Grinta prej Grifshe e Gridës

Grida Duma rrëfen se çfarë i tha Lulzim Bashës në kafen e Parlamentit pasi dha dorëheqjen nga posti. A do të kandidojë për postin e Kryetares së PD? Cilat kanë qenë mesazhet me Sali Berishën? Duma thotë se Basha do të pezullohet nga grupi parlamentar i PD nëse nuk tërhiqet. Një rrëfim ndryshe për jetën personale, djalin adoleshent dhe mikun e saj të ngushtë Grida Duma nuk është më nënkryetare e PD. U dorëhoq nga ky post dhe i ka dalë kundër kryetarit Lulzim Basha, por edhe ish-liderit historik, Sali Berisha. Për të, koha e të dyve ka mbaruar. Nëse deri para pak javësh në PD kishim dy grupime, një pro Bashës e një tjetër pro Berishës, tani kemi tre. Ky grupim i tretë deputetësh, nuk do në krye të partisë as njërin dhe as tjetrin. Është e paqartë sesi do të organizohen, por pas humbjes së zgjedhjeve të pjesshme të 6 marsit, kriza është thelluar. Pas 11 vitesh mbështetjeje, megjithë rezervat hera-herës për lidershipin e tij, Grida Duma i kërkon Bashës të dorëhiqet. Në këtë intervistë për revistën NEWSBOMB.al, ajo thotë se kryedemokrati ka pritur që çështjen “Berisha” t’ia zgjidhnin ndërkombëtarët dhe nuk doli të përballej në terren me votuesit e djathtë. Ky fakt, thojë ajo, e gërryeu ditë pas dite, PD-në në terren. Për herë të parë, Grida Duma flet edhe për jetën e saj private shumë të diskutuar në media, raportin mes të qenit politikane, nënë e një djali dhe një gruaje që lirinë e ka mbi të gjitha. Çfarë ndodhi me Lulzim Bashën që i dolët kundër? Humbi pasi i dhamë të gjitha shanset dhe ripërsëritja e shanseve do kishte qenë një dështim i ndërgjegjes tonë me të. Humbi dhe kjo lloj humbje që e nisi intervalin 6% për PD në Vorë dhe e mbylli me diku 16-17%, është një humbje që nuk rikuperohet më me fytyrën e Lulzim Bashës. Është kaq e thjeshtë. Bëmë të pamundurën, i dhamë shansin e fundit duke qenë se kishte deklaruar shumë herë se dualizmi me Sali Berishën, e kishte penguar gjatë vendimmarrjes së vet. Tashmë nuk ekzistonte më Sali Berisha. Ekzistonte një trupë njerëzish që me shumë kosto edhe përkundrejt Sali Berishës, - se disa prej nesh kanë qenë bashkëpunëtorë të tij, - e mbështetën drejt një vendimi të drejtë në një mënyrë apo në një tjetër, që “non grata” të mos peshonte mbi PD. Pasi i dhamë këtë shans, u çuam të punonim për 6 bashkitë, secili në mënyrën e vet, por ishte e pamundur që në terren të restauroje figurën e Lulzim Bashës. Njerëzit në shumë momente, unë e kuptoja jo-në e vakët, na thonin “po”, por votonin “jo”. Unë e kuptoja që në kutinë e votimit, vendimi i tyre nuk ishte pro apo kundër kandidatëve, ishte kundër Lulzim Bashës dhe kjo u pa qartë. E keni diskutuar këtë me të para se të dilnit publikisht? Shumë herë, shumë herë. Pas datës 9 shtator kur bëri deklaratën, ai mori një vendim vetjak. Nuk e kam gjykuar keq për këtë, e kam gjykuar pozitivisht dhe i qëndroj kësaj, sepse të gjitha vendimet që kishte marrë me Sali Berishën në 8-9 vite të tjera, kishin qenë plotësisht të tyre, të shkrira. Nuk ishte pretenduar ndonjëherë që kryesia të përfshihej në vendimmarrjen e tyre. Ata hynin dhe dilnin thuajse bashkë në mbledhjet e grupit. Thënë kjo simbolikë, do kishte qenë hipokrozi e madhe e Lulzim Bashës që të n’a hidhte në votim e të n’a pyeste “jeni apo s’jeni për Sali Berishën” kur ne nuk kishim informacion. Në vizitën e përfaqësuesve të lartë të Departamentit të Shtetit, unë nuk kam qenë. E njoh rregullin e diplomacisë që disa gjëra thuhen me dyer të mbyllura. Dhe presupozohej që ishin dhënë informacione për “non gratën” e