“Ferri” zbret në Nyon… Shqipëria gati për parajsën e Botërorit!

E ndërsa unë isha vendosur para televizorit mbërthyer nga kërshëria, në sallën e ndriçuar të Nyonit, ku emocionet dhe tensioni ndërthureshin si kurrë më parë, Shqipëria priste të mësonte fatin e saj për kualifikueset e Botërorit 2026 qw do të zhvillohet ne SHBA, Meksikë dhe Kanada. Midis ulësëve të rezervuar për federatat, presidenti Armand Duka dhe trajneri Sylvinho ishin të pranishëm, të heshtur, por me shikime që flisnin më shumë se fjalët. Ky ishte momenti i së vërtetës. Shumë skenarë udhëtonin në mendje, por ende nuk ishte zbardhur drita e plotë për të arritur në destinacionin final.

Para tyre ishin të rreshtuar shortuesit që dukeshin si gjyqtarë që kishin në duar fatin e qindrave lojtarëve që do të vrapojnë për të arritur të parët finishin. Kur goglat nisën të shfaqnin emrat e skuadrave, ndjesia e pritjes ishte si një elektricitet në ajër. Secili grup që formohej dukej si një mozaik ëndrrash dhe sfidash. Minutat pasonin njëri-tjetrin pa ndjerë për të arritur në orën e plotë. Çasti ynë erdhi. Shqipëria do të ishte në grupin K. Por, cilat do ta shoqëronin? Anglia ishte e para që ra në sy. Simbol i një fuqie të pamohueshme, kombi që çdo lojtar ëndërron ta sfidojë. Më tej tabela u mbush me Serbinë, Andorrën dhe Letoninë. Çfarë shorti! Shqipëria dhe goglat janë me të vërtetë në një marrëdhënie të komplikuar. Një përzierje e fuqisë dhe shpresës, e historisë dhe mundësisë. Kulmi arriti pikun kur fati qëlloi sërish me Serbinë në grup. Një përfaqësuese me të cilën historia jonë futbollistike dhe jo vetëm, ka qenë gjithmonë një rrëfim kompleks. Kujtimi i ndeshjes së Beogradit të 2014-tës është ende i freskët dhe i gjallë në mendjet e tifozëve. Megjithatë vitet kanë lënë pas të shkuarën dhe tanimë flitet vetëm për futboll. Andorra dhe Letonia, dy Kombëtare që mund të duken më të vogla në letër, por që bartin me veten thirrjen për kujdes dhe respekt.