Kryepolicët e 30 viteve tranzicion: PROFESIONISTË APO TË PËRDORUR?!

KRYEPOLICËT E 30 VITEVE TRANZICION: PROFESIONISTË APO TË PËRDORUR?! Kush e ka drejtuar Policinë e Shtetit në këto 3 dekada? Si ka udhëtuar policia e kapur për gryke nga politika nëpërmjet ministrave të brendshëm të çdo kohe dhe pushteti; risitë dhe gjëmat që iu ndodhën gjatë drejtimit të tyre! Nga drejtues të lidhur me regjimin e deri tek ata të pafuqishëm për të goditur krimin, pati drejtues që tentuan të ndryshojnë fatet jo vetëm të policisë por edhe të vendit! A ia dolën? Faktet janë kundër tyre... Gledis Nano, 40 vjeçari që mori në fillim të tetorit detyrën e Kryepolicit të Shqipërisë, ka lindur në Shkodër, por ka përfunduar në vitet 2000 me rezultate të shkëlqyera akademinë. Një profesionist, i vlerësuar nga ndërkombëtarët në vitet e fundit tek antiterrori, duket se Gledis Nano është zgjedhur në atë detyrë edhe me bekimin dhe lavdëratat e tyre. Ka një përgjegjësi të madhe: të ndajë POLICINE nga POLITIKA. A do t’ia dalë dot Gledis Nano? Le të hedhim një vështrim të përgjithshëm se çfarë ka ndodhur me Drejtorët e Policisë në 30 vjet tranzicion, nga 1990 e deri më tani. Të përfolur, po edhe të ekspozuar, të fuqishëm, po edhe të përdorur, misionarë, po edhe mercenarë, profesionistë po edhe ushtarë të bindur të politikës; kjo është panorama që vjen nga tri dekada të ekzistencës së Policisë sonë të Shtetit dhe të drejtuesve të saj! Ata kanë drejtuar një prej strukturave më të mëdha në numër, më problematikën, por edhe më të besuarën apriori të shoqërisë sonë. Herë të pamundur e herë në kapërcim të të gjitha mundësive, Policia e Shtetit nën drejtimin e kryepolicëve të emërtuar “Drejtorë të Përgjithshëm” gjithnjë ka lënë pikëpyetje të mëdha pas akteve të saj; shpesh kanë demonstruar se kanë vepruar dhe veprojnë nën diktatin e pushtetit politik; që i shërben partisë-shtet dhe në pushtet; që mbrojnë të ‘fortin’, shkelmojnë të ‘dobëtin’, sajojnë fakte ndonjëherë, e shtojnë e shpikin prova, dëmton vende ngjarjesh po ashtu siç edhe ndonjëherë përpiqet të zbardhë ngjarje, ngjarje që në përceptimin e atyre që i njohin lidhjet e policisë me pushtetin dhe politikën, janë të pazbardhshme! Nga viti 1990, në kohën kur organizata e policisë u soll në prag pluralizmi nga një emër proverbial i diktaturës e deri në ditët e sotme, emrat që janë ngjitur në krye të kësaj Policie gjithnjë janë përballur me situata të vështira, të importuara, por edhe të derigjuara nga brenda vendit! Të vënë në qendër të vëmendjes, policia dhe drejtuesit e saj shpesh kanë marrë ‘faturat’ që nuk u takonin, jo pak herë janë lënë pas dore nga buxhete e projekte, ashtu siç janë përdorur edhe si ‘mish për top’! Kryepolicët, veç në raste të rralla, i kanë humbur lidhjet me vartësit e vet. Ka patur emra që janë përpjekur të sjellin risi dhe të implementojnë modele suksesi të skuadrave më në zë të policimit në botë, por rrallë kanë mundur të çlirohen nga zgjedha e ministrit të vet. Kryepolicët, që nga Dilaver Bengasi e deri tek Ardi Veliu, janë thuajse pasqyra e gjithçkaje reale që ka ndodhur në vendin tonë; ata përfaqësojnë më së miri të gjithë ulje-ngritjet e shtetit tonë duke u orvatur të ndërtojë demokracinë nëpërmjet një tranzicioni të pafund! Që nga lidhjet me regjimin, e deri tek lidhjet me krimin, emrat e kryepolicëve të vendit mbeten gjithnjë në fokus të debateve të ashpërta të moszbatimit dhe mosfunksionimit të shtetit ligjor! 