Berishës, të cilat unë nuk i dija, por njoh gjuhën e politikës. Kur SHBA kanë marrë një vendim, nuk është një vendim i pabazuar, mund të mos jetë plotësisht i bazuar, por i pabazuar nuk është. Në këtë kuptim duhej qartësisht që PD ta kishte aleatin starategjik më në fund me vete. Edhe ashtu si u bë? Me vendimmarrje personale… Jo vetëm aq, por vetëm Lulzim Basha, i cili kishte marrë pafund nga Sali Berisha, i cili e ndërtoi karrierën e tij vetëm nga mbështetja e pakufi e Sali Berishës, kishte detyrën absolute, personale dhe politike për shkak të lidhjes së tyre që ishte e padepërtueshme nga ne të tjerët, të shkonte dhe ta bënte një bisedë, një akt të dakordësuar të të dyve, siç kishin qenë aktet e tjera. Unë nuk doja të mbaja përgjegjësinë midis Amerikës dhe Berishës kur nuk kisha informacion. Ose të më jepnin informacionin, sepse unë nuk di si do të votoja në mungesë të informacioneve. Thatë që e keni informuar Lulzim Bashën për “feedback-un” në terren nga qytetarët. Cila ishte përgjigja e tij? Pas 9 shtatorit ishte një javë trauma për të gjithë ne. Pranuam sikurse dhe unë, të qetësoheshim dhe të përtypnim shpalljen “non grata” të Berishës. Por pas një jave, unë nisa çdo ditë si pika e ujit, duke u bërë edhe më kembëngulëse seç duhet, duke i thënë: “duhet të dalësh në terren, duhet të qartësosh njerezit pse ka ndodhur kështu, cilat janë pasojat”. Dhe ai nuk e bëri? Ai pretendonte që njerëzit apriori duhet ta kuptonin. Dhe “apriori”, në politikë nuk ekziston. Kaloi një muaj nga kjo. Ishim të gjithë të shqetësuar kur dilnim në terren, si grupi më i vogël, dhe ai më i zgjeruar në hierarkinë e partisë. Njerëzit e kuptonin si një akt “besëprerje”, pra sikur Lulzim Basha kishte prerë në besë Sali Berishën. Dhe nuk e kishin kuptuar domethënien politike të aktit, domosdoshërinë e një pjese të aktit se mund të jetë dhe domosdoshmëria njerëzore që Lulzim Basha mund të ishte njeriu i fundit që pritej ta bënte këtë me Sali Berishën nga pikëpamja personale. Por, nga pikëpamja poltitike duhej sqaruar. Pra, njerëzit nuk e kuptuan çfarë kishte ndodhur dhe pse ishte marrë ky vendim. Kjo po e gërryente terrenin e PD-së në çdo moment. Në dhjetor ne e kuptuam që së paku, partia ishte çarë në dysh. Por unë i kam folur Bashës edhe pas Kuvendeve të përçara. Në 9 janar në zyrën e tij, i thashë: “Sali Berisha është me një pjesë nga njëra anë; Ti, je nga ana tjetër me një pjesë tjetër. Nëse nuk bëni një zgjidhje të konfliktit me njëri-tjetrin, shumica në mes mbetet e papërfaqësuar. E perceptonit që atëherë që Berisha kishte shumicën? U kuptua qartë se kishte pjesën më agresive, më të ndezur dhe më të motivuar të partisë. Dhe si e justifikonit këtë? Në planin psiko-emocional. Mendonit që do kalonte si një emocion i momentit? Jo, nuk mendoja që do kalonte plotësisht. Ajo mund të kalojë vetëm nëse ti i jep një emocion më të madh. Asnjë emocion nuk ikën nëse jep vetëm arsye. Njeriu ka ndenja, pastaj ka arsye, ka instikte, pastaj perceptim. Në këtë kuptim, ishte e pamundur që një emocion, të mundej nga një arsyetim. Sepse njeriu së pari do që të ndihet mire. Cili është “emocioni ekstra” që jep Berisha? Lufta, pavarësisht se është në atë moshë, pavarësisht se ka Amerikën kundër, pavarësisht se mund të mos ketë të drejtë, ai lufton se ashtu beson. Dhe të japësh këtë adrenalinë të luftës… Edhe Basha po lufton për të mbajtur kreun e partisë… Në mënyrë apatike. Pa luftë, por me ngrirje. Kjo nuk është luftë, kjo është rezistencë. Dhe unë shpesh ia kam thënë: Ne jemi rezistenca kundër