Butrintit i shkruajtën një letër, po ku është?

Viti i Ri ka nisur me ndryshime të mëdha në qeveri. Ministri të reja të krijuara nga nevoja për para, por edhe debate që lidhen me pushtetin. Kultura nuk është e bukur nëse nuk gjeneron para, por Butrinti është diamanti për të cilin po luftojnë të gjithë. Qëndrimi zyrtar i UNESCO-s dhe heshtja  e Margaritit rrëfyer përmes historisë së Butrintit, që është edhe historia e KULTURËS në vend. Ndërkohë UNESCO mendohet se ka sjellë një raport të zgjeruar që supozohet se është kundër skemës së re të propozuar nga qeveria dhe AADF për menaxhimin e këtij siti arkeologjik? Po ku është kjo letër? Kush po e mban fshehur? Pse nuk publikohen gjetjet e UNESCO? Pse nuk dërgohet ky raport në Gjykatën Kushtetuese? Një debat që po lë me “frymën pezull” të madh e të vogël. A do të mundet dot një elitë ekonomiko-financiare të marrë në dorë Butrintin për t’ua hequr atë shqiptarëve?

Butrinti ka qenë dhe mbetet një krenari e Shqipërisë dhe nuk është aspak e habitshme që menaxhimi i një thesari të tillë arkelogjik të diskutohet gjatë. Qyteti i vjetër antik prej disa vitesh është pjesë e debateve publike, po aq sa edhe e tavolinave të punës së akademikëve apo terrenit arkeologjik të kërkuesëve. Çështja e identitetit të Butrintit ka sjellë këto ditë reagime të specialistëve të fushës së trashëgimisë kulturore. Ka përfshirë politikën përmes planit të ri të menaxhimit, ekonominë përmes turizmit, infrastukturën përmes ndërtimeve, historianët, arkeologët dhe kërkuesit shkencorë për hir të identitetit kombëtar. Po çfarë ka ndodhur me Butrintin më herët dhe çfarë pritet të ndodhë në kushtet kur as Gjykata Kushtetuese ende nuk ka thënë fjalën e vet dhe as qëndrimi zyrtar i UNESCO-s nuk është bërë publik. Pse mbahen të fsheta letërkëmbimet, korrespondenca e UNESCO-s dhe Margaritit? Dyshimet lakohen çdo ditë, pasiguritë po ashtu. E vetmja pikë që na bashkon kur flasim për Butrintin është kërkimi i formulës magjike për ta menaxhuar më së miri këtë thesar të trashëgimisë botërore.