1990-2000 KRYEPOLICËT E BETEJAVE! DILAVER BENGASI (1987-1990) Në fundin e pushtetit totalitar, Policinë e Shtetit ia besuan një hetuesi të suksesshëm të kohës së diktaturës! Me hetimin dhe firmën e tij u pushkatuan njerëz, në një prej ngjarjeve më të errëta të ndodhura në Tiranën e asaj kohe! Por ky fakt asokohe rriste vlerat në karrierën e një funksionari, e për pasojë Dilaver Bengasi u bë drejtori i Policisë që u përball me revoltat e para antisistem. Ai ishte në krye të Policisë së Shtetit edhe gjatë hyrjes së qindra shqiptarëve në ambasada. E mori Policinë me 1 janar të vitit 1987 dhe e dorëzoi, (më saktë u shkarkua), më 17 korrik të vitit 1990! U tha se e shkarkoi vetë Ramiz Alia e shkak ishte bërë një përplasje me njerëzit që mësynë ambasadat. Ndonëse nuk është pranuar ndonjëherë, të dhënat e asaj kohe fiksojnë një moment kur ish-kryepolici i diktaturës qëlloi me armë mbi turmën në ditët e para të korrikut të ’90-s! Pushteti i asaj kohe, natën e shkarkimit të Bengasit emëroi në vendin e tij Fadil Canin, ndërkohë që më vonë, Bengasi do të ishte i përfshirë në një dosje të bujshme të fillimit të erës së re! Ai bashkë me 5 persona të tjerë u vunë nën akuzën e genocidit dhe të krimeve kundër njerëzimit! Bashkë me Foto Çamin, Prokop Murrën, Muho Asllanin, Gaqo Nesho dhe Zef Lokën, Bengasi, me një vendim të Gjykatës së Tiranës, u dënuan për veprën penale. Krime kundër njerëzimit që daton në qershorin e vitit 1996! Ndërsa tre të parët u dënuan me burgim të përjetshëm, për tre të tjerët Gjykata dha nga 16, 20 dhe 18 vjet burg! Vendimi u apelua në Apel e më vonë shkoi në Gjykatën e Lartë. Por kthimi i pushtetit nga viti i mbrapshtë i `97-s, bëri që të dënuarit për krime kundër njerëzimit të kishin avantazhin e vet. Në vitin 1999 ata lirohen me një vendim të Gjykatës së lartë ku thuhet: “Vendimi i Gjykatës së Tiranës që u përket të pandehurve Foto Çami, Prokop Murra, Muho Asllani, Gaqo Nesho, Zef Loka e Dilaver Bengasi. Kundër vendimit të Gjykatës së Apelit Tirana është bërë rekurs dhe aktet i janë dërguar gjykatës së Kasacionit, që me vendimin Nr.297 dt. 29.9.1997. ka vendosur: Prishjen e vendimit Nr.492 dt.20.6.1996 të Gjykatës së Rrethit Tiranë dhe Nr.564 dt.12.8.1996 të Gjykatës së Apelit Tiranë dhe pushimin e çështjes penale në ngarkim të së pandehurve Foto Çami, Prokop Murra, Muho Asllani, Gaqo Nesho, Zef Loka e Dilaver Bengasi. Vendos lirimin e tyre nëse nuk mbahen për ndonjë krim tjetër!” FADIL CANI (17 KORRIK 1990 -1 MAJ 1992) Erdhi në kohën kur Shqipëria po ‘vlonte’ nga nevoja imediate për të dalë nga kthetrat e sistemit monstruoz dhe gjakatar të diktaturës! I vënë në krye të një drejtorie që vazhdonte me mendësinë komuniste, Fadil Cani u përpoq të ishte i njëkohshëm me çdo lëvizje që mësynte vendin! Nën këtë tentativë barazpeshe e zuri edhe një prej ngjarjeve më të rënda të ndodhura në vendin tonë të pas `90-s “Masakra e 2 Prillit” në Shkodër! ‘Fati’ i tij i madh në atë kohë lidhej me faktin se drejtori i Përgjithshëm i Policisë së Shtetit nuk e kishte autoritetin për të vepruar me forcat që mbante nën ‘komandë’! Këtë autoritet e mbante thuajse në të njëjtën fuqi me kreun e shtetit, ministri i brendshëm! Edhe pse ajo masakër nuk u zbardh kurrë plotësisht, edhe pse u tentua të dënoheshin disa prej krerëve të atij operacioni famëkeq me katër të vrarë dhe dhjetëra të plagosur, ish-ministri që urdhëroi sulmin e policisë jo vetëm që nuk u dënua por arriti të vihej në një prej tre funksioneve më të larta të shtetit shqiptar! Gramoz Ruçi urdhëroi: “Për të vepruar me forcën e shkopit, nuk ka askush arsye të pyesë për përgjegjësinë. Goditni ashpër qysh në fillimet e grumbullimeve. Për të paralizuar ata që nga turmat mund të godasin me armë forcat tona, zini lartësitë dominuese me qitës të përgatitur, forcat tona që përleshen me protestues të mos shkojnë të armatosura”! Shumë vite më vonë, Partia Demokratike e kishte premtim të madh të fushatës elektorale zbardhjen e asaj masakre, por asnjëherë nuk u zbuluan vrasësit e aq më pak u dënuan urdhëruesit! Emri i Fadil Canit, si drejtues i organizatës policore në vend nuk u vu në shënjestrën e akuzave për atë ngjarje dhe ai për shumë vite me radhë shërbeu në poste të larta drejtuese duke u konsideruar si një prej funksionarëve më të njohur të rendit në vend! AGIM SHEHU (15 QERSHOR 1995-30 QERSHOR 1997) Pas ardhjes së Partisë Demokratike në