Kamza, dje dhe sot! Nga një kënetë, në një qytet!

Nuk ka takim që zhvillohet në kryeministri me kryebashkiakët dhe Rama kërkon me sy të shohë se ku gjendet Rakip Suli. Eshtë kryebashkiaku energjik i Bashkisë Kamëz, për të cilin Rama ka gjithmonë një referencë. Para dy javësh u thoshte kryebashkiakëve të qyteteve të mëdha të merrnin shembull nga bashkia Kamëz që kishte realizuar në masën 96 përqind projektet e aplikuara dhe fondet e vëna në dispozicion nga buxheti qendror. “Nuk e kuptoj çfarë bëni xhanëm? Nuk e shihni ç’bën Rakipi? Nuk të lë rast pa të thënë “dua lekë për Kamzën”. Rakipi, ulur në mes të 61 kryebashkiakëve nuk e ul hiç kokën, por buzëqesh, madje kthehet në bezdisës për kryeministrin se gjithmonë kërkon: sa fonde për projekte infrastrukturore, aq për ato sociale. Nuk ka ditë që rrugën për në zyrë e bën në këmbë. “O kryetar, ndalu e pi një kafe këtu!”. Qytetarët e duan, i sheh të gjithë në sy; kush ka probleme të vështira i pret në zyrë për t’u dhënë zgjidhje; me laps e letër. Përgjatë ditës, nuk lë rast pa dalë në terren për të ndjekur nga afër punimet. I vetmi qytet, ose më mirë të themi i pari qytet që kursen fonde të bashkisë sepse e pastron qytetin me punëtorët dhe makineritë e bashkisë. Kursen gjysmat e fondeve për ti kthyer ato në qytet në investime. Të tjerët, rreken të bëjnë tendera e humbin kohë procedurave, ndërkohë që bashkitë bëhen gjithmonë e më të qelbura. Por si qershia mbi tortë, të shfaqet Parku i Paskuqanit. Me të veçantën e madhe të pabesueshme: është ndërtuar i gjithi me fondet e bashkisë e janë mbjellë 37 mijë rrënjë pemë. Rakip Suli është një kryebashkiak tepër i gjallë, dhe këtë e ka transmetuar edhe tek qyteti që drejton. Eshtë ku e ku më i zhdërvjellët dhe i qartë sesa kolegët e tjerë të bashkive. “Për aq kohë sa nuk heq dorë, gjithmonë e ke një mundësi” thotë Rakipi me të folurën e vet me shpejtësi, dhe me sytë që i qeshin, sepse, “nuk ka kohë”. Eshtë i përfshirë në gjërat e vogla dhe të mëdha njëkohësisht. Në 2017 u zgjodh deputet, por hoqi dorë shpejt nga mandati për tu zgjedhur në 2019 kryetar i bashkisë. E ka të qartë se pjesa më e madhe e ndryshimit vjen nga vullneti për të punuar, dhe këtë mesazh, e ka përçuar më së miri edhe tek stafi i vet. Ideja se mund të përdorte pushtetin e më shumë se 13 mijë votave që i dhanë kamziotët në mandatin e dytë si një mjet për të rritur veten i dukej një budallallëk dhe si një ide vetëshkatërruese, ndaj, gjen forma dhe mënyra për ta përkthyer në siguri dhe mundësi për të krijuar kushte për bashkëqytetarët e vet. E nëse nuk do të ekzistonin diku nëpër arkiva dhe në kujtesën e të vjetërve skicat e fotografitë nga Kamza dje, askush nuk do ta besonte se si një kënetë u kthye në një qytet! Rrugët e ngushta të këtij qyteti i cili gjendet vetëm 15 minuta larg kryeqytetit, Tiranës, janë të mbushura plot histori, ndërsa ndërtesat e reja i bëjnë karshillëk atyre pak apartamenteve të mbetura nga koha komuniste. Çdo pëllëmbë rrugë e asfaltuar e projekt që ka marrë jetë përgjatë viteve të fundit nuk do të ishin të mundura nëse ai nuk do t’i kishte qëndruar mbi “kokë”. “Qytetarët duhet ta thonë me krenari që jetojnë në Kamëz dhe këtu mund të gjendet gjithçka”, i vë vulën Rakip Suli. Pak histori nga Kamza! Kamza është një qytet në zhvillim intensiv dhe një ndër vendet në Shqipëri ku drejtuesi dhe stafi nuk e njohin fjalën “jemi lodhur”. Vitet e fundit e kanë dëshmuar këtë, sidomos që nga vitit 2019 e deri më sot, ky qytet ka shënuar një progres të