Shkëlqimi dhe rënia e Dinamos

Zemra e tij rrihte fort. Gëzimi i kishte përshkruar gjithë qenien. Nuk mund ta fshihte. I dukej si “Deja Vu”. Para syve kishte momentet kur festonte dhe çonte peshë gjithë stadiumin me golat nga distanca. Ishte ai, i pamarkueshmi Sul Demollari. Dinamo, 18-herë kampionia e Shqipërisë kishte bërë realitet ëndrrën. Vendin tanimë e kishte në elitë, aty ku kishte thyer shtylla e çarë rrjeta. 9 vite plot stërmundim duke u strapacuar në kategoritë inferiore ishin një kujtim i shëmtuar që duheshin harruar sa më shpejt. Celulari i gëlonte nga mesazhet, të shumtë ishin dhe ata që e telefononin për të festuar së bashku.

Kur përmendet Sulejman Demollari, është njësoj si të thuash Dinamo. Është një nga njerëzit që ka kontribuar pafundësisht për këtë klub. Mbi 140 gola të shënuar, plot 11 vite të kaluara si futbollist me kryeqytetasit. Ngjitja e kësaj skuadre në Superiore, për të do të thoshte shumë. “E mbaj mend kur miqtë më telefonuan dhe donin të ndanin me mua kujtime të ndryshme në ditën kur Dinamo siguroi matematikisht Superioren. Do të jetë diçka e paharrueshme për mua. Na mungonte shumë. Në rrethin tonë shoqëror ishte gjithmonë temë diskutimi“, thotë fillimisht mes emocionesh 57-vjeçari.