktualiteti politik e ngjarjet e ditës. Realiteti shqiptar, për Princeshë Elian është shumë dinamik. Ajo thotë se ditë pas dite, informacioni mbyt informacionin dhe shpesh u vihet theksi disa gjërave për të mbuluar disa të tjera. Ngjarjet e rëndësishme, ato që me të vërtetë mund të trazojnë jetën shqiptare ndonjëherë ndodhin “underground” dhe bëjnë zhurmë gjera që janë hedhur si shashka thjesht për të neutralizuar problematikat e vërteta. Në të tilla situata, ajo zgjedh të distancohet. “Nuk i takon një familjeje Mbretërore të bëhet pjesë e politikave ditore. Kur je një familje mbretërore ti je unifikuese, nuk përfaqëson vetëm shqiptarët brenda vendit. Politikën konfliktuale e bëjnë partitë politike. Madje e bëjnë egërsisht. Neve na takon të bëjmë të kundërtën e kësaj”. Elia beson shumë se nëse gjërat bëhen me dashuri dhe secili bën punën e tij me përkushtim, ky vend mund të bëhet. DY VITE PA TEATËR Së fundmi Elian aktore nuk e kemi parë në Teatër. Po cilin kemi parë së fundmi? - Më korrigjon me të drejtë! Pandemia ndaloi të gjitha veprimtaritë artistike e Teatri qëndroi për dy vite mbyllur. E megjithatë, ajo mezi pret të rikthehet në skenë me një shfaqje të Shekspirit, pas ftesës që mori nga regjisori Altin Basha. Por teksa Elia më flet me aq pasion për projektin e ri, unë nuk mund të mos e pyes për ndjesitë e saj për shembjen e Teatrit Kombëtar. Si bijë aktoreje, ajo është rritur e formësuar në atë Teatër. Pikërisht aty, i lindi edhe dëshira për t’u bërë aktore. Kujton se në atë kohë Teatri ishte një botë më vete, magjike. Dhoma e grimit, transformimi i aktorëve, kostumografët, qëndisja me dorë, rrobaqepësit, këpucëbërësit, ishin tejet tërheqëse për të. “Mënyra sesi ajo godinë u shemb në orën katër të mëngjesit, ishte traumatike. Më zgjoi Princ Leka dhe e kam ndjekur të gjithën me zemër të drithëruar”. E megjithatë, Elia kujdeset të theksojë se përjetimi i saj dhe debati për shembjen apo jo të tij janë dy gjëra të ndara. Për të, godina nuk duhej lënë të degradontë në atë pikë dhe si aktore që do të vazhdojë karrierën në Shqipëri, thotë se vendit i duhet një Teatër Kombëtar dinjitoz. Ashtu si ishte? Aty ku ishte? “Shumë mirë do ishte!” Por nga ana tjetër mendon se projekti duhet përshtatur me teknologjinë moderne. Debati për Teatrin, i ngatërroi pak gjërat. “Artistët u përdorën dhe keqpërdorën”. Nëse debati nuk do ishte politizuar aq shumë, ajo mendon se gjërat mund të ishin bërë shumë më ndryshe, më njerëzore. GERALDINA, PRITJA DHE TAKIMI I JETËS Ardhja në jetë e Geraldinës ka ndryshuar tërësisht jetën e çiftit. E vogla Geraldinë për ta ishte si një mesazh i fortë dashurie e trashëgimie, sepse u lind pikërisht në ditën që mbretëresha Geraldinë kishte ndërruar jetë. Elia më tregon për drithërimën e atij takimi që e kishte pritur e ëndërruar aq shumë. “Në jetë lemë shumë takime, disa shumë të rëndë[1]sishme, takime jete. Por unë nuk mendoj se e pret një takim siç pret të takosh fëmijën tënd”. Tashmë çdo mendim është për të, gjithçka rrotullohet rreth saj. Ashtu si çdo nënë, Elia nuk mendon më për veshjet e saj por vrapon te dyqanet e bebeve. Nëse do mundej, do e mbushte plot shpirtin dhe oborrin me fëmijë por është realiste për kohën që fluturon dhe shpreson që të mund t’i dhurojë të paktën edhe një vëlla, ose një motër tjetër, Geraldinës. “Nëse do ishim edhe njëherë 20 vjeç, do isha partizane e familjeve të mëdha. Lum ato familje që kanë shumë fëmijë! Une Lus Zotin që Geraldina mos mbetet pa një motër apo një vëlla!” PASIONET “E FSHEHURA” TË PRINCESHËS Në 10 vitet e studimit në Francë, një orë, çdo ditë, Elia ia dedikonte notit. Është një nga sportet që i pëlqen më së shumti, por në Shqipëri nuk ka mundur dot ta ushtrojë, pa ndonjë sepse të veçantë. Piktura për të është një meditim i jashtëzakonshëm ku përhumbet gjatë. E ka ndalur në momentin që mbeti shtatzënë nga frika e kimikateve të bojërave. Edhe tani nuk i afrohet bojërave për shkak se ushqen me qumësht gjiri, Geraldinën. “Mezi po pres t’i rikthehem. Përpara se të vinte në jetë Geraldina, unë harrohesha në dhomën e pikturave dhe kthehesha në dhomë në 3-4 të mëngjesit, sepse isha shumë e përfshirë.” Raportin me pikturën e ka shumë personal. Pikturat nuk i ndan me publikun apo ndjekësit e saj. I mban në ambiente private të shtëpisë dhe jo në dhoma ku ka shumë vizitorë, ndoshta sepse nuk është fare e dhënë drejt ekspozimit. Princi e pyet shpesh gjatë kësaj periudhe se çfarë është duke bërë me pikturën nga padurimi për ta parë sërish të pikturojë. TË JETOSH ME NJË PRINC, PA KURORË E FLORINJ… Princ Leka është shumë i thjeshtë në përditshmëri. Bën pazaret dhe kujdeset me shumë përkushtim për Geraldinën e vogël. Teksa ka kaluar një orë nga biseda me Princeshën, ai nuk e ka ndarë për asnjë çast nga krahët vajzën. Luan dhe qesh me të gjatë gjithë kohës në ecejaket brenda oborrit Mbretëror. Për këtë, Elia ndihet një grua me shumë fat. “Me shumë fat”, ma përsërit disa herë. Por ajo e di sesa e rendësishme është të ruash marrëdhënien në çift dhe thotë se pavarësisht se tani epiqendra e jetës është vajza, ata nuk harrojnë njëri-tjetrin. Mundohen që të mos presin një datë për të festuar dashurinë. Tregojnë përkujdes dhe vëmendje ndaj çdo detaji. A debatojnë ata te dy? “Si çdo çift tjetër!” Jo vetëm për arsye madhore. Edhe mes tyre ndodh që sherri të nisë nga një pjatë e lënë në vendin e gabuar. Elia në këtë drejtim, nuk “lëshon pe”! Kërkon që gjithçka të jetë e rregullt dhe në vendin e duhur. Udhëtojnë shpesh edhe për shkak të ftesave të vazhdueshme nëpër Evropë si ajo e disa ditëve më parë në San Peterburg të Rusisë ku morën pjesë në dasmën e trashëgimtarit të Carit. Princeshë Elia dhe Princ Leka, nuk janë një çift pasanikësh. Elia nuk e ka as kurorën, të cilën mbretërëshës Geraldinë iu desh ta shiste bashkë me bizhutë e tjera. Në shtëpinë e tyre nuk sheh lugë e pjata të florinjta, por floriri është një histori që do ta shoqërojë gjatë familjen mbretërore. Për Elian, kjo është një histori e deformuar. Por për të treguar të vërtetën, ajo thotë se duhet vullneti politik dhe nuk mjafton vetëm përpjekja e një familje. “Sot e kësaj dite, historinë e bëjnë historianët e sistemit të dikurshëm. Është shumë e vështirë dhe për një historian të thotë kam gënjyer për 50 vjet dhe sot po them të vërtetën. Kjo është një sfidë jo vetëm për ne por për mbarë shoqërinë. A do mësojmë të vërtetën apo do jetojmë mbi një genjeshtër të madhe?” “Mënyra sesi ajo godinë u shemb në orën katër të mëngjesit, ishte traumatike. Më zgjoi Princ Leka dhe e kam ndjekur të gjithën me zemër të drithëruar”. E megjithatë, Elia kujdeset të theksojë se përjetimi i saj dhe debati për shembjen apo jo të tij janë dy gjëra të ndara

