DITARI I NJË NËNE QË VUAN, 22 vjet në kërkim të së vërtetës

Vrasja e Erjeta Avdylit Remzija dhe Enesi, prindërit e vajzës që punonte në UNICEF, kanë 22 vite që kërkojnë drejtësi. Erjeta Avdyli u vra dhe u hodh në një kanal në Romanat, dosja hetimore gjysmake nuk nxorri asgjë në dritë; dëshmitarët ndryshuan shpesh dëshmitë e tyre, ndërsa i akuzuari i familjes, ish-bashkëshorti i saj, vazhdon ende të jetë punonjës policie. Prindërit kërkojnë nga SPAK të zbardhë vrasjen e vajzës, ata nuk qetësohen, dhimbja do t’i shoqërojë deri në frymën e fundit Ditari i një nëne që vuan! Remzija, prej 22 vitesh gjëmton në kujtesën e saj, në vitet kur jetoi me të bijën gjithçka që mban mend, që e ka të endur nëpër shtëpi, mes fotove dhe arkivës që nuk është më arkivë. 4 libra ka shkruar deri tani Remzija për të bijën, Erjetën. Që nga 30 marsi i vitit 2000, 22 vite më parë, që u regjistrua procedimi penal “456” e deri më sot, Enesi dhe Remzija, nuk duan të ikin nga kjo botë pa u zbardhur e vërteta. Por nëse Enesi, vazhdon e shkruan letra për institucionet shtetërore në kërkim të drejtësisë së munguar, Remzija, për të lënë të gjallë trashëgimninë, shkruan libra, katër të tillë, me një titull po aq tragjik: Ditari i një nëne që vuan! Ata janë të bindur se e kanë humbur betejën me drejtësinë, por jo me Zotin që e besojnë se e kanë në anën e tyre dhe të jetës së të bijës, marrë në mënyrë mizore. Janë prindërit e betejave të çdominutshme për të zbardhur të vërtetën, të qindra e mijëra letrave të drejtuar institucioneve të shtetit tonë, të qindra e mijëra faqesh të strehuara në katër libra, si për të dëshmuar se asgjë nuk humbet në këtë jetë. Enesi ka hartuar kërkesa, ka nxitur prokurorë të ndryshëm të rihapin çështjen herë pas here. 20 vite i’u deshën çiftit prindëror të kuptonin se drejtësia e vendit të tyre mbronte vrasësit e grave. E mbyllën këtë kapitull orvatjesh dhe dështimesh dhe kanë vendosur tanimë, të qëndrojnë me dhimbjen e tyre që e mbartin gjithmonë me vete, si frymën. E kanë të pamundur të ecin në një terren thuajse të gllabëruar nga personi që ata e akuzuan që në krye të herës, bashkë me gjithë personat që e mbështetën në post-krimin e rëndë të vrasjes dhe zhdukjes së Erjetës. Babë e nënë, sa ta kenë frymën vetë e kanë edhe një emër si vrasës për të bijën, por kjo nuk tha dhe s`do të thotë se ky emër do të ishte edhe për policinë, në gjirin e së cilës gjendej dhe gjendet i akuzuari, për prokurorinë që e degdisi dosjen sa në një rajon në tjetrin, e as për gjykatat e shumta që e merrnin dosjen, e linin të zinte pluhur, pa e hapur e rikthenin sërish pa e shqyrtuar me arsyetimin se ka mungesa fakesh e provash që në fakt nuk u dokumentuan kurrë. Edhe regjistrimi penal i çështjes, me numër “456” në 30 mars 2000, për Erjeta Avdylin, mban emërtimin “Largim nga banesa”, dhe jo “zhdukje” siç duhet të ishte në të vërtetë. Deri me 13 maj të po atij viti, kur u gjend trupi i pajetë dhe gjysmë i dekompozuar i Erjetës, prokuroria dhe policia e konsideronin largim nga banesa. Kjo ishte direktiva e gatshme që ishte marrë, ndonëse i ati i saj kishte denoncuar zhdukje për të bijën. Kur një banor i zonës që kulloste bagëtitë njoftoi policinë që në një kanal, në Romanat, dukej një trup njeriu, atëherë policia dhe prokuroria ndryshuan version; Erjeta ishte vrarë dhe hedhur në kanal, mbuluar me disa thasë rrobash të vjetra. Dosja gjysmake Në dosjen voluminoze të vrasjes së Erjeta Evdylit bien në sy disa elementë që dëshmojnë jo vetëm mungesën totale të profesionalizmit të të gjithë sektorëve të përfshirë në hetim, zvarritjen, mungesën e provave dhe të akteve, por edhe devijimin deri në paturpësi të një sërë procesverbalesh të mbajtura për çështjen. 