AKU – Një Rregullator i Kohezionit mes Biznesit Ushqimor dhe Konsumatorit

Mes përditshmërisë verore që kanë afirmuar grafikun linear të të nxehtit, shqetësimi për vijueshmërinë cilësore të ofrimit të ushqimit, nuk mbetet pa qenë një nga sfidat ligjore dhe morale të institucionit që më shumë se kushdo ndjen presionin e punës në kushtet e një ekstremi temperaturash që në fakt është testimi më i mirë i punës së AKU. Ekstremi i temperaturave të përvitshme nuk ka lidhje me atë që shumëkush do të mendonte: me vështirësinë fizike të punës gjatë një sezomi të nxehtë. Temperaturat që gëzojnë shumicën e popullatës për të pasur një turizëm bregdetar cilësor, janë në fakt faktori që trysnojnë këdo që punon në fushën e kujdesit shëndetësor për këta turistë dhe popullatën në tërësi. Një nga elemntët kryesorë që mban në këmbë besimin për një shëndet të mirë të popullatës është AKU, një shtyllë me bazament të stabilizuar tashmë gjatë punës së shumë viteve. Shqetësimi i natyrshëm i punonjësve të AKU të të gjitha niveleve dhe specifikave të punës individuale është ndikimi i të nxehtit në cilësinë e produktit ushqimor të ekspozuar në tregjet e vogla kryesisht përgjate vijës bregdetare, në marketet e vogla, mikro-tregjet e peshkut, kioskat e akulloreve, restorantet bregdetarë, etj. Por nuk lihen jashtë vëmendjes as përpunuesit ushqimorë në ambientet e tyre përpunuese, magazinuese, si edhe në mundësitë e tyre të logjistikës. Të gjitha këto së bashku kërkojnë një dedikim shtesë edhe nga ana e AKU për një ndërgjegjësim dhe informacion shtesë që lehtëson jo vetëm marrëdhenien e bashkëpunimit, por që mbi të gjitha krijon kushtet për një sigurim shtesë që produkti ushqimor destinuar për tregtim të menjëhershëm të ketë parametrat maksimalë të cilësisë dhe kushtet maksimale të ruajtjes dhe sigurimit të një rezistence cilësore ndaj nxehtësisë së tregtimit në ambiente ku tregtimi dhe konsumi në natyrë është preferencë sezonale. Euforizmit karakteristik të konsumatorit bregdetar sezonal i mungon vëmëndja e shtuar ndaj kënaqësisë së momentit të konsumimit ushqimor, gjë e cila kalon si një përgjegjësi automatike në duart e tregtuesit dhe AKU. Pikërisht për këto arsye AKU ka intensifikuar prezencën ndërgjegjësuese duke filluar që nga baxhot dhe thertoret në thellësi të luginave rurale e deri në restorantet ku dëgjohet shushurima e valëve të detit. Gjithçka që mund të përgatitet ne formë broshurash, ekspertizë të parashtuar në fletëpalosje, postera dhe konsulencë verbale nga ekspertë të AKU po krijon tashmë një familjarizim të biznesit ushqimor edhe me anën njerëzore dhe morale te këtij institucioni që shumë herë haste në shmangie të biznesit nga afrimiteti njerëzor dhe përkujdesi profesional i AKU, për shkak të stigmës frikësuese të imponuar në biznes nga vetë biznesi. Muri që ndante komunikimin profesional dhe civil mes biznesit dhe AKU ka rënë. Detyrimet ligjore të përditësuara janë kryefjala e takimeve ndërgjegjësuese mes AKU dhe biznesit ushqimor. Në fakt është vërtet një përgjegjësi e shtuar për AKU, por po ashtu është në fund të fundit edhe detyrim qytetar që nuk e vendos biznesin në krehërin e forces së kuadrit ligjor që pëson ndryshime vazhdimisht në kushtet e intensifikimit të përafrimeve ligjore me BE. Biznesi i mesëm dhe sidomos ai i vogël ushqimor është nje ent i cënueshem nga mosnjohuria apo mospasja mundësi të përditësimit të menjëhershëm me cdo ndryshim të kuadrit ligjor. Shfrytëzimi me negativitet apo me pompozitet institucional i këtij fakti nuk ndodh më në marrëdhënien tashmë bashkëpunuese mes këtyre palëve. Është krijuar një psikozë e “paqes sociale” ku secila nga palët ndihet pjesë e një “ekipi” që e ka të pashmangshëm bashkëpunimin, pavarësisht reminishencave të së kaluarës, që gjithmonë e më tepër po zëvendësohen me harresë të episodeve të tensionuara dhe me krijimin e një memorie të rifreskuar ku secila nga palët ndjehet përgjegjëse për drejtësi profesionale ndaj tjetrës. Konkluzioni? Siguri ushqimore shumë më e konsoliduar për popullaten e arsimuar apo edhe atë skeptike, për pushuesit euforikë apo edhe ata të vëmendshëm. Nga ana tjetër AKU ka krijuar edhe një platformë tjetër paralele ndërgjegjësimi, informimi dhe sensibilizimi masiv. Është një platformë përkushtimi simbiotik me atë që po aplikohet ndaj biznesit ushqimor: platforma e fushatës së informimit