Rajmonda Bulku, si ditën e parë…

Është e çuditshme por sa herë e shikon Rajmonda Bulkun të duket po aq e bukur si ditën e parë kur “trokiti” në familjet shqiptare me filmin “Dimri i fundit”. S’kishte asnjë lidhje me kinemanë asokohe (përveç një fotoje në moshën 1 vjeçare me një biletë kinemaje në dorë). “Nëse sot dëgjon një psikolog që thotë se çfarë i jep fëmijës është destino që ai do të bëhet në jetë, mua prindërit më thonin që edhe pa bërë vitin, ti në kinema rrije pa bërë zhurmë dhe shihje ekranin e madh. Kam qenë 1 vjeç, kemi patur afër kinema “Republikën” që s’është më tani tek rruga e Kavajës dhe më kanë bërë një foto të bukur me biletën e kinemasë”, kujton me nostalgji ylli i kinematografisë shqiptare Rajmonda Bulku. Gjatë pushimeve të vitit të tretë në gjimnaz (1975), kishte ardhur në Tiranë për të festuar Vitin e Ri dhe rastësisht në rrugën e “Kavajës” para saj ndali një minibus, prej të cilit zbritën e i kërkuan që të bënte një fotografi në ish-Kinostudio. Menjëherë të nesërmen realizoi kinoprovën e parë dhe nisi xhirimet në filmin “Dimri i fundit” (1976) me regji të Ibrahim Muçës dhe Kristaq Mitros… Dhe që nga ai moment e deri më sot (për fat të mirë) kemi patur fatin të kemi një aktore fantastike, me një gamë të gjerë rolesh dhe mbi të gjitha tepër të bukur. Bukuria… A lodhet Rajmonda Bulku duke e dëgjuar nga i madh e vogël këtë kompliment?! “Tani për fat të keq kjo gjë nuk na ka dhënë apo shtuar ndonjë akses më shumë në jetë. Por jam e lumtur për një gjë, që nëse brezit të para 90-tës u kemi dhënë një ndjesi të mirë artistike apo u ka bërë përshtypje diçka e mirë që kanë parë tek ne, kjo është vlera më e madhe për mua dhe bukurinë time”…. E në fakt pas një filmi të Rajmondës, nuk kishte vajzë apo grua në Shqipëri që mos të qepte një pardesy si të Jonës (personazhi i filmit “Duaje emrin tënd”, apo mos t’i priste flokët si Klara (personazhi i filmit “Dhe vjen një ditë”…) “Kur fillon dhe rritesh i kupton disa gjëra dhe të them të drejtën më shumë i kuptoj tani. Ka shumë njerëz që më thonë jemi rritur me imazhin tënd dhe më vjen shumë mirë që ka ndodhur kjo gjë. Ne padyshim që e kemi prekur filmin artistikisht të ndërtuar shumë bukur dhe për fatin tonë kemi qenë ashtu siç na ka ndërtuar natyra. Dhe në atë kuadratin tonë më vjen shumë mirë që kemi bërë më të mirën, që janë frymëzuar vajza të cilat kanë marrë qoftë një veshje, qoftë një model flokësh. Ne e kemi bërë padashje duke bërë punën e tonë, por nëse kanë ato kanë marrë më të mirën nga unë apo edhe koleget e mia kemi bërë më të mirën për to. Edhe unë e kam bërë vet këtë gjë. Kur kam patur mbrëmjen e maturës kam qepur një fustan puplin bojëqielli sepse ashtu e ka patur Vaçe Zela në një festival. Nga Kinostudio në bankat e Akademisë së Arteve Përpara se të regjistrohej në Akademinë e Arteve Monda Bulku vinte me katër projekte kinematografike të suksesshme siç ishin “Dimri i fundit”, “Zonja nga qyteti”, “Emblemë e dikurshme” si dhe “Nusja dhe Shtetrrethimi”, (tek ky i fundit e shpalosi edhe më shumë talentin si aktore pasi kishte rol më protagonist dhe më të plotë). E megjithatë ky fakt nuk e bënte aktoren sykaltër më superiore se të tjerët… Përkundrazi… “Kur hyra në Akademi hyra shumë kokëulur sepse filmin e kishin xhelozi në atë kohë. Në këtë rreptësinë dhe paragjykimin që kishin për filmin Drita Pelingu pedagogia ime ishte një frymë lirie që të çelte shpirti. Madje mbaj mend që me rreptësinë dhe aftësinë që karakterizonte dekanin Gëzim Kame, kur kam bërë një komedi me Drita Pelingun, ai i tha Dritës: e paske gërrmuar këtë vajzë, ke punuar bukur me të. Mbrojtjen e diplomës e kam bërë me xhirimin e filmit “Duaje emrin tënd” sepse më quhej punë diploma dhe unë e mora këtë diplomë me një notë të shkëlqyer”, tregon aktorja. “Duaje emrin