45 ditët e zhdukjes së trupit, kishin dhënë mundësinë që vrasësit të kapnin çdo institucion të mundshëm. Janë me dhjetëra faqe përgjimesh, bisedash të t’atit të Erjetës dhe dajës së të zhdukurës, përgjime që u nisën me kërkesën e prokurorit. Në dosje gjenden telefonata qarjeje deri në dhimbje të babait për zhdukjen e vajzës, për mënyrën sesi shkonte në polici e prokurori dhe njeriut përgjegjës për zhdukjen e të bijës i vinte një emër, Dritan Avdyli, ish bashkëshorti i vajzës së tij. Çuditërisht, në dosje nuk gjendet ndonjë urdhër për të përgjuar Dritan Avdylin, njeriun e akuzuar dhe denoncuar nga familja e saj. Në dosje vazhdojnë e dalin dëshmitë. Janë familjarët e saj dhe kolegë të zyrës së UNICEF, zyrës nga ku kishte dalë gjallë Erjeta për herë të fundit nga ndërtesa. Në dosje gjenden letrat e Enes Sokolit, babait të dëshpëruar deri në dhimbje, për të gjitha institucionet. Letra e parë i drejtohet ministrit të brendshëm të kohës Spartak Poçi; më pas është letra për të ndihmuar për gjetjen e së bijës dhe prej 15 vitesh, shkruante babai i gjorë për të gjetur provat se kush e vrau Erietën. Asnjë nga këto kërkesa të babait të dhembshur nuk u realizuan. Historia tragjike Policia e arrestoi Dritan Avdylin, bashkëshortin e Erjetës, ditën kur u gjend trupi, në 15 maj 2000. Por deri atëkohë, policia dhe prokuroria nuk kishin ndërmarrë asnjë kontroll banese në shtëpinë e ish-shefit të komisariatit nr.1 të Tiranës. Policia nuk e kishte pyetur kolegun e vet Dritan Avdyli për zhdukjen e gruas së tij deri ditën kur u gjet trupi i pajetë i saj, i dekompozuar. Asnjë pjestar i familjes së tij nuk u pyet. Dëshmitarët që treguan detaje të rëndësishme në atë kohë, më vonë ndryshuan dëshmitë e tyre. Pas arrestimit, familja nisi të kërcënohej nga elementë të ndryshëm, ndërkohë që nga burgu Dritan Avdyli u drejtoi mediave një letër të hapur ku tregonte pafajësinë e tij. Shkrimet që u publikuan në media, u bënë pjesë e dosjes nga ana e prokurorisë, ndërsa Dritan Avdyli fitoi shpejt pafajësinë. Në dosje, u administruan dëshmitë e babait, Enes Sokoli, që rindërtoi shpeshherë skenën e tmerrshme të zhdukjes së të bijës, në bazë të shenjave dhe fakteve që mblodhi për 45 ditë në mungesën e trupit të së bijës. Është një dëshmi e dhënë prej tij në riçelje të hetimeve tre vjet pas vrasjes ku ai iu thotë prokurorëve Henrik Ligori dhe Julian Papa një fakt që ka të bëjë me personin kyç, i cili mund ta rihapë sërish e sërish atë çështje, Vangjel Kostën. Enesi rrëfen sipas dosjes: Me Vangjel Kostën jam takuar disa herë. Herën e parë ka ardhur në shtëpinë time bashkë me të shoqen, me datë 31 mars në darkë, pra të nesërmen e zhdukjes së Erjetës. Mbas një jave e kam takuar sërish, pasi ishte thirrur në Policinë e Tiranës dhe ishte keqtrajtuar. Vangjel Kosta ka deklaruar në takimin e fundit që kam pasur me të te lokal Karlsberg, para se të largohej nga Shqipëria, se ...“jam marrë me forcë nga Dritan Avdyli dhe dy shokë të tij mbas zhdukjes së Erjetës, më kanë çuar në malin e Dajtit dhe më kanë keqtrajtuar në mënyrë të egër, deri me kërcënim me vrasje me armë në kokë. Në një kërcënim të tillë më kanë detyruar të lëshoj dhe nënshkruaj një deklaratë...”. Përmbajtjen e saj Vangjel Kosta nuk ma ka treguar por disa detaje të saj m’i ka treguar Sokol Koçiu”! Vazhdojnë prokurorët: E pyetët Vangjel Kostën për dy personat që e shoqëronin Dritan Avdylin kur e keqtrajtuan? Sigurisht që dëshmitari nuk ka treguar emra nga frika, as tek Enesi, e në polici apo prokurori jo e jo. Më tej vijojnë prokurorët: Ju keni shpjeguar lidhur me kontradiktat e vazhdueshme të Erjetës me Dritan Avdylin, a kini ndonjë fakt tjetër që nuk e keni thënë? Dhe babai rrëfen: Mendoj se ndër motivet që Dritani nuk lejonte divorcin me Erjetën janë dhe faktet që ajo dinte nga veprimtaria e tij si shef Komisariati. Siç më ka thënë