Shkodra Elektronike/ Kur muzika bëhet identitet

Janë energjikë, autentikë dhe krejt jashtë çdo kornize. Beatriçe Gjergji dhe Kolë Laca nuk janë thjesht fituesit e festivalit të RTSH-së, por dy artistë që kanë rrëmbyer zemrat e publikut me stilin e tyre unik. Muzika që krijojnë është një përzierje e guximshme mes folklorit dhe elektronikës, ndërsa prania e tyre skenike është po aq e papërshkrueshme sa edhe vetë arti i tyre. Me humorin dhe lirshmërinë që i karakterizon, dyshja vjen në këtë intervistë ekskluzive për Newsbomb, duke rrëfyer më shumë për rrënjët e tyre artistike, përvojën në skenë dhe përse Shkodra Elektronike është gati të shndërrohet edhe në Vlora Elektronike me albumin e ri që po përgatitin. Sa për Eurovisionin ? Për ta është një botë e panjohur dhe pa shumë emocione, sepse mbi të gjitha besojnë se muzika flet vetë. Dhe për ata që pyesin pse Kola nuk i heq kurrë syzet në skenë—edhe kjo ka një histori! Nga performanca triumfuese në festival te një ftesë në podcastin e Kryeministrit, Beatriçe dhe Kolë na zbulojnë detajet më pikante të rrugëtimit të tyre artistik dhe surprizat që i presin në të ardhmen. Thuajse fare pak të njohur në Shqipëri dhe befas të gjithë po flasin për ju, për paraqitjen dhe këngën tuaj në festivalin e RTSH-së. Duke e parë tashmë këtë nga një distancë kohore, çfarë mendoni? Përse bëtë ju dhe kënga juaj kaq bujë? Si do ta komentonit? Mendojmë se njerëzit kanë vlerësuar faktin që jemi ndryshe nga të tjerët, por jo një “ndryshe” i kërkuar me çdo kusht. Një “ndryshe” e thjeshtë dhe natyrale. Për të qenë të qartë, “ndryshe” nuk do të thotë as më mirë as më keq – thjesht ndryshe. Jeni shprehur se nuk kishit menduar fitoren, thjesht donit të kishit më tepër fansa. Tani keni gjithë shqiptarët që shpresojnë për një përfaqësim dinjitoz në Eurovizion. Si e shihni veten tuaj në këtë festival? Keni ndonjë frikë apo diçka që nuk do të donit të ndodhte? Ne nuk e kemi ndjekur kurrë Eurovizionin, ndaj në këtë fazë po përpiqemi të kuptojmë si funksionon ai nga ana praktike. Nuk kemi frikë, kemi injorancë! (qeshin)! Nëse do të arrinit një sukses në Eurovizion, kujt do t’ia dedikonit atë? Gjithmonë nënës! Nga 1 në 10, sa besoni se magjia e Shkodrës do të bëjë efektin e saj dhe në atë festival, që për hir të së vërtetës ka jo pak kontestime? Kolë : Duke mos e ndjekur Eurovizionin, unë nuk e di nëse ka kontestime apo jo. Gjithsesi, magjia e Shkodrës na ndihmon gjithmonë. Përndryshe nuk do të quheshim siç quhemi! Sa i vështirë ka qenë konsolidimi i stilit të secilit në atë çka keni tashmë, në vetëm 5 vite bashkëpunim? I vështirë nuk mund të themi, por ka pasur nevojë për kohën e vet. Kënga juaj, le të themi, ishte një krijim dhe performancë “jashtë kutie”, ndryshe nga ajo çka dominon tregun shqiptar sot… Kjo është e vërtetë dhe, siç thamë më lart, ne mendojmë se kjo ka qenë karakteristika që i ka pëlqyer më shumë publikut. Përse keni vendosur të transformoni apo krijoni më shumë mbi bazat e folklorit? Nuk e kemi vendosur. Ka ndodhur natyrshëm gjatë rrugëtimit artistik të secilit prej nesh dhe kjo na ka bashkuar. Sa e vështirë është të krijosh harmoni mes folklorit dhe muzikës elektronike? Ne nuk e shohim si diçka shumë të vështirë, për të qenë të sinqertë. Folklori shqiptar nuk ka mbarim, ndaj ke mundësinë të zgjedhësh jo vetëm muzikën që të pëlqen më shumë, por edhe atë që i përshtatet më lehtë idesë tënde muzikore, pavarësisht nëse është elektronike apo jo. Për shembull, në albumin e ri, që do të publikojmë rreth qershorit, kemi përdorur koret isopolifonike të Shqipërisë së Jugut. Mund të quhemi edhe “Vlora Elektronike” po deshëm! Si u ndjetë në podcast me kryeministrin Edi Rama? Shumë rehat. Çfarë ju bëri më tepër përshtypje? Cilësia e mikrofonave dhe kufjeve. Ç’të bëjmë? Deformacion profesional! MISTERI I SYZEVE TË KOLË LACA! Përse keni vendosur të dilni gjithmonë me syze? Ju bën më shik, më misterioz, apo nuk dëshironi që publiku t’ju lexojë në sy? Sapo ndërroi jetë regjisori im i preferuar, David Lynch, dhe unë i mbaj syzet për të njëjtën arsye që i mbante ai: “sepse kam parë të ardhmen dhe ajo shndrit” – David Lynch. Kolë, daja juaj, Gjon Simoni, ka qenë një nga kompozitorët më të çmuar të skenës shqiptare. Çfarë ndikimi ka pasur ai në formimin tuaj? Kur kam qenë adoleshent, i kam luajtur një kompozim timin. Pasi e dëgjoi dhe e çmoi kompleksitetin harmonik, shtoi: “Por pak më thjeshtë!” A ju shkaktojnë presion pritshmëritë për Eurovizionin? Jo. BEATRIÇE GJERGJI- LOZONJARE GJENETIKISHT! Në këtë set pyetjesh të drejtuara vetëm Beatriçes, jemi përpjekur të mësojmë diçka më shumë për jetën e saj në Itali. Beatriçe na tregon se pasionet e saj më të mëdha janë muzika dhe moda, të dyja rrjedhin natyrshëm në venat e saj. Beatriçe, ju që 6 vjeçe jetoni në Itali. Përveç muzikës dhe asaj që tashmë njohim nga ju, mund të na thuash diçka më shumë për veten dhe për familjen tënde? Unë vij nga një familje këngëtarësh dhe rrobaqepësish, prandaj