jashtëzakonshëm dhe ka arritur të krijojë identitetin e tij. Ky progres, vihet re në të gjitha fushat, në numrin e popullsisë, në infrastrukturë, në institucionet shtetërore, shëndetësore, kulturore, sportive dhe arsimore. Po ashtu, lulëzimi i sipërmarrjes së lirë, me trefishimin e numrit të bizneseve, është një tregues i vitalitetit të këtij qyteti, i cili zhvillohet dhe jeton përditë. Megjithatë, më herët, Kamza nuk ka pasur pamjen që ka sot dhe për këtë jeni koshientë të gjithë. Ka qenë një fushë, e cila në pjesën më të madhe të kohës ishte e përmbytur nga ujëra dhe si rrjedhojë ka qenë një zonë jo shumë e populluar. Para 22 shekujsh, tokat e Kamzës kishin kryeqendër Prezën. Rreth viteve 1250 të erës sonë, ngulimet në zonën e Kamzës ishin rreth brigjeve të lumenjve të Tiranës e Tërkuzës, periudhë kjo në të cilën zotër të këtyre tokave ishin Tanush e Karl Topia. Kjo trevë, në kohën e vërshimeve turke, u bashkua me Principatën e Kastriotëve. Në të katër rrethimet e Krujës, 1450-1478, Kamza u dogj dhe shumë bujq u morën rob nga Sulltan Murati II dhe (i biri) Mehmeti II. Në vitin 1700 filluan të shtoheshin shtëpitë me banorët që zbrisnin nga malësitë. Në këtë kohë Kamzën filluan ta shihnin me sy lakmitarë për ta bërë pronë të tyre. Pretendentët ishin fiset e mëdha të Bushatllinjve të Shkodrës dhe të Ahmet Kurt Pashës së Beratit. Për një periudhë 70-vjeçare ata zhvilluan luftërat mes tyre, por në fund asnjë nuk fitoi. Në këtë periudhë Kamza u rrënua shumë. Feudalët e Krujës, Toptanët, me ndihmën e Turqisë, në vitin 1830 u bënë zotërues të Tiranës dhe të Kamzës. Ata filluan të shpërndajnë parcela toke e kështu filloi dhe ripopullimi i Kamzës. Në periudhën pas shpërndarjes së Lidhjes së Prizrenit edhe në Kamëz u krijuan çeta për të luftuar kundër turqve. Organizatori i parë për krijimin e tyre në këtë zonë ishte patrioti Murat Toptani, i cili më 5 maj 1882 krijoi garnizonin e parë ushtarak që fillimisht pati 50 luftëtarë, ku shquheshin: Mustafa Ismaili, Hamdi Ismaili, Selim Beshiri, Hajdar Sina, Bajram Doma, Rexhep Maloku, Roc Tresa, Sadik Karaj, Bajram Qejvani me në krye Refik Toptanin. Pas Çlirimit, Kamza u formua në fillim si një ekonomi shtetërore me karakter koperativist dhe pas reformës agrare, Kamza u bë një nga ndërmarrjet bujqësore më të mëdha në Shqipëri. Kjo ndërmarrje është njohur me emrin ndërmarrja bujqësore “Ylli i Kuq” dhe shërbente si furnizuesja kryesore e kryeqytetit me prodhime të ndryshme bujqësore dhe blegtorale. Kjo periudhë vazhdoi për 45 vjet dhe pas vendosjes së demokracisë në Shqipëri edhe Kamza pësoi ndryshime shumë të thella demografike dhe demokratike. Në vitin 1991, në Kamëz u vendos pluralizmi dhe në ndarjen e pushtetit lokal, i cili drejtohej me balancë politike të të dyja forcave kryesore të atëhershme, që përfaqësonin PPSH-në nga njëra anë dhe PD në anën tjetër. Në vitin 1992, për herë të parë si në gjithë Shqipërinë, u zhvilluan zgjedhjet e para demokratike, si për pushtetin qendror dhe atë lokal. Në këtë moment, Kamza, si një njësi vendore, mbante emrin komunë. Aso kohe fituan të djathtët dhe ishin të regjistruar vetëm 12 500 banorë. Në zgjedhjet e radhës për pushtetin lokal, që u zhvilluan në vitin 1996, me një vendim të qeverisë, Kamza ndryshon emërtimin nga komunë, në bashki. Ky moment shënoi dhe krijimin e institucionit Bashkia Kamëz. Që nga ajo kohë dhe deri sot numri i banorëve ka ardhur gjithnjë dhe një rritje. Prejardhja e emrit! Janë dy historitë të cilat qarkullojnë prej vitesh për