revolucionit. Ai thoshte “revolucioni demokratik”, ne thoshim “rezistenca paqësore”. Nuk ka shanse që në historinë njerëzore rezistenca të fitojë përballë revolucionit. Përballë këtij kontrasti, cila ishte përgjigja e Bashës? Përgjigja ishte një artificë që mbante njerëzit me një tub oksigjeni të vogël, që nuk i linte të merrnin frymë. Konkretisht? Përgjigja ishte: Ndërkombëtarët do merren me këtë çështje! Pra, ia kishte lënë në dorë ndërkombëtarëve, ambasadores? Sigurisht. Nuk di të them një ambasadori, apo një ambasadoreje, por nga dita në ditë, shpresohej që veprimet e jashtme do n’a zgjidhnin gjendjen e brendshme. Unë kam aq përvojë, formim politik e diplomatik që të di se askush nga jashtë, përtej një vendimi të vetin, nuk vjen të zgjidhë punët e tua të brendshme. E megjithatë zonja Duma, a mendoni që jeni vonë me këtë lëvizje? Ajo shprehja “më mirë vonë se kurrë” është thënë edhe “më mirë kurrë se vonë” por është dhe një shprehje tjetër… Nuk është asnjëherë vonë për të bërë gjënë e duhur! Megjithatë koha politike është më e ngadaltë se koha psikologjike. Ne do donim që disa ngjarje të ndodhnin më shpejt, sepse i kuptojmë, por vala e zhvillimit të tyre kërkon dhe kohën e vet të pjekjes. Pse e mbështetët Lulzim Bashën në garën për kreun e PD kur ju humbët në 25 prill? Të marrësh 622 mijë vota nuk është pak. Po të llogarisësh një fakt të thjeshtë: ne nuk kishim asnjë bashki në pushtetin lokal; ne nuk kishim mandate; nuk kishim asgjë; nuk krahasoheshim me infrastrukturën e pushtetit; ishim përballë fondeve të jashtëzakonshme të tërmetit; fondeve të pandemisë ku njerezit për një gjilpërë covid votonin pro qeverisë, shto këtu edhe Kodin Elektoral që na shkatërroi…E megjithatë, iu afruam për shumë pak marrjes së pushtetit. Që do të thotë besimi ekzistonte, infrastruktura jo. Fushata kishte qenë e mirë, besimi ishte ngritur. Por jo te Lulzim Basha... Unë mendoj se për herë të parë, fushata ka qenë e mire. Lulzim Basha nuk bëri atë centralizimin e 2017-ës, kur fokusoi fushatën vetëm te vetja dhe rezultoi një gabim i madh. Ne i kemi thënë: duhet të përfaqësohen zonat se nuk i përfaqëson dot lideri i partisë. Është e pamundur. Atëherë, ai vazhdoi me atë stil. Në 2021, stili ndryshoi. E shpërndau te më shumë njerëz, që dhe atë e bëri sistemi i votës personale. Por edhe aty bëri gabime të tjera, ndaloi deputetët të merrnin vota personale. Futi një sherr të pacipë brenda partisë, që nuk duhej të ekzistonte. Ndërkohë në PS luftonin për vota personale, siç ishte sistemi. A ka tentuar Basha të flasë me ju personalisht, përtej mbledhjeve, pasi i dolët kundër? Ditën e enjte, në sallën e Parlamentit kur ishim duke pirë kafe… Situata ishte shumë e paprecedentë, pasi një pjesë e madhe e jona i kishte kërkuar dorëheqjen. Erdhi në kafen e Parlamentit, më thirri dhe më tha: “Le t’i marrim këto çështje më me qetësi! Mos u ngut”. Po ju them edhe juve atë që i thashë atij: “Nuk kam asnjë ngut me ty pas 11 vjetësh!” Po me Berishën, keni patur kontakt? Jo. Kemi shkëmbyer dy herë mesazhe që kanë qenë shumë parimore. Unë nuk ndaj me Berishën mendimin sikur viti 2022 është viti 0. Ai nuk mund të n’a drejtohet ne, sikur tani fillon historia. Nëse për Bashën nuk fillon tani beteja, për Berishën nuk fillon tani historia. Cila është përmbajtja e mesazheve nëse mund ta dimë? Ka patur lidhje me dy organizata partnere, forumi i Gruas dhe FRPD ku ai më qartësonte si duhej të ishin procedurat reale dhe unë i thoja se prej më shumë se një dekade procedurat reale nuk kanë ekzistuar në parti dhe për këtë