zëri dhe moda janë gjërat që më apasionojnë më shumë. Jeta ime ka qenë si ajo e shumë fëmijëve të brezit të dytë – e gjeta veten duke u rritur në një vend që fliste një gjuhë të ndryshme nga prindërit e mi dhe më duhej të përballesha me konfuzionin dhe pasurinë që kjo sjell. Ju jepni mësim në Itali? Po, jap mësim për këndim të muzikës së lehtë. Të ndihmoj njerëzit të zbulojnë zërin e tyre më emocionon po aq sa të jem në skenë. Disa shqiptarë ia kanë dalë të kenë një karrierë të suksesshme në skenën italiane, si Ermal Meta. Ju e keni kërkuar diçka të tillë apo nuk ka qenë prioriteti juaj fama në vendin fqinj? Nuk e kam menduar kurrë. Projekti “Shkodra Elektronike” lindi në mënyrë organike, në gjuhën shqipe. Është normale që të qarkullojë në vendet shqipfolëse. Por një gjë për të cilën jam e sigurt është që kurrë nuk kam kërkuar famën! Më shumë se kaq, kam dashur të ushqej një uri për të shkruar dhe për të kërkuar veten time. Cila është ajo pjesë e Shkodrës që e ndieni thelbësore në personalitetin tuaj? Me siguri, pasioni për meloditë – i adhuroj meloditë! Por edhe të qenit lozonjare besoj se vjen nga të qenit shkodrane. Që të na bësh seriozë, duhet të na ndryshosh gjenetikisht! Cili ka qenë momenti më i vështirë në jetën tuaj personale dhe profesionale? Puna që bëjmë ne është e veçantë, sepse mund të të ngrejë në Olimp ose të të hedhë nëntokë. Pa dyshim, kjo pasiguri mund të sjellë momente trishtimi. Por, në përgjithësi, problemet e mia janë të ngjashme me ato të mijëra njerëzve që jetojnë sot, në këtë botë. Jeni mbesa e artistit të njohur të këngës qytetare shkodrane, Bik Ndoja. A keni kujtime me të? Bik Ndoja ishte vëllai i gjyshit tim. Fatkeqësisht, kam shumë pak kujtime me të sepse kam qenë shumë e vogël, por këndimi, arti dhe gjenialiteti i tij vokal për mua, si për shumë të tjerë, mbeten të paharruar. Jeni larguar nga Shqipëria në vitin 1997. A mbani mend gjë nga ajo kohë? A jeni larguar për shkak të trazirave, si shumë shqiptarë të tjerë? Herën e parë që prindërit vendosën të emigronin, isha një vjeç e gjysmë. Drejtimi ishte Gjermania. Aty qëndruam rreth 3 vjet dhe më pas u kthyem në Shqipëri për një kohë shumë të shkurtër. Në ’97 emigruam në Itali. Kam shumë pak kujtime nga koha ime në Shqipëri – kujtime të bukura sepse isha fëmijë, por edhe të frikshme sepse situata ishte ajo që ishte. Shkodra Elektronike: A Sound That Breaks Boundaries Energetic, unconventional, and unapologetically authentic—Beatriçe Gjergji and Kolë Laca are more than just the winners of the RTSH Festival. They are a musical force redefining the boundaries between folklore and electronic sounds, captivating audiences with their fearless artistry and magnetic stage presence. In an exclusive interview for Newsbomb, the dynamic duo delves into their artistic journey, revealing how Shkodra Elektronike may be it will be Vlora Elektronike with their highly anticipated new album. Their music is not just a genre—it’s an identity, a tribute to their roots, and a bridge between tradition and modernity. When it comes to Eurovision, they remain unfazed. For them, the festival is unfamiliar territory, but their focus has always been on the music itself—letting it speak louder than any competition. And for those curious about Kolë’s signature sunglasses? That, too, has a story of its own. From their electrifying festival victory to a high-profile invitation to the Prime Minister’s podcast, Beatriçe and Kolë share the most compelling moments of their artistic ascent and the surprises that await. By Jonida Hitoveizi From being virtually unknown in Albania to becoming the most talked-about act overnight—your performance at the RTSH festival made waves. Looking back now, why do you think you and your song had such an impact? We believe people appreciated that we were different—not in a forced or exaggerated way, but in a way that felt natural and effortless. Being different doesn’t mean being better or worse—it simply means being ourselves . You’ve mentioned that winning wasn’t your goal—you just wanted to gain more fans. Now, the whole country is counting on you to represent Albania with dignity at Eurovision. How do you see yourselves in this competition? Any fears or concerns? We’ve never actually followed Eurovision, so right now, we’re just trying to understand how it all works on a practical level. We’re not scared—just blissfully ignorant! (laughs) If you were to achieve success at Eurovision, to whom would you dedicate it? Always to our mothers! On a scale from 1 to 10, how much do you believe in the magic of Shkodra working at Eurovision—a festival often surrounded by controversy? Kolë: Since I don’t follow Eurovision, I wouldn’t know about any controversies. But the magic of Shkodra always works. Otherwise, we wouldn’t be called what we are! Your musical style is a fusion of two distinct worlds. How challenging was it to merge your individual styles into what Shkodra