Erjeta, Dritani merrej me veprimtari të dyshimtë dhe se kishte siguruar mjete monetare në shuma të konsiderueshme të cilat ai ia kishte treguar Erjetës duke i sugjeruar asaj të linte edhe punën. Po ashtu, Erjeta e dinte se ai kishte patur detyrë funskionale të survejonte Nehat Kullën dhe në momentet që Nehati është arrestuar në Elbasan, Dritani është larguar për në Borsh, që të mos gjendej në Tiranë në momentin e arrestimit, pasi ai i kishte marrë Nehatit shtëpinë për prindërit e tij në vlerën e 10 mijë dollarëve dhe ai e kishte tradhëtuar atë. Po ashtu Erjeta e dinte edhe për shoferin e Dritanit, i cili merrej me trafik klandestinësh me Greqinë dhe ndante fitimet me Dritanin. Prokurorët këmbëngulin: Çfarë bisedash keni bërë me Sokol Koçiun? Enesi dëshmon: “Takimin e parë me Sokol Koçiun e kam bërë në një lokal në rrugën Bardhyl. Takimi është zhvilluar pasi ishte arrestuar Dritan Avdyli. Sokoli m’u prezantua vetë. Unë nuk e njihja dhe nuk e di se nga më njihte. Por më tha se ishte shok pune dhe shkolle me Dritanin dhe më tha se duhej të bashkëpunoja me të për të gjetur vrasësit e Erjetës. Unë i shpreha bindjen time se vrasësi ishte Dritan Avdyli dhe këtë e bazova në kërcënimet e vazhdueshme, por sidomos ato të muajit të fundit që ai i kishte bërë vajzës time. Sokol Koçiu më tha se vrasësi i vajzës ishte Vangjel Kosta dhe se ai do më thërriste në zyrë dhe do të më bindte për këtë dhe më ftoi të bashkëpunonim. Më dha numrin e telefonit. Pas disa ditësh më thirri nga telefoni i shtëpisë që të shkoja në zyrën e tij në Prokurorinë e Përgjithshme. Shkova dhe ai më priste poshtë. Shkuam në zyrë, në katin e katërt të Prokurorisë dhe më tregoi një deklaratë për të cilën më tha se e kishte lëshuar Vangjel Kosta. Pashë që ishin disa fletë format A4 të mbushura me shkrim dore të cilat nuk i pashë nga afër, sepse Sokoli nuk ma lejoi këtë gjë dhe nuk u njoha me përmbajtjen e asaj deklarate. Vetë Sokoli më tha se Vangjeli kishte thënë se së bashku me vazjën time kishin udhëtuar në drejtim të Maqedonisë në ditët e para të muajit shkurt dhe ishin kthyer brenda ditë s. Më tha se gjatë rrugës Erjetën e kishte zënë makina. Nuk më tha asgjë tjetër. Sokoli më tha për një listë me numra telefoni me të cilët kishte komunikuar Erjeta që unë ta ndihmoja për t`i gjetur se kujt i përkisnin. Numrat ishin marrë në bllokun e saj, i cili nuk u gjend në çantën e time bije. Po ashtu në çantë nuk iu gjetën as çelësat e shtëpisë, ç’ka do të thotë se ajo ka hyrë në shtëpi me çelësat e saj. Pas takimit të dytë që pata me Sokol Koçiun, jam thirrur në Prokurorinë e Tiranës dhe i kam thënë ish-kryeprokurorit, Thoma Jano: ç’është kjo punë që më thërrisni edhe këtu edhe në prokurorinë e Përgjithshme për të njëjtën çështje?! I tregova me detaje takimet me Sokol Koçiun dhe ai u nxeh duke më thënë se “ne nuk bashkëpunojmë me Prokurorinë e Përgjithshme” dhe se “Sokoli nuk kishte asnjë punë me këtë çështje”. Më pas nuk e kam takuar më Koçiun!” Ftesë për SPAK Ndonëse familja e Erjeta Avdylit është dorëzuar në kërkim të së drejtës së tyre për të gjetur vrasësin e së bijës, pas kërkesave të panumërta deri në kohën kur ministër i Brendshëm ishte Saimir Tahiri, të cilit i’u adresuan me një letër se në radhët e policisë punonte një vrasës dhe nuk duhej lejuar, ngjarja vijon të jetë aty... Janë dëshmitarët kyç, të gjithë gjallë; janë të akuzuarit, të gjithë gjallë; është një dosje voluminoze me prova gjysmake aty, që fle herë në Prokurori e herë në drejtoritë e policive, po aty. Dosja prej 6 vitesh rri në Policinë e Durrësit, pasi Prokuroria e ka parë të arsyeshme ta kthejë në vendin ku u gjet trupi i hedhur dhe jo nga ku është nisur ngjarja. Po ashtu përveç prindërve, familjarëve të tjera, janë ende gjallë dëshmitarët Vangjel Kosta, personi