arsye nuk mund të më drejtohet sikur historia fillon sot dhe ne po ëndërrojmë. Ne nuk ëndërrojmë dot më në këtë aspekt. Berisha u ka bërë një ftesë të gjithë atyre që i kanë dalë kundër Bashës. Si do i përgjgjeshit ftesës së tij? Unë do t’i bëja po ashtu një ftesë: “Ju lutem, megjithë përvojën që keni, ta çlirojmë PD-në nga dy momentet e kaluara të saj (sepse Basha dhe Berisha janë e kaluara e saj). Megjithë eksperiencën dhe përvojën është koha të n’a japësh çfarëdolloj imputi për ta ngritur drejt një fryme tjetër”. Me të njëjtën ftesë… Mendoni se pas 6 marsit mund t’i vendosen kushte Berishës? Askush nuk është në pozitën për t’i vendosur kushte, tjetrit. Berisha është jashtë logos së PD. E bëri shumë të sforcuar fushatën në 6 bashkitë, duke e personalizuar dhe duke thënë që logo është më e madhe se Berisha. Dhe mua më vjen shumë mirë që e dëgjova këtë. Pra ai e di që PD është më e madhe se Sali Berisha, tani duhet të jetë edhe përtej. Besoj që kemi ardhur tek ky moment. Nëse do hapej gara, do kandidonit për kreun e PD? Është një reflektim i madh që duhet ta bëjë secili nga ne që mund të ketë një ambicie politike. Por e them me qartësi të plotë që individi i cili do marrë PD-në tani duhet të ketë një lloj gjenialiteti politik dhe një lloj vetëflijimi për të cilin duhet ta mendojë gjatë nëse mundemi ta bëjmë tani, sepse PD duhet të jetë sa emocionale, aq edhe mature tani. Nuk mund të vije sot një individ si Mesia e të zgjidhë me një shkop dhe me lutje atë që është dëmtuar kaq rëndë në PD. Herë pas here kam menduar që një korpus i gjerë mund të jetë më zgjidhës në këtë periudhë tranzitore. Ose një pakt i madh mes bashkëpunëtorëve dhe profileve më të larta politike që secili që e fiton këtë betejë nëse do shkojë me një individ, do ta ketë mbështetjen e tyre duke marrë pjesën e tyre të pushtetit dhe përgjegjësisë. Kur thoni korpus, çfarë keni parasysh? Që çdo kandidat garues duhet t’a ketë vendin e qartë, pavarësisht si do dalë rezultati i tij, sepse ju thashë, të luftosh sot për të ngritur PD-në, është sakrificë e madhe. Dhe së dyti, partia duhet të ketë një statut tjetër, në të cilin nuk ka më vendimmarrje as me asistentët e zyrës, as me ata të PR-it, por vetëm me aktorët politikë të partisë. Ju a jeni gati për këtë sakrificë dhe a keni këtë lloj gjenialiteti politik të cilin thatë se duhet të ketë kryetari i partisë ose kandidati për kryetar? Më pyesni nëse e kam këtë lloj gjenialiteti dhe mendoni po të isha aq e çmendur e të kisha delirin të thoja: E kam gjenialitetin! (qesh) Përmendët zyrat e PR-it. Çfarë keni me PR-in e zotit Basha? Është tjetër gjë të bësh PR, e, tjetër politikë. Kush e bën PR-in e zotit Basha? Ka disa këshilltarë aty, të vetët, të përhershëm, njëherë të jashtëm, njëherë me një këmbë brenda, apo me dy këmbë brenda, nuk ka rëndësi. Pjesë e një stafi të tij shumë personal që mendoj se kanë bërë më shumë dëm, sesa kanë përmirësuar figurën e PD-së, apo figurën e vetë Bashës. Konkretisht, ku ka gabuar PR-i i Bashës? Jo në terma teknikë… Kur angazhohesh në profilin e një lideri, nuk angazhohesh që ta motivosh atë me një lugë bosh. Liderit duhet t’i thuash edhe kritikën, dhe t’i sugjerosh qartësinë politike. Është e paarsyeshme që stafet personale, duke i dhënë një vetëbesim dhe përkedhelje të pafundme, ta bëjnë atë të besojnë se është i vetmi dhe i fundit i Mojkanëve të kësaj partie. Ishte gabim shumë i madh ngjizja e këtij deliri, sikurse dhe faktit që po “të jesh afër kryetarit, ke dhe partinë”. Kryetari duhet ta ndjejë që partinë duhet veçse ta