Elektronike is today, in just five years of collaboration? It wasn’t difficult, but it did require its own time to develop organically. Your song was completely outside the box—something very different from what dominates the Albanian music scene today. Was that a conscious decision? Not really. As we said earlier, this was simply a natural reflection of who we are, and we believe that’s exactly what resonated with the audience . Why did you decide to incorporate folklore into your music? We didn’t decide—it just happened. Each of us had our own artistic journey, and somewhere along the way, they intersected through folklore. How challenging is it to blend folklore with electronic music? Honestly, it’s not difficult at all. Albanian folklore is incredibly rich, giving us endless possibilities to choose elements that not only inspire us but also fit seamlessly into our electronic sound. For instance, in our upcoming album, which we plan to release around June, we’ve incorporated iso-polyphonic choirs from Southern Albania. We could even call ourselves Vlora Elektronike if we wanted! You were recently invited to the Prime Minister’s podcast. How did you feel about the experience? Very comfortable. What stood out to you the most? The quality of the microphones and headphones! What can we say? Professional deformation! THE MYSTERY OF KOLË LACA’S SUNGLASSES! Why have you decided to always wear sunglasses? Does it make you look cooler, more mysterious, or do you not want the audience to read into your eyes? My favorite director, David Lynch, just passed away, and I wear sunglasses for the same reason he did: "Because I have seen the future, and it shines." – David Lynch. Kolë, your uncle, Gjon Simoni, was one of the most esteemed composers in the Albanian music scene. What kind of influence did he have on your artistic formation ? When I was a teenager, I played him one of my compositions. After listening and appreciating its harmonic complexity, he added: "But make it a little simpler!" Do the expectations for Eurovision put any pressure on you? No. Beatriçe Gjergji: A Voice Shaped by Two Worlds In this set of questions directed only to Beatriçe, we’ve tried to learn more about her life in Italy. Beatriçe tells us that her greatest passions are music and fashion—both of which naturally run through her veins. Beatriçe, you moved to Italy at the age of six. Beyond music and what the public already knows about you, can you share more about yourself and your family? I come from a family of singers and tailors, so my greatest inspirations have always been voice and fashion. Growing up as a second-generation child in a foreign country meant navigating the duality of speaking one language at home and another outside. It was both a challenge and a gift—one that shaped my identity in ways I’m still discovering. Do you teach in Italy? Yes, I teach contemporary vocal music. Helping others find and refine their voice excites me just as much as performing on stage. Many Albanians, like Ermal Meta, have built successful careers in the Italian music scene. Have you ever considered following a similar path, or has that never been a priority for you? Honestly, I’ve never thought about it. Shkodra Elektronike was born naturally, in the Albanian language, and it makes sense for it to thrive in Albanian-speaking communities. One thing I know for sure—I have never chased fame. What I’ve always sought is the freedom to write, to express, and to explore myself through music. What part of Shkodra do you feel is embedded in your personality? Without a doubt, the passion for melody—I absolutely adore melodies! But also the playfulness, the lightheartedness. I believe that’s deeply Shkodran. To make us serious, you’d have to rewrite our DNA! What has been the most challenging moment in your personal and professional journey? This profession is unique because it can lift you to Olympus or bury you underground in an instant. That unpredictability can be difficult to handle. But beyond that, my struggles are similar to those of thousands of people navigating today’s fast-changing world. You are the niece of the renowned Shkodran artist Bik Ndoja. Do you have any memories of him? Bik Ndoja was my grandfather’s brother. Unfortunately, I was too young to have many personal memories of him, but his voice, artistry, and sheer vocal genius remain unforgettable—not just for me, but for anyone who has ever heard him sing. You left Albania in 1997. Do you have any recollections of that time? Did your family leave due to the turmoil, like many other Albanians? My parents first emigrated when I was just a year and a half old—we moved to Germany, where we lived for about three years before briefly returning to Albania. In 1997, we left again, this time for Italy. My memories of Albania are few but vivid—beautiful moments from childhood, mixed with the fear and uncertainty of those times.