të konsumatorit. Probabiliteti i përthithjes së njohurisë siç dihet është më i lartë në momënte krizash, nevojash, apo kushtesh momentale që diktojnë mentalitet mbijetese. E tillë është edhe situata turistike sidomos, kur meraku për sigurinë ushqimore nga ana e konsumatorit rritet natyrshëm për shkak të mundësisë për abuzime apo neglizhenca të dyanshme: të konsumatorit dhe të tregtarit ushqimor. Për këtë arsye AKU ka tejkaluar ekspozimet në publik të paracaktuara sipas kalendarit vjetor të informimit të konsumatorit dhe është fokusuar me përqëndrim të rritur në përhapjen e informacionit edukues dhe sensibilizues pergjatë bregdetit dhe gjithë zonave me përqendrime turistike. E thënë më thjeshtë, sa më i madh përqëndrimi i popullatës në një zonë të caktuar, aq më efikas përhapja e informacionit të domosdoshëm për konsumatorin. Komunikimi verbal sensibilizues dhe informues është një nga pikat e forta që shoqerojnë prezencën e punonjësve të AKU në terren, të cilët nuk kufizohen në shpërndarje materialesh, por përdorin edhe narrativa të së përditshmes dhe skenarë imagjinarë për ilustrim të retorikës informative dhe sensibilizuese për konsumatorin. Një fakt interesant është ngjallja e interesit mes të rinjve, të cilat nga natyra janë edhe shtresë më tolerante, neglizhuese dhe për pasojë edhe më e cënueshme ndaj kujdesit parësor të cilesisë ushqimore. Sipas raportimeve nga terreni punonjësit e AKU në qarqe, sidomos nga zonat turistike, niveli civil i komunikimit dhe qasjes ndaj dijes, është forcuar shumë në drejtim të interesimit vullnetar nga ana e të rinjve pushues (pa llogaritur interesimin e publikut të gjerë në përgjithësi). Qasja konsumatore ndaj dijes dhe interesit për një kulinari të sigurt është në fakt një tregues që duhet përshëndetur, sepse konsumatori nuk nxitet nga fitimi në rastin e interest per dije, por niset nga përfitimi vetjak për shëndetin, një aspekt që shumë shpesh ka qenë i neglizhuar në të përditshmen shqiptare, sidomos gjate sezonit turistik veror. Ky është një fakt që nuk ka ardhur pa punën apo pa përkushtimin e askujt. Metoda e shtimit të prezencës së AKU në terren po funksionon si një rregullator automatik në disa drejtime: atë të ngjalljes së interesit rinor në një mënyrë më simpatike se mënyrat konvencionale të kontaktit në qendrat arsimore, ate të dialogut dinamik mes AKU dhe publikut kurioz, me nevoja informimi në qendrat me turizëm të dendur, atë të kuptimit të të drejtave të tyre në marrëdhënien me tregtuesin ushqimor, atë të përhapjes më tej të informacionit të marrë, atë të sinkronizimit të ndërgjegjësimit publik me ndërgjegjësimin tregtar, etj. Por më e rëndësishmja është që kjo metodë, kjo qasje, ky aksion institucional ka sjellë një kohezion automatik mes tregut dhe konsumatorit, një sinkron të natyrshëm servirjeje dhe pritshmërie ne drejtim të cilësisë dhe sigurisë ushqimore. Nuk është normë apo e zakonshme që aksioni institucional të përcjellë dhe të sjellë një mekanizëm vetëkontrolli dhe vetë-funksionues mes palëve të interesuara dhe zakonisht kjo është një dinamikë pothuaj joekzistente në shumicën aksioneve institucionale. Arsyetimet e zakonshme për aksione të tilla zakonisht lidhen me nevoja për pastrime të fenomeneve dëmtuese të formacionit ekonomiko-shoqëror në lëmin e tregtise, biznesit, sipërmarrjes dhe përfitimit konsumator apo publik. Dhe si të tilla, këto lloj aksionesh institucionale shoqërohen me penalitete dhe gjuha komune e ndërgjegjësimit është gjuha penalizuese. Shumë institucionë harrojnë (apo nuk dinë) që vetëm bërja të interesuar e palëve që preken nga aksioni institucional është çelësi i suksesit të atij aksioni. Pikërisht kjo ka ndodhur me aksionin institucional te AKU së fundmi, prej disa muajsh dhe rezultatet po e çojnë suksesin e kësaj metodike drejt një gjendjeje “perpetum mobile”. Ky nuk ështe një sukses i zakonshëm, nuk është një sukses i kopjuar, nuk është një sukses tipik apo I perceptuar si normal. Është e kundërta, ky është një sukses inovator, përtej tabuve frikësuese të qasjes institucionale ndaj biznesit dhe popullatës në tërësi. Një sukses që vetë-kontrollohet nga palët, që preket aksioni institucional që është një risi, arritje civile, institucionale, është një bashkëjetesë paqësore që thellon moralin e shëndoshë që përcjell ligji në bashkëveprim me reagimin qytetar.

