Plastika që pasuroi tregun, por ndoti Lushnjën

Kur shumëkush pyet se çfarë mund të gjesh në qytetin e bukur të Lushnjes, mendja të artikulon menjëherë se do të gjesh Shtëpinë e Kongresit të Lushnjes, ngjarjes më madhore historike që rrënjosi fuqishëm këtë shtet shqiptar që kemi edhe sot. Objektin e dytë më të rëndësishëm në vend pas shtëpisë së shpalljes së pavarësisë në Vlorë që mban vendin e parë e gjen në Lushnje. Në Lushnje gjen kudo imazhin dhe ndjen tingullin e zërit të Vaçe Zelës, kujton batutat dhe të vjen për shtat të thuash se Margarita Xhepa apo Ilia Shyti janë nga Lushnja, apo se poetë e shkrimtarë si Faslli Haliti e Vath Korreshi, kanë jetuar në Lushnje. Por pasi janë gjithë këto, është edhe Plasmasi, apo “Uzina e Prodhimeve Plastike”, vepra e madhe industriale në këtë qytet fushor e pak kodrinor, që sigurisht, në kohën e komunizmit, ishte një motorr zhvillimi për industrinë e lehtë të qytetit, por edhe një marrje “fryme” për komunitetin aq të paqtë lushnjar. Do të udhëtojmë nëpërmjet dëshmive të ish-punëtorëve në Uzinën e Plasmasit të qytetit të Lushnjes, për të treguar fare pak nga krenaria industriale e këtij qyteti.

Për pushtetarët e kohës së diktaturës nuk ishte shumë e vështirë për t’u menduar se ku do të donin të ngrinin një uzinë plasmasi. Duhet të ishte në zemër të fushave bujqësore, sepse atyre do t’i hynte në punë dhe e aksesueshme me rrugë me të gjitha zonat.