prejardhjen e emrit. Emri Kamëz lindi rreth vitit 1430. Dëshmitë e arritura deri në ditët tona pohojnë se në tokat e Kamzës kishte shumë ullinj të egër. Rreth trungut mbinin filiza që quheshin kamza ulliri dhe për këtë arsye tokat midis lumit të Tiranës dhe Tërkuzës u quajtën Kamza. Ndërkohë një tjetër histori është se emri Kamëz ka dalë në pah në vitin 1431, mirëpo deri më tani diçka e tillë nuk është vërtetuar. Sipas gojëdhënave, kur një grua e vjetër po tirrte lesh, kalimtarë të rastit e pyesnin: “Çfarë po bën moj nënë?” Gruaja u përgjigj: “Po thur në kamëz”. Kështu mendohet se i ngeli ai emër, që edhe sot nuk ka ndryshuar, por ka marrë përmasa të tjera. Një vizitë në Kamëz! Dita kishte filluar herët për Kamzën. Rrugët ishin të mbushura plot me njerëz të cilët shkonin nëpër punërat e tyre, nxënësit që me vrap nxitonin për të kapur shkollën e tregtarët që hapnin qepenat e dyqaneve. Në tregun e fruta-perimeve shitësit dëgjoheshin teksa thërrisnin “O njerëz, këtu kam perime të freskëta!”, ndërsa një grua e moshuar, me duart copë e çikë nga puna në bahçe të ofronte domate të kuqe flakë dhe speca. Rreth saj, qëndronin në grumbull disa njerëz, të cilët bisedonin për çmimet e inflacionin. Ndërkohë nga ana tjetër aroma e kafes dhe byrekëve të freskët ishte përhapur kudo, duke tërhequr kështu kalimtarët nëpër kafenetë e vogla të pozicionuara buzë rrugicave. Në rrugët kryesore qëndrojnë njëra pas tjetrës bizneset e ndryshme. Duke filluar nga dyqanet për rroba, telefona, kompjutera, kancelaritë, furrat e bukës, dyqanet e vogla e supermarketet. Madje nuk mungojnë as qendrat estetike, të masazhit apo dhe ato të fizioterapisë. Ajo që do t’iu bëjë habi sapo të shkelni në Kamëz janë emrat e rrugëve. Është i vetmi qytet në Shqipëri ku iu jepet mundësia të bëni një vizitë te “Nicola Sarkozy, Toni Bler e Donald Trump”, madje në vetëm pak minuta mund të udhëtoni nga “Dubai” në “Neë York”. Me të njëjtin rritëm shpejtësie kishte nisur dita edhe në Bashkinë e Kamzës. Pa shënuar ora 08:45, i pari i qytetit, Rakip Suli kishte mbledhur stafin. “Kamza po rritet me shpejtësi, por ne duhet të sigurojmë që zhvillimi ynë të jetë i qëndrueshëm”, dëgjohej përtej derës kryebashkiaku. “Tak-tak”, trokita ashtu e ndrojtur te dera dhe kërkova ndjesë për ndërprerjen. Ndërkohë, këshilltarja e Sulit, Dajana Topuzi më mirëpriti: “Hajde Françeska, ulu diku dhe sapo mbledhja të përfundojë do të vijojmë me programin” . Teksa kryebashkiaku po fliste për shqetësimet e qytetarëve dhe po u drejtohej të vetëve për të gjetur zgjidhjet e menjëhershme ajo që unë vura re ishte vendosmëria e Sulit dhe organizimi i stafit për të mos zhgënjyer votuesit të cilët i besuan dhe një mandat të dytë. Pas gati 40 minutash mbledhja përfundoi, ndërkohë unë zhvillova takimin e programuar qysh më herët me kryebashkiakun. Ai më foli për shumë çka dhe zbuloi ekskluzivisht për Neësbomb dhe disa nga projektet e së ardhmes të cilat do i gjeni në vijim të këtij shkrimi. Me shijen e mirë që më la biseda me z.Suli u largova për të takuar familjaren e një kolegut tim, Nikos. Më herët e pyeta atë nëse njihte ndokënd që të mund të ndante jetën e saj mes vendit ku kishte lindur dhe Kamzës dhe më adresoi te mësuese Elira. E kishim lënë paraprakisht që do të takoheshim te parku i qytetit, para Bashkisë së Kamzës. Më pati thënë që veshur do të kishte një pallto të gjatë ngjyrë kafe dhe do e gjeja fiks te stolat ngjitur me karrocën që shet mollë sheqeri dhe kokoshka. Që prej largu e dallova, iu