tënd” (literrally) filmi i jetës “Pas një kohe shumë të gjatë unë rikthehesha prapë në film, gjatë periudhës së shkollës kisha refuzuar disa filma për shkak të rregullit të saj. Pata problem në shkollë pasi hyra si nënë dhe më ndodhën disa probleme që për fatin e familjes sonë patën një fund të mirë dhe ky film më erdhi edhe si një surprizë e bukur që përkoi edhe me diplomimin. Kam bërë kinoprovë me dy regjisorët Ibrahim Muçaj dhe Kristaq Mitro që i kam të dashur dhe regjisorët e karrierës sime dhe e fitova rolin e Jonës, protagonistes kryesore ku luaja krah kolegëve të mi të shkëlqyer Ndriçim Xhepa dhe Kristaq Skrami. “Duaje emrin tënd” ka qenë një film emocionalisht shumë i vështirë për mua. Me vete mora djalin në Pogradec dhe ka qenë jo vetëm filmi i karrierës sime, por edhe i shëndetit që i ndodhi djalit tim ato dy muaj e gjysmë në Pogradec. Një ndërrim drastik i jetës së atij fëmije dhe unë ja vura ajrit të Pogradecit dhe zotit që na ndihmoi. Brenda vetes sime kam qënë në një gjendje të tmerrshme, frike dhe ankthi të paparë. Ajo dakortësi që bëra për atë film nuk ma merrte mendja që do t’i bënte kaq mirë atij fëmije që vraponte, që hante mollë, bukë me gjalp dhe një kile qumësht që e merrnim me leje të Komitetit Ekzektutiv. Për mua ai film ishte në momentin e duhur dhe kohën e duhur por për shoqërinë shqiptare ishte i parakohshëm”, kujton e prekur Rajmonda Bulku. “Se ke idenë sa letra vinin nga rinia kooperativiste në Kinostudio. Burri im punonte asokohe në Institutin e Projekteve dhe aty kishte zonja që i thonin si e mban ti gruan tënde. Dhe të mendosh që Fatosi ka qenë në sheshxhirim bashkë me mua, vinte për qejf por edhe për të parë djalin. Dashuria me Fatosin… dhe dy fëmijët “Jam fejuar shumë e re! Kam qenë vetëm 19 vjeç. Bashkëshortin, Fatosin, e kam njohur rastësisht në rrugët e Tiranës. Kam qenë me Eva Pëllumbin, aktoren e Teatrit të Kukullave në Tiranë, sepse do të nisja xhirimet e filmit “Emblema e dikurshme” të Ylli Pepos. Por mund të them që ishin takime të rralla. Edhe kur ka ardhur për të më takuar për herë të parë (që nuk e di nëse mund ta quaj të dashur) ka ardhur në grup filmi, ka qëndruar me ne dhe u bë miq me të gjithë sheshxhirimin”, kujton duke qeshur Rajmonda Bulku. Të njihte më parë, e pyes unë?! “Jo nuk ishte fansi im në film, nuk më kishte ndjekur. Nuk mbante radhë për të parë filma, por më njohu në grup filmi dhe kjo gjë i mbeti deri në fund. Madje edhe kur unë i thoja që nuk do shkoj në sheshxhirim për shkak të fëmijëve, ai më thoshte ti ç’ke këto janë probleme që zgjidhen. Fëmijët i kisha të sigurt pranë nënës, ose tezes sime. Mund të them se ai e donte filmin më shumë se sa unë. Joseli dhe Hega e kanë bërë Rajmonda Bulkun gjyshe dhe ajo nuk mund të ishte më e lumtur se kaq. “Të jesh gjyshe është një gjë shumë e veçantë. Në momentin që je me nipërit, je në një botë krejtëshit tjetër, tregon Rajmonda Bulku e cila për fat djalin e ka shumë afër, por shpesh i duhet të shkojë edhe tek e bija e cila jeton prej vitesh në Greqi. “Pengu” i Rajmonda Bulkut “E meqë jemi tek shteti helen ajo ka arritur të depërtojë edhe në kinematografinë greke. Filmi “Pengu” me regji të Kostandinos Janaris realizuar në vitin 2005 do të konsiderohej një sukses për kohën kur u xhirua. “Regjisori i kishte bërë një shtjellim fantastik ngjarjeve dhe këndvështrimi i tij ishte aq interesant sa ne nuk na bëri kurrë ta ulnim kokën. Ai bëri kinoprovë dhe më zgjodhën mua në rolin e nënës së një djali shqiptar që merr peng një autobuz grek. Një eksperiencë e jashtëzakonshme, kam aty një monolog katër minuta, një moment dramatik për një nënë që i vrasin djalin. Ishim të dy me Ndriçimin ai në rolin e policit shqiptar, unë nëna e djalit. Pala greke kishte polic një aktor të jashtëzakonshëm grek që dhe mua dhe Çimin, na