trajtojë, jo ta përdorë. Cilat janë gabimet e Lulzim Bashës? Do i përmblidhja në dy: Ai nuk bën beteja as për vete, edhe kur të tjerët e bëjnë për të. Dhe e dyta, nuk e ndan rëndësinë apo parëndësinë e personit që ka përballë. Ai mund të ngatërrojë kollaj një kalë me një gomar. Jeni penduar sot për mbështetjen që i keni dhënë? U dorëhoqët nga posti i nënkryetares… Individualisht, nuk pendohem përsa kohë që në politikë nuk qëndrojmë për miqësi. Dorëheqja ime tregon reflektim për rezultatin që edhe mund ta prisja, por jo deri në këto nivele. Në Rrogozhinë ju dolët forcë e dytë… Mirë, mund të quhet “mirë”, në kuptimin që nuk u turpëruam. Basha mbeti në diskutimin që beteja për bashkitë nuk duhet të kthehet në një betejë mes meje dhe Berishës. Ndërkohë, u kthye në një betejë mes të dyve, dhe ai nuk iu përgjigj në kohë. Humbi tempin politik. Strategjikisht nuk veproi si duhet. Pastaj, në politikë, për disa gjëra nuk ka nevojë për strategji. Kur bie bomba, nuk pret të mbledhësh bordin. Kur bie bomba diku, së pari shkon në shtëpi dhe tërheq familjen. Ti nuk merr një bord burokratik në atë moment dhe pyet: duhet të shpëtojmë njerëz, apo orendi? Ti e di çfarë duhet të bësh në atë moment. S’ka nevojë të mbledhësh njerëzit e tu dhe të përkëdhelesh. Duhet të hidhesh në betejë dhe kjo hedhje në betejë nuk ndodhi në asnjë moment. Kur e pa se Berisha e personalizoi, ta personalizonte dhe ai vetë. Por nëse duke mos e personalizuar, mendon se do fitosh nga fakti që thua: s’isha në garë me Saliun”… Jo, jo, ishe dhe në fakt, fute gjithë partinë, në garë me njëri-tjetrin. A ka një organizim nga të gjithë ju që jeni dorëhequr së fundmi nga funksionet në parti? Ju, zonja Açka, zoti Gjekmarkaj... se tashmë i kemi humbur numrat... Janë 3/4-at e deputetëve, në dijeninë time, që janë të gatshëm të marrin çdo hap të mundshëm që Lulzim Basha realisht të largohet, mos e shtyjë këtë proces me zvarritje. Ai ka kërkuar një kohë minimale, të qartësojë me disa kryetarë degësh, (mos thotë më: me kryetarët e degëve, se disa ka, shumicën prej të cilëve i ka të emëruar), dhe me disa anëtarë të kryesisë që i ka emëruar dhe zgjedhur, që të bëjë tërheqjen e tij duke mos lënë shansin që Berisha të kandidojë si një person i deklaruar “non grata”. Unë besoj se kjo kohë nuk mund të vazhdojë pafund. Duhet të ketë një limit kohor 1-2 javë dhe grupi i deputetëve të bëjë atë që ka mundësinë juridikisht të bëjë, pezullimin e tij nga Grupi Parlamentar. DUMA: NËSE BERISHA RIZGJIDHET, IKI NGA KUPOLA E PD-SË A do qëndroni në PD nëse rizgjidhet Berisha? Ai ka deklaruar se është gati të rikandidojë... Unë sa të kem frymë, sa të jem gjallë e në këtë vend, do votoj PD-në. Për mua PD është ajo që duhet të mbijetojë dhe duhet të jetë partia e vetme që di të bëjë e të sjellë ndryshimin. Nëse Berisha kandidon, nuk do isha më pjesë e këtij grupimi në hierarkinë e lartë të tij. Unë nuk e lëshoj PD-në, por nuk do isha kurrë në hierarkinë e partisë, për asnjë arsye. A i druheni një marrëveshjeje Basha-Berisha siç është përfolur por edhe sugjeruar, një lloj pakti mes tyre? Nuk di ta them në këto kushte, sepse ngjarjet kanë shkuar në planin personal… Historia na ka treguar që shpesh personalja dhe politikja shkrihen dhe harrohen kur objektivat janë më të mëdha... Qëndron kjo, por nëse shihni rrethanat e atyre historive në të cilat janë shkrirë, kanë qenë dy aktorë politikë të pavarur nga njëri-tjetri. Ndërkohë që Berisha në mendjen e tij ka një individ që e ka prodhuar nga vetja, pra është një alterego e tij, kështu që një