afrova dhe i thashë: “Zysh Elira, jam vajza me të cilën e keni lënë për tu takuar”. Me një buzëqeshje në fytyrë ma ktheu: “Përshëndetje Fançeska, isha duke të pritur. Hajde të shkojmë në shtëpinë time, është 10 minuta larg nga këtu”. Pallati i zysh Elirës nuk ishte modern, por ashensori i vogël na ngjiti deri në katin e 5-të ku ajo kishte apartamentin. U futëm brenda, shtëpia e saj ishte e pastër dhe e rehatshme. Pasi përmbushi “detyrat” e zonjës së shtëpisë duke më qerasur me pije dhe disa biskota të cilat i kishte gatuar vetë, zysha nisi të tregonte momentin kur la Lurën dhe erdhi për të jetuar në Kamëz. “ Ishte një vendim i vështirë, por sot mund të them me plot bindje se ishte vendimi i duhur” , më tha ajo duke më treguar më tej se në momentin që së bashku me bashkëshortin dhe fëmijët u shpërngulën në lagjen ku janë ende dhe sot aty ishte vetëm një fushë. “Kishte disa njerëz që jetonin në barake të vogla, e ndërsa disa të tjerë kishin zënë hapësirat për shtëpitë e tyre. Qëllimi jonë ishte të edukonim fëmijët këtu, Glorian dhe Ergysin dhe unë me bashkëshortin të gjenim mundësi më të mira për zhvillimin tonë profesional. Në Lurë shkolla ishte e vogël, ne kishim lidhje shumë të ngushtë me nxënësit dhe familjet e tyre. Megjithatë, infrastruktura dhe burimet për të mësuar ishin të kufizuara. Kur kam ardhur në Kamëz, që në atë kohë, kam vënë re se ndihma dhe mbështetja për mësuesit është e madhe” , më tha ajo teksa më tej e pyeta se çfarë mendimi ka për Kamzën, si qytet për të rinjtë dhe edukimin e tyre. “Kamza ka një potencial të jashtëzakonshëm. Me zhvillimin e infrastrukturës dhe mbështetjen nga institucionet, mundësitë për të rinjtë po rriten çdo ditë dhe më shumë. Mendoj se është shumë e rëndësishme që në bashkëpunim me Ministrinë e Arsimit dhe Bashkinë e Kamzës po krijohen programe të cilat inkurajojnë të rinjtë që të angazhohen në aktivitete edukative dhe kulturore” , tha Elira, teksa më pas ndaloi të fliste dhe shkoi në dhomën e gjumit për të marrë albumin e fotografive. Filloi po më tregonte një për një të gjitha fotot e shkrepura përgjatë këtyre viteve. Foto të shkëputura nga ditët e para të shkollës e festat e 7 marsit, e përpos ngjyrave në fotografitë zhvillimi shihej qartë dhe te ambientet e klasave. Nga e gjithë biseda jonë ajo që më ngeli në mendje ishte mesazhi që ajo donte t’i përcillte nxënësve dhe bashkëqytetarëve të saj. “Do të doja t’u them se çdo hap i vogël që merrni për të ndjekur ëndrrat tuaja është i rëndësishëm. Besoni në vetën tuaj dhe mos u frikësoni të kërkoni ndihmë kur keni nevojë. Kamza është një vend me mundësi e së bashku mund të ndërtojmë një të ardhme më të ndritshme ”, tha Elira. Aty ku bukuria dhe qetësia bëhen bashkë! Ndonëse është shumë pranë Tiranës, Kamza është një vend që shpesh kalon pa u vënë re, por ka shumë për të ofruar për vizitorët të cilët kërkojnë të kalojnë disa momente qetësie. Me një atmosferë mikpritëse dhe një sërë aktivitetesh për të gjitha moshat, Kamza po bëhet gjithnjë e më shumë një destinacion i preferuar. Përpos parqeve të shumta që i janë shtuar zonës, një ndër vendet më të lakmuara është dhe Liqeni i Paskuqanit, për të cilin dhe Bashkia është impenjuar maksimalisht për ta kthyer në një destinacion ku qytetarët dhe vizitorët të gjejnë gjithçka që dëshirojnë. Liqeni i Paskuqanit të ofron një pamje mahnitëse, me ujëra të kristaltë dhe një peisazh të gjelbër përreth. Mali i Dajtit në sfond shton bukurinë e kësaj zone, duke e bërë vendin perfekt për foton