pushtet, në marsin e vitit 1992, Cani do iu linte vendin dy drejtuesve që thuajse kaluan në heshtje detyrat e tyre si drejtues të Policisë së Shtetit. Bëhet fjalë për Astrit Mehajn i cili qëndroi në atë detyrë për pak më shumë se një vit dhe për Sabri Jaçajn, që ia dorëzoi postin në qershorin e vitit 1995 një emri mjaft të njohur të kohës; Agim Shehut! Ishte thuajse hera e parë që drejtori i Policisë së Shtetit në aktivitetin e vet eklipsonte rolin e ministrit të Brendshëm. Kjo ndodhi se gjeneral Agim Shehu vinte nga një arsimim dhe karrierë e pasur policore po ashtu edhe si numri dy i dikasterit të brendshëm të asaj kohe! Zhdukja e Remzi Hoxhës në tetorin e vitit 1995, firmat piramidale që paraprinë vitin e përgjakshëm `97, janë pikat kulmore në të cilat u ravijëzua figura dhe pozicioni i numrit një të policisë së Shtetit! Ndonëse për zhdukjen e biznesmenit shqiptaro-maqedonas, Shehu, gjithnjë e anashkaloi atë histori si një akt që nuk i përkiste organizatës që ai drejtonte por një sektori tjetër, në ngjarjet e 97-s ai ishte mjaft aktiv dhe një ndër personat kyç që tentoi të mbante me dhunë në këmbë shtetin që ishte minuar në themele! Opozita, (më pas pozitë), e asaj kohe, hodhi akuza të panumërta mbi gjeneralin që drejtonte Policinë duke i faturuar një mori aktesh të rënda kriminale që lidhen me përplasjet e policisë me turmat e rebeluara kryesisht në Jug të vendit! Në momentin kur shteti thuajse ra, Shehu gjen një formë dhe largohet nga vendi, ndërsa për të u ngrit një komision hetimor parlamentar nën drejtimin e Spartak Ngjelës! Një dekadë më vonë Shehu rikthehet në Shqipëri, pozicionohet sërish në detyra të larta ndërkohë thirret të dëshmojë për zhdukjen e Remzi Hoxhës, në një gjyq të stërzgjatur! Ai deklaroi se nuk mbante mend të kishte patur dijeni jo vetëm në momentin e rrëmbimit, por që ngjarjen e kishte mësuar shumë muaj më vonë, pasi sipas tij me rrëmbimin dhe zhdukjen, ishte marrë sektori i Krimeve të Komisariatit nr 3! SOKOL BARAJ (3 KORRIK 1997-16 MAJ 1998) Pas dezertimit dhe largimit nga vendi të gjeneralit Agim Shehu, në krye të policisë së Shtetit erdhi një djalë që kishte shërbyer deri në atë kohë në sektorë të ndryshëm, edhe në shërbimet sekrete! Ishte larguar nga puna nga qeveria e parë e Partisë Demokratike, por në vitin 97, kur një pjesë e policisë u rebelua kundër qeverisë së re që erdhi në pushtet, u thirr Sokol Bare të drejtonte policinë! Për kohën, pozicioni i tij ishte më i guximshmi! Atij i duhej të përballej me bandat kriminale që kishin zaptuar qytetet dhe rrugët kryesore të vendit! Edhe pse ua dinte ‘gjuhën’, Bare nuk e pati të lehtë përballjen me ta, pasi shumë shpejt e kuptoi se politika kishte lidhje të forta me ekzistencën e atyre bandave që kishin kryer krime të llahtarshme në zona të ndryshme të vendit! E nisi me Beratin; aktivizoi të gjitha grupet e FNSH-së dhe RENEA-n për të marrë qytetin nën kontroll! Qëndroi në krye të grupeve 3 ditë e netë duke zmbrapsur bandat nga qyteti. Por shumë shpejt do t`i vinte një urdhër nga Tirana: Tërhiqu se s’ka nevojë më! Më pas u nis për Elbasan! Rruga nacionale ishte në duart e Bandës së Kateshit! Edhe aty doli i fituar! Ktheu komisariatet në punë dhe iu dha besim të plotë që do të kishin mbështetjen e tij! Kërkoi të vinte nën kontroll aksin Milot-Peshkopi, si një nga zonat më problematike të vendit dhe për ditë me radhë instaloi repartin RENEA në atë rrugë! Ndërhyri në Shkodër disa herë, në pika kritike të revoltave kundër qeverisë re, ndërkohë Vlora vazhdonte të ishte nën thundrën e bandës së Zani Çaushit e disa të tjerave! Duke parë se krimet monstruoze s’po reshtnin në atë qytet dhe rrethina, Bare kërkon angazhimin e të besuarve të tij dhe hyn në Vlorë! Mbase është një prej meritave më të mëdha të policisë sonë në përballje me një bandë gjakatarësh në gjithë këto dekada; Bare goditi të parin Zani Çaushin! Edhe pse ishte në dijeni të aktivitetit