që ka pranuar në dëshmi se kishte lidhje me Erjetën, por që më pas është larguar nga Shqipëria duke i pranuar të atit të Erjetës se i rrezikohej seriozisht jeta. Është Adriana Hasani, fqinja e çiftit, e cila iu ka thënë prindërve të saj të nesërmen e zhdukjes së Erjetës se asaj i ka bërë përshtypje se si Erjeta e kishte lënë biçikletën e palidhur. Është ngjitur sipër dhe ka dëgjuar zhurma dhe rënkime nga brenda shtëpisë. Ka zbritur poshtë dhe është ngjitur sërish pas gjysmë ore dhe nuk ka dëgjuar më asgjë. Atëherë kur ka zbritur e ka marrë biçikletën e Erjetës dhe e ka futur brenda oborrit të vet. Adriana, sipas dosjes, e mohoi këtë fakt dhe i tha Prokurorisë se familjarët e Erjetës, e kishin detyruar të sajonte diçka të tillë, por nuk ishte e vërtetë. Më vonë, tregojnë familjarët e viktimës, Adriana hyri në punë në polici. Po ashtu, janë dëshmitarë të panumërt në zyrat e këshillimit të dhunës ndaj grave, si Arjana Fullani, avokatë, punonjës të UNICEF, e një sërë email-esh si letërkëmbim mes Erjetës dhe motrës së saj si dhe shkëmbimet e Blerta Sokolit, pra motrës me një njeri të afërt të vetin, që i kërkon informacion herë pas here për zhdukjen e Erjetës dhe frikën që ai e ka vrarë dhe nuk do të gjendët më. Përgjatë të gjitha këtyre shkëmbimeve flitet vetëm për një rrezik dhe autor që mban emrin e bashkëshortit të saj, Dritan Avdyli. SPAK i ka elementët e mjaftueshëm për ta rihapur çështjen, një nga ngjarjet më të rënda të ndodhura në vendin tonë në më shumë se dy dekada. E jo vetëm për faktin se kjo ishte dhe vijon të mbetet një çështje e pazbardhur, por edhe për faktin që të gjitha institucionet e devijuan thelbin e dosjes duke e lënë ngjarjen pa autor. Mbase rihapja e çështjes “456” do të shërbente edhe si një ngushëllim për të gjitha rastet e vrasjes së grave që kanë mbetur pa autor, ose janë hetuar përciptazi, për të dhënë mesazhin e fortë se gjaku nuk humbet në kohën kur funksionojnë si duhet institucionet! Nëse dy prindërit e kanë mbyllur betejen e vet 20 vjeçare duke kërkuar t`i vihet emër vrasësit të vajzës së tyre, nëse motra dhe vëllai do e vijojnë bindjen e palëkundur për autorësinë, nëse dy fëmijët e saj, tashmë të rritur dhe në jetë, do të mbartin veç varrit të saj edhe katër librat e shkruara me lotët e gjakut të gjyshes së tyre, vetë ngjarja ka nevojë të dalë në dritë, për të dëshmuar se Shqipëria nuk është varr mbi varr për gratë dhe nënat e vrara mizorisht! Vizita e fundit në shtëpi Më 30 mars të vitit 2000, një prind do ta zbardhte drita duke kërkuar nëpër spitale, komisariate, organizma gjithfarësh të bijën e vet. Ajo ishte zhdukur duke lënë pas dëshmi dhune, fakte kërcënimesh, emër autori, amanete pasvdekjeje dhe testament trashëgimie! Asnjë dhe asgjë nuk mjaftoi. Erjeta Avdyli u zhduk në rrethana të paqarta për institucionet tona dhe në rrethana të njohura për bashkëshortin e saj të fortdenoncuar prej saj e familjes së saj. Shpejt tymnaja e gatshme u hodh; zhdukja u bë largim, ndërsa ajo ishte vrarë dhe hedhur në një kanal në Romanat të Durrësit. Madje natën e zhdukjes! Autori dhe autorët kishin menduar mirë gjithçka; kishin kohën në dispozicion për fshirje gjurmësh e shenjash dhe skenari funksionoi. Erjeta Avdyli u zhduk ditën e fundit që kishte vendosur të shkelte në shtëpinë e saj, në të cilën jetonte me bashkëshortin dhunues. Ajo kishte vendosur të divorcohej, kishte bashkuar letrat dhe u kthye në banesë për të marrë librat e djalit, sepse do të jetonte në shtëpinë e dy prindërve deri në përfundim të procesit! Historia e saj u vu në themele ngjashmërish edhe për krime të mëvonshme, ku u duk se mbetja pa autor i asaj vrasjeje horror frymëzoi edhe shumë të tjerë për të realizuar zhdukje dhe humbje gjurmësh të grave të tyre, nënave të fëmijëve të tyre.