alterego nuk mund të të godasë egon. (DUMA: KANË DASHUR TË MË KOMPLEKSOJNË ME BUKURINË) E mbyllim kapitullin Basha-Berisha. Një grua në politikë, si ju bën të ndiheni fakti që cilësoheni një nga gratë më të bukura të politikës shqiptare? Më bën të ndihem perfekt mirë, shkëlqyer mirë. Gjatë jetës dhe kohës publike timen, kam takuar shumë njerëz që kanë dashur të më kompleksojnë duke thënë: shiko se nuk mund të merret seriozisht një grua e pashme. Pastaj vura re që fryma e re e ndjesive shpirtërore dhe shoqërore të vendit, vjen drejt së bukurës. Dhe sa herë unë përpiqesha të dilja nga vetja dhe të isha më pak e kuruar, më donin më pak. Dhe sa herë isha vetja, me respekt për veten dhe ata që më shohin, më shumë më donin. Kështu që ky korelacion i së bukurës, (më i gjatë se historia e brishtë e mentalitetit post-diktatorial shqiptar), është një histori bis që nga lashtësia, ku e bukura thuhet, ka të drejtë. Nuk kam veçse mirënjohje për këtë bekim po them, dhe e shijoj të gjithin. Ju njiheni edhe për look-un e guximshëm, e ndryshoni vazhdimisht. Pse këto ndryshime kaq të shpeshta? Zëra kritikë që ndoshta nuk kanë lidhje me estetikën dhe të bukurën, e komentojnë dhe e lidhin me gjendjen emocionale tuajën. Si qëndron ky raport? Po të mos isha në politikë, do kisha eksperimentuar shumë më shumë. Pa asnjë diskutim. Një gjendje e jashtme sjell një gjendje të brendshme dhe një gjendje e brendshme sjell një gjendje të jashtme, njëkohësisht. Nëse njeriu nuk sheh lëvizjen te vetja, nuk ka parë gjithë anët e veta. Pra është një raport me jetën, që tejkalon politikën, shoqërinë, gjithçka tjetër. Ju keni një kurator imazhi? Jo. Më mërzisin shumë, kur duan të më kurojnë. Në raport me estetikën, dua të jap koncept të ndryshëm. Stili është koncept. Një palë pantallona që vishen me një palë cizme të gjata, nuk tregojne modernen, tregojnë një koncept të njeriut që do të tejkalojë situata. DUMA: E BEKUAR ME JETËN PRIVATE. MIKU IM I NGUSHTË, FORCA IME MË E MADHE E megjithatë, për të gjitha këto ju keni qenë në qendër të vëmendjes mediatike. Sa e vështirë është për një grua në politikë të perballojë këtë presion kur në anën tjetër, shkëputur, prerë me thikë, i duhet të jetë edhe nënë, edhe grua e lirë? Kemi fatin të jetojmë në një vend deri diku patriarkal, edhe pse Shqipëria ka ndryshuar, jo shumë sa do donim, por ka ndryshuar. Unë jam nënë e një djali. Dikush mund ta mendojë se kur ke djalë, duhet të jesh më e tërhequr nga sulmet mediatike, të shqetësohesh më shumë, se djalit i preket egoja. Tek unë, gjithë kjo është kthyer në forcë. Im bir është adoleshent tanimë, ka qartësinë e plotë e shijon betejat e mia. Sa herë ndjek sulmet ndaj meje, është i pari që qesh në kuptimin ironik të fjalës, dhe thotë: nuk e di çfarë ke bërë sot, po shumë i paske shqetësuar! Dhe kjo është dhe gjysma e çlirimit tim. Pastaj, përveç familjes dhe prindërve, njeriu ka dhe bashkëpunëtorët dhe miq shumë të afërt. Unë e kam një prej tyre që është mik shumë i afërt, që është forcë absolute e imja… Përmendët mikun tuaj. Ju jetën private e keni mbajtur larg vëmendjes mediatike. Nuk jeni fshehur, por as nuk keni bërtitur. E megjithatë është shkruar shumë. Si qëndron ky raport, mes privates dhe publikes? Është rasti për ta thënë, unë jam e bekuar edhe për jetën private. Pavarësisht sesa goditem për këtë, do vazhdoj me të njëjtën logjikë: çfarë është private mbetet private, çfarë është publike, është publike, por mua nuk më imponon publikja për të goditur privaten time. Brenda hapësirës sime private, jam perfekt.