të tij intensiv kundër pushtetit të Berishës, mik i një sërë figurash qëndrore politike të kohës, Bare nuk u ndalua nga asnjë ndërhyrje politike. Pas bandës së Zanit, goditi grupin që drejtohej nga familja Muka, një histori me dhjetëra jetë të vrara, që kanë ardhur deri në ditët e sotme. Ndërsa tentonte të vinte rend dhe siguri dhe të riorganizonte policinë e shkatërruar krejtësisht, me 16 maj të vitit 1998 i kërkohet largimi nga posti i drejtorit të Policisë së Shtetit! Ishte koha kur Bare kishte nisur të afronte asistencën e huaj në policim, kur shpërblente oficerët e policisë për çdo ndërhyrje që bënin në rrugë, porte, trafiqe dhe në përleshjet me bandat që ishin thuajse krenare aq sa politika për përmbysjen e madhe! Sot e asaj dite nuk u mor vesh se përse u largua aq shpejt një oficer i pazakontë në radhët e policisë sonë, mbase një prej emrave të vetëm si drejtues policie që doli mbi politikën për të vënë rend në një vend ku kaosi ishte ulur këmbëkryq! Më vonë e emëruan në poste më shumë administrative, por gjithnjë dhe gjithmonë largohej shumë shpejt nga pozicionet që mbante, derisa e emëruan petagog në Akademinë e Rendit, pasi fitoi përballjen në Gjykatë me qeverinë e dytë të Sali Berishës! U nda nga jeta në moshë të re, nga një sulm kardiak, por mbetet një prej figurave më interesante që kanë drejtuar Policinë e Shtetit! Pas tij policinë e drejtuan emra që nuk lanë ndonjë gjurmë të rëndësishme! Sërish policinë e mori nën komandim Ministria e Brendshme, e për dy vjet u ndërruan 4 drejtorë; Besnik Bregu (16 maj 1998-4 shtator 1998), Hasan Ahmetaj (4 shtator 1998- 9 nëntor 1998), Veton Gjoliku (9 nëntor 1998-20 janar 1999) dhe Veli Myftari (20 janar 1999-22 nëntor 2000)! Sigurisht që krimet nuk ndaluan. Bandat u fuqizuan edhe ekonomikisht! Policia thuajse ishte krejtësisht e pafuqishme tu kundërvihej përveçse në raste sporadike dhe të ndonjë emri shefi komisariati që kishte vendosur të mbronte zonën e vet nëse e linin të shërbente aty! 2000-2010 KRYEPOLICËT E ‘NDJESHËM’... BILBIL MEMA (23 NËNTOR 2000-19 GUSHT 2002) Kur flitet për polici dhe policim këto 30 vite, emri i parë që i vjen ndërmend shumëkujt është ai i Bilbil Memës! Një profesionist i rrallë jo vetëm si drejtues dhe petagog i Akademisë së Rendit, por edhe si një vizionar i pashoq në radhët e uniformave blu për një vend si ky i joni! Ndërkohë që iu bashkua policisë së Shtetit në vitin 1997, thuajse vullnetarisht, ai shpejt do të vihej në krye të disa drejtorive problematike! Për të u zgjodhën Shkodra ‘rebele dhe e pandreqshme’ dhe Tirana që po hapej drejt krimit ekonomik dhe trafiqeve të të gjitha llojeve. Në vitin 2000 ai kërkohet nga ish-ministri i brendshëm i asaj kohe, Ilir Gjoni, të marrë drejtimin e Policisë së Shtetit! Detyrën e re, i ashtëquajturi ‘kolonel’, e mori me një kërkesë të veçantë: të ndahet Policia nga politika ! Duke menduar se nuk e kishte tepruar në kërkesën e tij, ai nisi punën konkretisht në këtë drejtim! Tentoi të kryente një sërë operacionesh për goditjen e veprimtarive kriminale të eksponentëve të lidhur me politikën dhe shtetin, por në kohën kur kishte ndërmarrë një prej operacioneve më të mëdha kundër trafiqeve në disa rrethe njëherësh, kërkohet shkarkimi i menjëhershëm i tij. U tha se kishte prekur ku nuk duhej... Në kohën kur drejtoi Policinë e Shtetit, Mema dha urdhër edhe për shoqërimin e ish-Presidentit të vendit, Sali Berisha! Ngjarja u komentua gjatë, por vetë Mema në një reagim të mëvonshëm tregoi se ishte thjeshtë një shoqërim ngaqë Berisha nuk pranoi të kontrollohej nga policia në një kohë që në disa rrethe të vendit kishte protesta të fuqishme opozitare! Mema, ngaqë ishte me gradën më të lartë në polici, atë të ‘Drejtuesit të Parë’ nuk mundi të angazhohej më në radhët e bluve. Më vonë edhe ai si shumë funksionarë të tjerë në këto 30 vite iu drejtua gjykatës për largim të padrejtë nga puna duke marrë të gjitha pagat