perfekte. Atmosfera qetësuese e liqenit e bën atë një vend ideal për t’u larguar nga zhurma e qytetit. Rreth liqenit do të gjeni disa restorante dhe kafene, ku teksa shijoni ushqimin apo kafen e mëngjesit e të pasdites do të relaksoheni me pamjen e mrekullueshme që iu serviret para. Me iniciativën e kryebashkiakut Suli dhe mbështetjen e qytetarëve përgjatë këtij perimetri u mbollën 37 mijë pemë e u ndërtua pedonalja e cila sidomos mbrëmjeve të verës mbushet plot e përplot. Rakip Suli: Në bashki nuk ka “mik”, ka veç punë! Që në momentin e parë që u ul në karrigen e kryetarit, Rakip Suli i kishte të qarta objektivat dhe qëllimet e tij. Ai vendosi që të ishte kryebashkiaku për të cilin banorët e Kamzës kishin nevojë për vite me radhë. Në një kohë kur shumë drejtues shpesh e vënë veten në qendër të vëmendjes, Suli nuk sheh postin e tij si një mundësi për t’u promovuar, por si një mundësi për të shërbyer. Me një strategji të qartë dhe një dëshirë të zjarrtë për të përmirësuar jetën e qytetarëve, prej dy mandatesh tanimë ai ka “përveshur mëngët” për t’ia bërë qytetarëve të tij më të lehtë jetën në Kamzën që deri dje mbahej në gojë për keq. Për Neësbomb.al z.Suli ka treguar se pasioni i tij për progres e ka bërë të mos jetë ai “funksionari i lartë burokrat”, por një menaxher, një dëgjues dhe një bashkëpunues i mirë. Në këtë intervistë vihet re iniciativa e kryebashkiakut e cila dëshmon se, për të, mirëqenia e komunitetit është gjithçka. Një shembull i vërtetë i një drejtuesi që vendos interesat e banorëve të tij mbi gjithçka tjetër! -Prej vitesh Bashkia Kamëz ka qenë bastion i djathtë, a keni arritur ju z.Suli në këto 5 vite të fshini gjurmët dhe të ndreqni gabimet që keni konstatuar të paraardhësit tuaj, apo ka ende shumë punë për t’u bërë? 11.500 vota plus, në zgjedhjet vendore të 2023, është prova më e madhe se janë vetë qytetarët që e thyen mitin e bastionit të së djathtës për Bashkinë Kamëz. Janë këta mijëra qytetarë, që me votën e tyre zgjodhën punën dhe ndryshimin, pavarësisht kahut politik. Një dëshmi frymëzimi, një mesazh civilizimi që Kamza i dha historisë. Për 30 vite, Kamza kishte ndaluar së zhvilluari. E pabesueshme të mendosh, por e vërteta e hidhur që një bashki e 3-ta në rang kombëtar për numrin e fëmijëve, nuk kishte asnjë çerdhe të vetme publike dhe asnjë kopsht me ushqim. Për të mos rikujtuar makthin e vazhduar të qytetarëve në ditët me shi. Si ka mundësi, një bashki të mos hedhë sytë nga investime jetike për banorët e saj. Për 30 vite, çdo vit përsëritej historia, përmbytje, shtëpi të përmbytura, kanalizime të hapura rrugës, burime infeksioni dhe përsëri asnjë investim. Një qytet pa asnjë aktivitet artistiko-kulturor, apo mbështetje për nxënësit e talentuar. Një qytet që nuk kishte një park, apo qendër qyteti, vetëm i tillë s’mund të quhet, prandaj them që as mund të imagjinohej “status quo”-ja, në të cilën e gjetëm Kamzën në vitin 2019. Për të gjitha problematikat sa më lart, ne dhamë zgjidhje të shpejta dhe afatgjata. Së bashku me qytetarët, si një familje e madhe nisëm të qeverisim krah për krah, duke fituar besimin dhe respektin e tyre. Hapëm derën e bashkisë për çdo kënd, pa asnjë dallim e ndasi. Rritëm standardin dhe cilësinë e jetesës. Sollëm shpresën se Po, bashkia nuk ka mik, nuk ka paragjykim. Sollëm besimin për një të ardhme më të ndritur të Kamzës. -Ju jeni dhe një ndër krerët e bashkive që zbrisni vetë në terren, jo vetëm për inagurime por edhe për inspektime duke i qëndruar punës mbi kokë, duke