Princesh Elia: Të pathënat, nga prishja e teatrit, te politika e jeta në obrrin mbretëror

Nga Anta Muçaku

Artikuj të ngjashëm Artikuj

Gjergj Luca, kryeoligarku i Shkrimsit, rebeli që grisi diplomën për t’u bërë biznesmen

Robert Radoja sot dhe dje!

Për zhgënjimin nga politika dhe dhembjen e pamatë të një babai pa të birin, Visar Zhiti

Artikujt më të lexuar

POLICËT e lënë rrugëve: Pa bukë, të pasiguruar e pa shtesë page jashtë orarit

Zengjinet e qeverisë

Ori Nebiaj për politikën dhe filizat e reja të dashurisë

Grinta prej Grifshe e Gridës

VALENTINA DUKA: Gabimi më i madh në jetë kur i thashë “PO” Lulzim Bashës

Rinia e një diktatori që s’e donte artin

“Non grata”? Tronditja amerikane për Shqipërinë

Kontaktet

Kategori

Mirëse u ktheve!

Hapni një llogari të re!

Merrni fjalëkalimin tuaj

Je i sigurt që dëshiron ta zhbllokosh këtë artikull?

Are you sure want to cancel subscription?

Princesh Elia: Të pathënat, nga prishja e teatrit, te politika e jeta në obrrin mbretëror

Nga Anta Muçaku

Mbështetni autorët dhe abonohuni në përmbajtje

Shkarko

Zblloko Artikullin

Artikuj të ngjashëm Artikuj

Artikujt më të lexuar

Kontaktet

Kategori

Mirëse u ktheve!

Hapni një llogari të re!

Merrni fjalëkalimin tuaj

Je i sigurt që dëshiron ta zhbllokosh këtë artikull?

Are you sure want to cancel subscription?