që i takonin! BAJRAM IBRAJ (12 SHTATOR 2002-30 MARS 2007) Kryepolici që drejtoi policinë në dy pushtete, organizoi një palë zgjedhje qendrore të zhurmshme e mjaft problematike, ku kaluan me sukses aq sa mund të quhen të suksesshme proceset zgjedhore në vendin tonë! Qëndroi për thuajse 5 vite në krye të Policisë! Ndërroi disa ministra në qeverinë ‘Nano’ dhe më pas vijoi detyrën me ministrin e ndjerë Sokol Olldashi! Bashkë me të nisi goditja e kapobandave që vinin që nga ‘97 e largët. Asokohe të plotëfuqishëm, bandat e Aldo Bares dhe të Lul Berishës morën goditjen e parë! Ibraj gjithnjë rrinte larg ekspozimit, si për mirë ashtu dhe për ndonjë ngjarje fatale, siç ishte ajo e 9 janarit të vitit 2004, mbase një prej ngjarjeve më të rënda ku shteti nuk arriti dot të ndërhynte në kohë të shpëtonte jetët e njerëzve në det, për shkak se në ato mjete që përdoreshin për trafikun e njerëzve, tranportohej drogë! Një linjë që iu mori jetën 28 personave. Ibraj vazhdoi ashtu deri sa në krye të ministrisë së Brendshme do të vinte Bujar Nishani! Pas vetëm pak ditësh, Nishani e shkarkoi me motivacionin se nuk kishte luftuar sa duhet bandat dhe kishte abuzuar me gradat! AHMET PRENÇI (30 MARS 2007-28 TETOR 2009) Djali i mirëshkolluar, që kishte mundur të kryente një mori funksionesh kyçe me të gjitha qeveritë u thirr nga ministri Nishani për të marrë drejtimin e Policisë! Ai la drejtorinë e Policisë së Shkodrës për t’u vënë në drejtimin e organizatës që në atë kohë ishte në fokus të një sërë detyrash substanciale të ngarkuara nga ndërkombëtarët! Prençi, i cili kishte një përvojë në një sërë sektorësh si në krimin ekonomik, ashtu edhe në atë të policisë gjyqësore, përveç drejtimit të policisë, si pak kush e njihte se ku pikonte ‘çatia’ e kësaj organizate! Duke tentuar të krijojë një shkëputje serioze dhe përfundimtare të Policisë nga politika e sigurisht nga urdhërat që vinin nga Ministria e Brendshme, Prençi u bë një promotor i ndryshimit konceptual të policisë dhe policimit! Por shumë shpejt një ngjarje e rëndë do ta trondiste jo vetëm atë por mbarë vendin; 4 oficerë të skuadrës Operacionale u vranë në një përballje me një prej emrave më të fuqishëm të botës së krimit në vend! Ishte 7 gushti i vitit 2009, kur në një operacion, që nuk u mor vesh kurrë se si u organizua dhe kush e planifikoi, Dritan Dajti, i shumëkërkuari i drejtësisë, u mori jetën 4 punonjësve të policisë vetëm në pak sekonda! Një ngjarje, në fakt e rrethuar me shumë mister, që vijon edhe sot të mbetet misterioze, por që i dha një goditje të fortë Policisë, ndoshta më të rëndat që nga vrasja misterioze e kolonel Arben Zylyftarit në Shkodër më 2 gusht të vitit 2000! Megjithatë, Prençi vijoi edhe më pak se 3 muaj në detyrë dhe vendosi të dorëhiqej! Është rasti i parë në të gjithë këto 3 dekada që një drejtor policie jep dorëheqjen e parevokueshme, ndonëse asnjëherë nuk u bë publike arsyeja e kësaj dorëheqje. U tha asokohe se vetë ai e motivoi si një largim për arsye shëndetësore! 2010-2021 DREJTORË NË KUKULLA, POR ME NJË PËRJASHTIM... Në vendin e Prençit u vendos Hysni Burgaj, i cili e drejtoi policinë e Shtetit për plot 4 vite! Ishte thuajse i pazëshëm! Dukej se më shumë ishin drejtorë nëndrejtorët sesa ai, nuk mori kurrë asnjë përgjegjësi, e nuk ngriti zërin kundër eprorëve të tij! Ashtu i bindur dhe në heshtje, ai rrallë mori pjesë në ndonjë operacion të fuqishëm. Në kohën që drejtoi ndodhën disa ngjarje të rënda, që nuk janë zbardhur sot e asaj ditë, kujtojmë dy rrëmbime personash; e mitura Bleona Mata në Kukës dhe Anton Prendi në Fushë-Krujë, të cilët nuk janë gjendur deri sot! Iu vranë njerëz që ruheshin nga policia, ndërkohë që Elbasani nisi të kthehej në sheshbetejë mes dy grupeve të fuqishme kriminale! U largua nga policia në kohën kur ministër i brendshëm erdhi Saimir Tahiri. Pasi bëri shkarkim emërimet e drejtuesve lokalë, sipas urdhërave të ministrit, Burgaj u shkarkua