trajtoi sikur na kishte miq prej vitesh”. E në fakt mediat greke asokohe shkruajtën që aktorja shqiptare ishte më e mirë se vet filmi… Kujtime kolegësh e filmash të tjerë… të Rajmonda Bulkut Rajmonda Bulku është ai brez aktorësh që ka patur fatin të luajë krah kollosëve të skenës shqiptare, ndërsa sot kanë fatin të luajnë aktorë të rinj krah saj. Po sa i mungojnë asaj miqtë dhe kolegët e vjetër, Monda i kujton kështu madje edhe me sytë që lëngëzohen herë pas here nga lotët… “Më mungojnë shumë, kam emocione shumë të forta për Roland Trebickën, Violeta Manushin, Ferdinand Radin, Sulejman Pitarkën, i cili e pati me mua eksperiencën e fundit në teatër. Prekem shumë kur mendoj Rolandin kudo me kolegë e në familje. Violetën e doja shumë, njësoj si nënë… Kur vinte në teatër të më shihte dhe kur më thoshte “po ja dole” unë kisha bërë një punë të mirë. E dija ku ulej, aty në vendin e parë dhe në premierë kisha dyfish emocione kur ajo ishte në sallë. Brezi im i ka respektuar shumë artistë të tillë, kemi gjetur në teatër emra të jashtëzakonshëm dhe s’dua të veçojë asnjë. I kemi respektuar për punën e tyre dhe kur kemi punuar me ta. Kemi respektuar dhe veten që na është dhënë mundësia për të punuar me ta”, kujton Rajmonda. Po sot si ndihet ajo krah kolegëve të rinj artistë? “Në sheshxhirime apo teatër padyshim që do krijosh një marrëdhënie të shëndetshme. Është e pamundur që me mëri të bësh një punë të mirë artistike dhe ka grupe që kanë frymë shumë të mirë artistike të cilën e sjellë fillimisht regjisori, por edhe titullari i një institucioni. Ne disa kohë kemi patur në teatër drejtor Pirro Manin, po ne, jo vetëm që e donim kur na fliste, kur na drejonte, por e donim edhe kur dilte nga teatri. Kjo është fryma e një njeriu të realizuar që e përcjellë tek kolektivi. Po ndonjë xhelozi të vogël mes artistëve a ka ndjerë Rajmonda?! “Mendoj që distancën e krijoja vetë pasi isha më shumë punë - shtëpi. U bëra nënë shumë shpejt, madje tek filmi “Një shoqe nga fshati” kisha bërë dy muaj që isha bërë mami. Isha shumë kokëulur kjo edhe për faktin që në moshë të vogël më thonin të gjithë “sa sy të bukur ke”. Dhe nëna ime më thoshte që fillove të ulje kokën, madje ajo më bërtiste më thoshte rri drejt se dhe posturën se mbaja mirë. Fëmijëria e Rajmonda Bulkut… dhe si ishte për një baba ushtarak të kishte një vajzë aktore… “Prindërit e mi ishin brezi i parë pas lufte. Ata kanë qenë nga ata fëmijët “debatikas” që kanë ndihmuar të rriturit. Po të flisje me tim atë ai të tregonte gjëra të jashtëzakonshme, sa gjynah që s’pati kohë t’ua tregonte edhe stërnipave (domethënë i njohu, por nuk arriti dot). Prindërit e mi duke qenë të rinj Tirane e kanë shijuar shumë bukur atë jetën e viteve ‘50, xhirot, lokalet, këngëtaret, etj. Unë i ngjaj shumë babit, ai ka qenë brun me sybojëqiell që vetëm lexonte dhe dëgjonte muzikë klasike. Edhe unë jam rritur me atë muzikë, me radion tek koka me muzikë italiane. Ai vinte nga Kievi pra ishte një tjetër nivel intelektuali”, flet me adhurim për të atin Rajmonda Bulku. Jo më kot ai i vendosi dhe emrin që vite më pas do të shënjonte një tjetër moment historik në jetën e saj… “Emri është destin. Mua s’më pëlqente emri im më dukej shumë i gjatë dhe i thoja babit ku e gjete këtë emër dhe ai më thoshte që në 1956 është bërë një protestë studentore në Francë dhe vajza që ka ishte në krye të protestës quhej, Rajmonda. Fiks si Rajmonda Bulku në 20 shkurt të vitit 1990 që me zërin e saj frymëzoi shumë të rinj për të përmbysur regjimin komunist. “Edhe i thoja babit: e kupton që këtë e bërë ti që u frymëzove nga një e re franceze. Atëherë prano dhe 20 shkurtin. Fjalët që kam thënë kanë qenë: “Gra dhe motra, në emër të fëmijëve tanë dhe të të rinjve që janë në grevën e urisë, të shkojmë drejt Presidencës!” Rivaliteti