AKU – Një Rregullator i Kohezionit mes Biznesit Ushqimor dhe Konsumatorit

Artikuj të ngjashëm Artikuj

Shëndetësia me kancer

Doktorë nën akuzë, Onkologjik pa ilaçe

Sezoni veror i “KAFE RIVIERËS”

Tymi që nxiu Vlorën

“Rilindja”, një histori suksesi nga Kavaja

Harroni ushqimet e skaduara, AKU në aksion për sezonin veror

Artikujt më të lexuar

RA NGA QIELLI, edhe “Profeti” i Ben Blushit

“Rilindja” që erdhi me bujë, por u shua pa zhurmë

Gjergj Luca, kryeoligarku i Shkrimsit, rebeli që grisi diplomën për t’u bërë biznesmen

Mashtruesit e Mikrokredive

JETA E NATËS NË VITET ’90, NGA DISKO ALBANIA DHE MARIKAJ TE BUZUKËT E PARTYT RAVE

Çfarë ka Akoma për Rozana RADIN!

Ikja e Ramës pengohet nga rikthimi i Berishës

Kontaktet

Kategori

Mirëse u ktheve!

Hapni një llogari të re!

Merrni fjalëkalimin tuaj

Je i sigurt që dëshiron ta zhbllokosh këtë artikull?

Are you sure want to cancel subscription?

AKU – Një Rregullator i Kohezionit mes Biznesit Ushqimor dhe Konsumatorit

Mbështetni autorët dhe abonohuni në përmbajtje

Shkarko

Zblloko Artikullin

Artikuj të ngjashëm Artikuj

Artikujt më të lexuar

Kontaktet

Kategori

Mirëse u ktheve!

Hapni një llogari të re!

Merrni fjalëkalimin tuaj

Je i sigurt që dëshiron ta zhbllokosh këtë artikull?

Are you sure want to cancel subscription?