edhe vetë duke ia dorëzuar policinë një kapitulli të ri të historisë së saj! ARTAN DIDI (TETOR 2013- SHKURT 2015) Ardhja në pushtet e të majtëve, sigurisht që do të kërkonte një emër të njohur për ta sjellë në krye të Policisë së Shtetit! Artan Didi u përzgjodh si pjesë e filozofisë së qeverisë së parë të Edi Ramës për të bërë punë të mëdha që nuk ishin bërë më parë. E në fakt kandidatura e Didit ishte jo vetëm e pakontestueshme por edhe mjaft premtuese për të gjithë! I njohur për bëmat e tij në luftë me krimin, bandat, terroristët, trafikantët, Didi edhe ishte plagosur në krye të detyrës. Mbahej mend dhe gjithnjë kujtohej për ekzekutimin e Flamur Pislit, shqiptarit që rrëmbeu një autobus me njerëz në Greqi dhe e solli në Shqipëri. Ndonëse u konsiderua një operacion i arrirë, ajo ngjarje ka mbartur polimika të mëdha ndër vite. Duke u njohur natyra e pakompromistë e Didit, por një ekspert terreni, pranimi i asaj detyre për këdo që e njihte ngjalli habi. Artan Didi shpejt e kuptoi se ai pozicion nuk ishte i përshtatshëm për emrin e vet! Iu kërkua hyrja dhe marrja e Lazaratit, goditi vatrën e heroinës në Fushë-Kuqe të Laçit dhe më pas edhe laboratorin e famshëm të kokainës në Xibrakë të Elbasanit, në një operacion iniciuar nga pala gjermane. Duke qenë njohës i mirë i gjithçkaje që po instalohej, Didi kërkoi të largohej për arsye personale, të paktën kështu u tha, në shkurtin e 2015, largim që iu la vendin dy pasardhësve më të bindur që kishte njohur policia! ÇAKO-VELIU DHE KANABIZIMI I VENDIT Në vend të Artan Didit u soll nga Gjirokastra Haki Çako! U bë i njohur në krijimin e terrenit të duhur për hyrjen në Lazarat të forcave të policisë, e si shpërblim u vendos në krye të Policisë së Shtetit! Qëndroi përgjatë gjithë kohës kur vendi thuajse u kanabizua. Policia që drejtonte Çako nisi të bëhej pjesë e gjithë procesit të mbjelljes, korrjes, tharjes dhe më pas të ngarkimit dhe të trafikimit të lëndës së kushtueshme! Grupet e drogës në të gjithë vendin nisen përleshjet, ndërkohë që në Vlorë zhdukeshin njerëz thujse çdo javë! SHISH ndërhyri duke listuar emrat e mbi 130 punonjësve të policisë që kishin rezultuar të përfshirë në aktivitete droge, por askush nuk mori asnjë masë ta ndalonte. Pas rrëmbimeve e zhdukjeve nisën moritë e atentateve dhe larjeve të hesapeve mes grupeve kriminale. Policia e Shtetit në kohën që drejtohej nga Çako u përfshi edhe në një skandal përgjimesh por kryepolici doli i palagur nga ajo histori dhe vijoi të drejtonte policinë derisa në krye të dikasterit të Brendshëm do të vinte Fatmir Xhafa! Ky i fundit, i përbetuar se do ta luftonte trafikun e drogës dhe për këtë i duhej lidership i ri në polici, largoi Çakon e ‘urtë’ dhe solli pak muaj më vonë në krye të policisë një tjetër drejtor të ‘pazëshëm’! Ardi Veliu e mori policinë në shkurtin e 2018-s si premtimi i madh i Xhafajt por shumë shpejt edhe ata vijuan në udhën e paraardhësve! Trafiqe, atentate, rrëmbime dhe zhdukje pengjesh ishin panorama e çdoditshme e vendit! Pas largimit të Fatmir Xhafajt nga drejtimi i ministrisë së Brendshme, në krye të dikasterit erdhi një ushtarak si Sandër Lleshaj. Ky i fundit e vazhdoi punën me Veliun, si me një të bindur që nuk ngatërroi asnjëherë punët e të ‘mëdhenjëve’! Duke qenë besnik i urdhërave që merrte, Veliu qëndroi i palëkundur në propagandë dhe në dalje në krah ndërkombëtarësh që i vinin në zyrë si dëshmi që Policia e Shtetit kishte mbështetjen e duhur, të të duhurve! I kontestuar si pak kush tjetër në atë post, i sulmuar për një mori ngjarjesh të rënda për të cilat Policia vetëm bënte sehir, i goditur nga një sërë skandalesh që i ndodhnin në radhët e vartësve, Veliu, sa herë i tronditej vendi merrte mbështetjen e kryeministrit Rama dhe vijonte i qetë detyrën e tij! Rrëmbimi, vrasja dhe zhdukja e trupit të Jan Prengës ishte ngjarja tipike ku policia ishte jo vetëm e pamundur por edhe e dorëzuar përballë