mes saj dhe Luiza Xhuvanit Publiku ka dashur ti shohë gjithnjë si rivale kjo edhe për shkak të forcave politike që ato përfaqësonin. Rajmonda Bulku deputete e Partisë Demokratike (e treta në listën për Tiranën), ndërsa Luiza Xhuvani deputete e Partisë së Socialiste si përfaqësuese e qytetit të saj të lindjes, Sarandës. Por si qëndron e vërteta e raportit mes tyre?! “Kurrë…Me Luizën kam patur gjithnjë marrëdhënie shumë të mirë, miqësia mes nesh lindi në teatër. Ka qenë një miqësi shumë e mirë, kur kemi punuar bashkë edhe më shumë kujtoj këtu teatrin “Korbi i Bardhë” që sëbashku me Ndriçim Xhepën kemi bërë një punë fantastike. Për fat e kemi kujtim nga i madhi Mihal Luarasi. Ata bashkë me Edin ishin një çift i mrekullueshëm, me shpirt artisti. Po kur ishit deputete a kishte rivalitet mes jush e pyes unë?! Asnjëherë. Ne kafen e pinim bashkë dhe ishim dy mike që për politikën s’folëm kurrë. As atëhere dhe as tani. Madje Rajmonda arrin deri aty sa thotë se në art ka më pak xhelozi se në politikë. Teatri një tjetër dashuri e Rajmonda Bulkut… Por nuk i fal vetes diçka?!… “Në teatër kur kam hyrë kam luajtur rolin e Irenës në “Pallatin 176”. Por e kisha aq shumë frikë komedinë sa m’u desh ta lija në mes, kjo edhe për faktin që asokohe po xhiroja dy filma. Megjithatë kjo gjë që kam bërë është e pafalshme për mua. Do kisha një kujtim me Rolandin, Violetën madje se harroj edhe Ilir Bezhanin, i cili reagoi asokohe duke më thënë që për këtë rol (atë të Sandrit) e kam ndërtuar figurën me ty. Se ç’bëj dot më këtë gjë. Megjithatë “Korbi i Bardhë” dhe “Pjata prej druri” janë dy shfaqje që i shoh nga televizori, dhe ndaloj. Tek “Pjata prej druri” ndaloj sepse janë të gjithë të mrekullueshëm. Janë disa skena që i dua shumë me Gimin, me Bujarin… Ndërsa të luaja me Sulën ishte fat i madh… Dhe të mendosh që ishte Rajmonda Bulku ajo që ja sugjeroi Gëzim Kames, Sulejman Pitarkën. Rol me të cilën mbylli në mënyrën më brilante karrierën e tij të jashtëzakonshme artistike… “E kisha dëgjuar Gëzimin që i shkonte mendja tek Kadri Roshi por thoshte është i madh se bën dot fizikisht, pastaj thoshte Sulejman Pitarka s’del nga shtëpia. Një ditë të bukur unë e shoh Sulën në oborrin e teatrit dhe marr Gëzimin në telefon dhe i them kujt i thua ti që ai s’del nga shtëpia, unë e pashë në teatër. Kaq ishte dhe gjithçka ndodhi mes tyre … Pra ishte një destin i bukur për ta dhe për ne… Seriali “Nina” Rajmonda Bulku është gjithnjë aktive dhe vitale (edhe pas një periudhe jo fort të këndshme që kaloi me koronavirusin) po për fat tani është çdo gjë në rregull. Ndaj me batutat e saj është tepër e këndshme në rolin e nënës “grindavece” të vajzës së saj beqare që interpretohet nga aktorja e humorit, Olta Daku në serialin “Nina”. “Me kalimin e kohës do them që jam e hapur për çdo gjë, boll të jetë në fushën time. Film edhe pse sot nuk prodhohen të tillë, teatër padyshim dhe serial. Tani e dua më shumë nga kjo që ka ardhur. Po të më pyesje pas ‘Emblës së dikurshme”, një film me dy seri nuk e preka më kurrë televizionin, sepse isha shumë e “llastuar” në Kinostudio saqë nuk e doja më filmin serial me dy, apo tre seri (aq mund të bëheshin atëherë) sepse me dukej sikur një film serial nuk e arrinte dot nivelin artistik të një filmi. Dhe kam thënë jo atëherë, jo për paragjykim, por unë në punën time s’i doja. Sot nuk i thuhet jo asnjë gjëje qoftë në skenë, qoftë në serial. Unë kam luajtur në teatër me Oltën disa role dhe kjo ishte një vazhdimësi që kalonte në ekran. Më pëlqen Olta dhe më pëlqejnë aktorët e fuqishëm që me nxisin sidomos në komedi”… Nëse vajza juaj do të ishte beqare do t’i bëje presion të martohej e ngacmojë unë?! “Fare, madje i them Oltës se ke idenë se rehat je dhe këtë gjë nuk duhet t’a dëgjoj mami jot që po të jap si këshillë… (qesh)…