ngritur kështu dhe tempin e punës? Është kultura ime e punës dhe pasioni për progres që më motivon dhe më bën të mos jem ai “funksionari i lartë burokrat”, por një menaxher, një dëgjues dhe një bashkëpunues i mirë. Ndaj dita ime në punë nis në orën 8:00 të mëngjesit dhe jam në terren në pjesën më të madhe të kohës, përfshirë dhe konsultimet e dëgjesat me qytetarët. Misioni im është “ Të shkoj përtej karriges në të cilën jam ulur” , për mua drejtimi i bashkisë Kamëz është një mision i jetës time, është një pasion i madh dhe një dëshirë që të lë gjurmë në historinë e këtij qyteti duke e transformuar dhe zhvilluar atë. -Po sa i përket infrastrukturës, cilat janë projektet e mëdha që kanë marrë jetë gjatë drejtimit të Kamzës nga ju z.Suli? Padyshim që çdo gjë nis nga A-ja, ndaj nisma ime e parë ishte hartimi i një Plani të Përgjithshëm Vendor, si rregullatori kryesor në avancimin e axhendës financiare dhe zhvillimit ekonomik të Kamzës. Është bërë kaq shumë, sa do na duheshin orë të tëra për t’i diskutuar, por do të ndalem fillimisht te Projekti më i bukur dhe shpresëdhënës për mua, "Parku i Liqenit të Paskuqanit" me një sipërfaqe prej 84 hektarë, i pari në Kamëz në 30 vite demokraci. Ishte një vendim sfidues, një projekt pa portofol, por me iniciativën time dhe të stafit, me kontributin e qytetarëve dhe biznesit u mbollën rreth 37,000 pemë. U ndërtua pedonalja përgjatë Liqenit në gjatësinë 5.1 km, diga e liqenit dhe 2 parkingje në dy anët e saj në sipërfaqe 3900 m2. Bashkërisht ndërtuam dhe rikonstruktuam 38 objekte arsimore, ndër to 5 çerdhet e para dhe 18 kopshte me ushqim. -Investuam në 159 km infrastrukturë rrugore në mandatin e parë; 165 km infrastrukturë nëntokësore; 194 km ujësjellës; 65 km ndriçim; Shëtitoren e Bathores; Ngritjen e stacionit të MZSH me një skuadër të motivuar dhe blerjen e 3 zjarrfikëseve. Përkrahëm nxënësit ekselentë me bursa ekselence me 450$/vit, nga klasa e X-XII dhe 270$/vit nga klasa e VI-IX; Realizuam për 3 vite radhazi, Panairin e Librit “Kamza Lexon” e kthyer tashmë në traditë të Majit të çdo viti. Pra, në 4 vite bëmë të gjitha ato që nuk ishin bërë në 30 vite. - Po në këtë mandat të ri, cilat janë objektivat dhe synimet tuaja në këtë fushë? Punët e mira nuk kanë të mbaruari as edhe këtë mandat. Vlen të theksohet se në Parkun e Liqenit vijojnë punimet për ndërtimin e Amfiteatrit Veror në këtë park, investimin në 8 fusha sportive, basketboll, volejboll dhe tenis në 2 anët e Liqenit. Si dhe të gjithë elementët e tjerë si: * Shkallare përgjatë digës * Tualete publike * Kënde lojërash Do të vijojë puna për ndërtimin e: -Kopshti “Babrru Qendër”; Gjimnazi në “Sulejman Elezi” në Laknas; Shkolla "Angela Merkel", në Qendër Kamëz; 11 km ujësjellës në Frutikulturë; Pedonalja në Frutikulturë dhe ndërtimi i 82 km rrugë që janë të parashikuara për vitin 2025. - Tërmeti shkatërrues i nëntorit 2019 preku dhe Kamzën. Shumë familje aso kohe mbetën në qiell të hapur për shkak se banesat e tyre u shembën. Si paraqitet sot situata sa i përket shpërndarjes së banesave të reja? Tërmeti i nëntorit na përballi me një situatë alarmante, ashtu siç ndodh me të gjitha fatkeqësitë natyrore. Megjithatë vlen të përmendet puna titanike, ku u ndërtuan 270 hyrje në 19 pallate, të ngritura nga fillimi në Valias të Vjetër, 426 banesa individuale të ndërtuara nga e para. Rehabilitimi i 54 pallateve në Kamëz, Laknas, Paskuqan e Babrru, ku 831 familje përfituan banesa më të reja, më të qëndrueshme, me depozita të përbashkëta dhe