krimit të organizuar. Por ai vijoi detyrën për shkak se vendi po përgatitej për të hyrë në një vit zgjedhor i cili do të rezultonte problematik! Ndër shumë ngjarje të rënda që i ndodhën gjatë drejtimit të Policisë nga ana e tij përgjatë 3 viteve e gjysmë, vrasje e ndodhur në Elbasan në prag të zgjedhjeve tronditi jo pak pozitën e tij. Policia e pafuqishme për t’u përballur me grupet e armatosura që vepronin në këtë qark në prag të zgjedhjeve lejoi një përballje të frikshme mes dy palëve që punonin për parti të ndryshme. Në atë ngjarje u vra një person dhe u plagosën disa të tjerë! Edhe pse ngjarja ndodhi në mes të ditës, në mes të qindra dëshmitarëve, në sy të disa drejtuesve të lartë të policisë lokale, me dijeni të disa kandidatëve për deputetë në qark, në prani të disa kamerave filmike, Veliut iu deshëm më shumë se 24 orë të dilte në një reagim zyrtar! Ai reagim dhe as reagimet e mëvonshme nuk zbardhën asnjë fakt nga dinamika e asaj masakre që shokoi opinionin publik! Veliu u tha se dha dorëheqje, ashtu siç thuhet për një sërë funksionarësh të lartë, në fillimin e muajit tetor të këtij viti, duke marrë me vete lëvdatat publike të ministrit e kryeministrit, por edhe një mori sulmesh nga opozita dhe opinioni për shkak të shërbimit që i bëri pushtetit për gjatë gjithë punës së tij! DREJTORËT E ‘VEGJËL’ QË S’U BËNË KURRË TË ‘MËDHENJ’! Policia në këto 30 vite ka njohur një sërë emrash drejtorësh policie, që për shkak të popullaritetit apo të famës së tyre, janë etiketuar me epitete të shumta! Ka patur drejtues nëpër qarqe që thuajse kanë luajtur një rol heroi pa mundur kurrë të katapultohen në krye të Policisë së Shtetit, pavarësisht suksesve dhe rolit të padiskutueshëm që kanë patur në stabilizimin e situatave kritike për vendin! Arben Zylyftari, kryepolici që u vra në mënyrë të dyshimtë në një operacion edhe më të dyshimtë në Shkodër; Pjerin Ndreut, i cili u shqua në negociatat me banorët e Kamzës të cilët kishin mësyrë Tiranën në vitin 2003, por falë tij ata u kthyen mbrapsht dhe liruan Urën e Institutit që e kishin marrë për disa ditë! Po ashtu ai u bë i njohur edhe nga një përplasje që pati me ish-kryeministrin e asaj kohe kur bllokoi një autobus të kompanisë “Xhoi Travel” në të cilën u sekuestrua edhe një sasi heroine që ishte nisur për Greqi. Emri më i njohur, ishte ai i Edmond Kosenit. I konsideruar si ‘komisari i hekurt’ ai u tha se kurrë nuk bëri pakte me asnjë eksponent të krimit. Në vitin e përgjakshëm ‘97 ai ishte në Peqin, vendlindjen e tij. Vendosi rregull dhe qetësi duke mos lejuar t’i prekej asnjë pëllëmbë territori. Më pas e nisën në Tepelenën e dorëzuar në duar bandash, e sapo e ktheu disi në vijë, aq sa mund të kthehej aso kohe, e sollën në Lushnjën që funksionte me dy komisariate; njëri gjasme ishte i policisë ndërsa tjetri i Bandës së Lushnjës! Koseni në një intervistë, ndër të paktat e dhëna për mediat pat thënë: “Kisha për të bërë akoma në Tepelenë, por pranova të lëvizja që të isha sa më afër Peqinit, me qëllim që ndonjë darkë të shkoja të haja në shtëpi, se kur vinte fundi i 15 ditëshit, atëherë sado kërkoja nëpër xhepa, nuk kisha asnjë qindarkë dhe s’e kisha për gjë të flija pa ngrënë. Pastaj në Lushnjë filloi puna e vërtetë. Atje komisariati si godinë ekzistonte, por policët nuk i dalloja mirë sa për qind ishin të lidhur me bandat. M’u desh ca derisa ta zbuloja. Pastaj nisi kapja e bandave. Banda e Karbunarës ishte më e rrezikshmja. I kapëm të gjithë, me përjashtim të njërit që e vrau një çam nga Fieri. Edhe çamin e kapëm...”! Pas Lushnjës e sollën në Elbasan. Aty u përball me bandën famëkeqe të Tan Kateshit. Këtë të fundit erdhi vetë dhe e prangosi në Tiranë. E rrahu dhe e pranoi edhe publikisht, sepse për të, ata kishin kryer krime monstruoze. Më vonë prangosi të paprekshmin Nehat Kulla. Koseni në polici, aso kohe, kishte famën e një ‘kapoje’ të pakundërshtueshëm. Ishte dhe mbeti thuajse unik!