Grinta prej Grifshe e Gridës

Nga Anta Muçaku

Artikuj të ngjashëm Artikuj

Donald Trump si “patronazhist”, apo “qëndrestar”? Ku po gabojnë politikanët

Who’s next?!

Pensionistët! Për bukën e gojës…

VLORA, “zonja e shtëpisë” për NËNTORIN e FLAMURIT

Çfarë ka Akoma për Rozana RADIN!

ERVIN SALIANJI, politikani që u “burgos” prej fjalës

Artikujt më të lexuar

Çfarë ka Akoma për Rozana RADIN!

Gjergj Luca, kryeoligarku i Shkrimsit, rebeli që grisi diplomën për t’u bërë biznesmen

Një minoritet i braktisur rreth Buretos në Përmet

ERVIN SALIANJI, politikani që u “burgos” prej fjalës

JETA E NATËS NË VITET ’90, NGA DISKO ALBANIA DHE MARIKAJ TE BUZUKËT E PARTYT RAVE

KUR ARTISTI RRËFEN DHUNËN/ Serbia e ka humbur Kosovën që në 1989-ën

Kapodistria, kush ishte Gjon Gjika, presidenti i parë i Greqisë

Kontaktet

Kategori

Mirëse u ktheve!

Hapni një llogari të re!

Merrni fjalëkalimin tuaj

Je i sigurt që dëshiron ta zhbllokosh këtë artikull?

Are you sure want to cancel subscription?

Grinta prej Grifshe e Gridës

Nga Anta Muçaku

Mbështetni autorët dhe abonohuni në përmbajtje

Shkarko

Zblloko Artikullin

Artikuj të ngjashëm Artikuj

Artikujt më të lexuar

Kontaktet

Kategori

Mirëse u ktheve!

Hapni një llogari të re!

Merrni fjalëkalimin tuaj

Je i sigurt që dëshiron ta zhbllokosh këtë artikull?

Are you sure want to cancel subscription?