Shkodra Elektronike/ Kur muzika bëhet identitet

Nga Jonida Hitoveizi

Artikuj të ngjashëm Artikuj

Basti i Ramës me brezin e ri

Muzeu i Luftës: Nga MIG-ët te NATO, si ka evoluar ushtria shqiptare!

TRE DITËT E PARA MES DEMOKRACISË DHE TMERRIT

Arabia Saudite, resortet luksoze që të lënë pa frymë

Si e (vetë) vranë Vladimir Shehun, ku është letra e fundit???

LEONARD BOMBAJ, artisti që të mbush plot mirësi

Artikujt më të lexuar

Gjergj Luca, kryeoligarku i Shkrimsit, rebeli që grisi diplomën për t’u bërë biznesmen

Prangat e Veliajt, skenari i zgjedhjeve

EKSKLUZIVE/ Spiunët e televizionit

Damasku, kryeqyteti i paqes së humbur

Si e (vetë) vranë Vladimir Shehun, ku është letra e fundit???

Muzeu i Luftës: Nga MIG-ët te NATO, si ka evoluar ushtria shqiptare!

JETA E NATËS NË VITET ’90, NGA DISKO ALBANIA DHE MARIKAJ TE BUZUKËT E PARTYT RAVE

Kontaktet

Kategori

Mirëse u ktheve!

Hapni një llogari të re!

Merrni fjalëkalimin tuaj

Je i sigurt që dëshiron ta zhbllokosh këtë artikull?

Are you sure want to cancel subscription?

Shkodra Elektronike/ Kur muzika bëhet identitet

Nga Jonida Hitoveizi

Mbështetni autorët dhe abonohuni në përmbajtje

Shkarko

Zblloko Artikullin

Artikuj të ngjashëm Artikuj

Artikujt më të lexuar

Kontaktet

Kategori

Mirëse u ktheve!

Hapni një llogari të re!

Merrni fjalëkalimin tuaj

Je i sigurt që dëshiron ta zhbllokosh këtë artikull?

Are you sure want to cancel subscription?