Kryepolicët e 30 viteve tranzicion: PROFESIONISTË APO TË PËRDORUR?!

Nga Nikoleta Kovaçi

Artikuj të ngjashëm Artikuj

Të pathënat e ekzekutimit të biznesmenit nga turisti-vrasës

Burgu i pamerituar i kryeinxhinierit

Polici dhe krim – Simbioza e deformimit të ngjarjeve

Dan Hutra, vrasësi që urrente gratë

Një bebe merr SIDA në spital, prindërit tentuan vetëvrasjen

Shqipëria, ku vend që s’gjen qetësi nga vetja dhe…”Bota”

Artikujt më të lexuar

SONDAZHI/ Si ndahen votat për Tiranën e Shqipërinë

JETA E NATËS NË VITET ’90, NGA DISKO ALBANIA DHE MARIKAJ TE BUZUKËT E PARTYT RAVE

Gjergj Luca, kryeoligarku i Shkrimsit, rebeli që grisi diplomën për t’u bërë biznesmen

DITARI I NJË NËNE QË VUAN, 22 vjet në kërkim të së vërtetës

Të pathënat e ekzekutimit të biznesmenit nga turisti-vrasës

Shpellat e jugut, monumente të braktisura dhe të harruara nga shteti

Banka Botërore, “dhuratë” qeverisë para zgjedhjeve

Kontaktet

Kategori

Mirëse u ktheve!

Hapni një llogari të re!

Merrni fjalëkalimin tuaj

Je i sigurt që dëshiron ta zhbllokosh këtë artikull?

Are you sure want to cancel subscription?

Kryepolicët e 30 viteve tranzicion: PROFESIONISTË APO TË PËRDORUR?!

Nga Nikoleta Kovaçi

Mbështetni autorët dhe abonohuni në përmbajtje

Shkarko

Zblloko Artikullin

Artikuj të ngjashëm Artikuj

Artikujt më të lexuar

Kontaktet

Kategori

Mirëse u ktheve!

Hapni një llogari të re!

Merrni fjalëkalimin tuaj

Je i sigurt që dëshiron ta zhbllokosh këtë artikull?

Are you sure want to cancel subscription?