sisteme kapot. Procesi i Rindërtimit në Kamëz, mund të cilësohet i finalizuar, dhe me krenari themi, që i jemi gjendur pranë çdo familjeje të prekur nga tërmeti, duke u ringritur më të fortë dhe më të sigurt. - Mandati juaj i dytë si qytetari i parë i Kamzës dëshmoi se populli ju do dhe ka besim te ju. A trokasin ata shpesh në derën tuaj dhe çfarë ju kërkojnë më tepër. Kamza ka qenë një derë e mbyllur për qytetarët në vitet e mëparshme, ku përveç mungesës së integritetit, ndikonte dhe lehtësia me të cilën e fitonin karrigen e kryetarit vetëm për shkak të përkatësisë politike. Ishin qytetarët të cilët e ndërprenë këtë rrugë në zgjedhjet e vitit 2019. Qytetarët e Kamzës ishin të habitur me faktin që tani kishin një kryetar, që i priste, i dëgjonte dhe mbante shënime hallet e tyre. Ata nuk kishin vetëm mua, por një bashki të tërë, që derën e mbante hapur kurdoherë. Kështu, jehona u përhap shpejt dhe njerëzit ndiheshin të lirë e të motivuar për tu shprehur. Kjo na siguroi dhe inpute të rëndësishme informacioni mbi problematika të cilat mund të zgjidheshin vetëm duke bërë detyrën. Në betimin tim isha zotuar për një administratë që u shërben njerëzve me profesionalizëm, duke i dhënë fund arrogancës e sorollatjeve pa zgjidhje. Mendoj që ky është një tjetër çelës i suksesit, që e dëshmoi vota e 28,000 qytetarëve, ku unë kam udhëhequr me shembullin e përulësisë sime. Si Qytetar i Parë i Kamzës, me përkushtimin dhe shërbimin e pakursyer ndaj tyre arritëm të triumfonim në këto zgjedhje të lira dhe qytetare. -Çfarë mund të zbuloni ekskluzivisht për Neësbomb sa i përket projekteve dhe planeve tuaja për ta bërë Kamzën në të njëjtin standart si shumë Bashkitë e tjera të Shqipërisë? Dy nga projektet madhore që do të fillojnë shumë shpejt në Kamëz janë: -Ndërtimi i qendrës së re të Kamzës me një sipërfaqe 13 000 m2, i pajisur me parkim nëntokësor, gjelbërim dhe godinën e re të Bashkisë si një simbol i qytetet për tu trashëguar ndër breza. -Gjithashtu dhe krijimi i fushave sportive në lagjen Valias, ambiente bashkëkohore dedikuar të rinjve. - Nëse do t’iu kërkohet të përshkruani Kamzën sot dhe dje, cilat do të ishin fjalët që do të përdornit? Kamza sot është një qytet me standarde, ku falë investimeve të bashkisë dhe mbështetjes së kryeministrit Edi Rama, po lulëzon dita ditës ekonomia, mirëqenia, prosperiteti dhe ardhmëria . Nëse do t’i listoja investimet e përfunduara: -149 km rrugë; 38 shkolla, kopshte dhe çerdhe; 140 km kanalizime; 194 km ujësjellës; 426 banesa individuale nga rindertimi; - Në zonën e rindertimit Valias: 19 pallate / 270 apartamente; -54 pallate te rehabilituara ( 831 familje përfituese) -Parku i Liqenit të Paskuqanit - Përfunduar pedonalja 5,1 km - 2 parkingje 3900 m2 - 37000 pemë të mbjella -Përfunduar Pedonalja Bathore -Përfunduar stacioni MZSH dhe blerja e 3 makinave zjarrfikëse. Dhe për sa i përket investimeve në proces, përmendim: Punimet tek Liqeni i Paskuqanit ;Amfiteatri; Kënde lojrash ;Tualete publike; 8 fusha sportive; Kopshti Babrru Qendër; Gjimnazi “Sulejman Elezi” në Laknas; Shkolla "Angela Merkel" Qender Kamëz; 11 km rrjet ujësjellësi në Frutikulturë; Shëtitorja Frutikulturë; Qendra e qytetit me parkim nëntokësor dhe parku 13,000m2 sipërfaqe si dhe Stadiumi Valias. Doja të shtoja që është krenari për mua të jem motivuar dhe i shpërblyer nga dashamirësia e bashkëqytetarëve të mi, sepse unë jam njëri prej tyre. E mbi të gjitha i lumtur për ngjyrat që i dhamë dhe do të vazhdojmë t’i japim këtij qyteti.