Rajmonda Bulku, si ditën e parë…

Nga Suada Daci

Artikuj të ngjashëm Artikuj

Mission Complete! Shqiponjat shtegtojnë në Gjermani

Ermal Dredha/ Vlora pret Kombëtaren t’i dorëzojë Flamurin

“Uno kryqzimo”, kush është lushnjari që bëri “Gol” me banderolën

Aurora Dibra nxjerr nga “Kutia e Errët” historinë tragjike të jetës së saj

Drejt Librit, shkrimtarë e politikanë bashkohen në Panair

“TË PUSHTUAR” NGA NJË KAMPION FUTBOLLI DHE ITALIANËT

Artikujt më të lexuar

Gjergj Luca, kryeoligarku i Shkrimsit, rebeli që grisi diplomën për t’u bërë biznesmen

JETA E NATËS NË VITET ’90, NGA DISKO ALBANIA DHE MARIKAJ TE BUZUKËT E PARTYT RAVE

“Krenaria e Kuçovës”, uzina e “shqiponjave” në qiell

Aldor Nini, grabitqari i artit shqiptar dhe fjalës së lirë

Mario Ashiku, një dashuri, shanse të dyta dhe një jetë e jetuar bukur (si vetë ai)

Inva Mula: Unë sopranoja e parë shqiptare në skenat evropiane

Nano, beteja e një jete

Kontaktet

Kategori

Mirëse u ktheve!

Hapni një llogari të re!

Merrni fjalëkalimin tuaj

Je i sigurt që dëshiron ta zhbllokosh këtë artikull?

Are you sure want to cancel subscription?

Rajmonda Bulku, si ditën e parë…

Nga Suada Daci

Mbështetni autorët dhe abonohuni në përmbajtje

Shkarko

Zblloko Artikullin

Artikuj të ngjashëm Artikuj

Artikujt më të lexuar

Kontaktet

Kategori

Mirëse u ktheve!

Hapni një llogari të re!

Merrni fjalëkalimin tuaj

Je i sigurt që dëshiron ta zhbllokosh këtë artikull?

Are you sure want to cancel subscription?