DITARI I NJË NËNE QË VUAN, 22 vjet në kërkim të së vërtetës

Nga Nikoleta Kovaçi

Artikuj të ngjashëm Artikuj

Të pathënat e ekzekutimit të biznesmenit nga turisti-vrasës

Burgu i pamerituar i kryeinxhinierit

Polici dhe krim – Simbioza e deformimit të ngjarjeve

Dan Hutra, vrasësi që urrente gratë

Një bebe merr SIDA në spital, prindërit tentuan vetëvrasjen

Shqipëria, ku vend që s’gjen qetësi nga vetja dhe…”Bota”

Artikujt më të lexuar

SONDAZHI/ Si ndahen votat për Tiranën e Shqipërinë

JETA E NATËS NË VITET ’90, NGA DISKO ALBANIA DHE MARIKAJ TE BUZUKËT E PARTYT RAVE

Gjergj Luca, kryeoligarku i Shkrimsit, rebeli që grisi diplomën për t’u bërë biznesmen

50 vjet nga Revolta/ SPAÇI – Burgu i komunizmit dhe demokracisë

Të pathënat e ekzekutimit të biznesmenit nga turisti-vrasës

Shpellat e jugut, monumente të braktisura dhe të harruara nga shteti

The game is over

Kontaktet

Kategori

Mirëse u ktheve!

Hapni një llogari të re!

Merrni fjalëkalimin tuaj

Je i sigurt që dëshiron ta zhbllokosh këtë artikull?

Are you sure want to cancel subscription?

DITARI I NJË NËNE QË VUAN, 22 vjet në kërkim të së vërtetës

Nga Nikoleta Kovaçi

Vrasja e Erjeta Avdylit

Mbështetni autorët dhe abonohuni në përmbajtje

Shkarko

Zblloko Artikullin

Artikuj të ngjashëm Artikuj

Artikujt më të lexuar

Kontaktet

Kategori

Mirëse u ktheve!

Hapni një llogari të re!

Merrni fjalëkalimin tuaj

Je i sigurt që dëshiron ta zhbllokosh këtë artikull?

Are you sure want to cancel subscription?