Kamza, dje dhe sot! Nga një kënetë, në një qytet!

Nga Françeska Kordalli

Artikuj të ngjashëm Artikuj

Zonjat pas Liderit/ Linda dhe Liria: Eleganca e një pushteti të pazëshëm

Ekonomia që varet nga Importet

Todi e Fatos LUBONJA,13 vitet e burgut pa asnjë takim

Neritan Liçaj, artisti që refuzon të jetë një qytetar që hesht!

Basti i Ramës me brezin e ri

Muzeu i Luftës: Nga MIG-ët te NATO, si ka evoluar ushtria shqiptare!

Artikujt më të lexuar

Si e (vetë) vranë Vladimir Shehun, ku është letra e fundit???

Zonjat pas Liderit/ Linda dhe Liria: Eleganca e një pushteti të pazëshëm

Todi e Fatos LUBONJA,13 vitet e burgut pa asnjë takim

“Zoja e randë” azil, jeta e re e “yllit” që nuk është vetëm i Shkodrës

Gjergj Luca, kryeoligarku i Shkrimsit, rebeli që grisi diplomën për t’u bërë biznesmen

Basti i Ramës me brezin e ri

Muzeu i Luftës: Nga MIG-ët te NATO, si ka evoluar ushtria shqiptare!

Kontaktet

Kategori

Mirëse u ktheve!

Hapni një llogari të re!

Merrni fjalëkalimin tuaj

Je i sigurt që dëshiron ta zhbllokosh këtë artikull?

Are you sure want to cancel subscription?

Kamza, dje dhe sot! Nga një kënetë, në një qytet!

Nga Françeska Kordalli

Mbështetni autorët dhe abonohuni në përmbajtje

Shkarko

Zblloko Artikullin

Artikuj të ngjashëm Artikuj

Artikujt më të lexuar

Kontaktet

Kategori

Mirëse u ktheve!

Hapni një llogari të re!

Merrni fjalëkalimin tuaj

Je i sigurt që dëshiron ta zhbllokosh këtë artikull?

Are you sure want to cancel subscription?