“Vetëm uji me kripë mungon, të gjitha të tjerat mund t’i gjesh në Gramsh”. Kështu më tha një mikja ime me buzët që i shkonin vesh më vesh nga kënaqësia, dhe me sytë që po i shkëlqenin si diell kur po më ftonte të kalonim një ditë në qytetin e saj të vogël në metra katrorë, por, siç më tregoi ajo duke hiperbolizuar e madje duke e treguar me duart e hapura deri mbi kokë si të ishim akoma në shkollën fillore, “me bukuri përrallore”. Jam mësuar të mos u bishtnoj këtyre lloj kureshtjeve. Në momentin kur e dëgjova nuk e kuptova se çfarë donte të më thoshte saktësisht, por pasi sytë e mi panë mrekullinë që qyteti dhe fshatrat përreth të ofronin, thashë me vete: “Pati të drejtë!”.
Ndryshe nga qytetet e tjera, që i joshin vizitorët përmes resorteve luksoze e jo vetëm, në Gramsh bukuria e virgjër e paeksploruar e luginave, kodrave, apo rrugëve me kalldrëm që po investohen fuqishëm këto kohë, të fton për ta parë me kuriozitetin e dikujt që kërkon të eksplorojë dhe të ketë edhe aventurën që të kënaq gjithë familjen.
Mbështetni autorët dhe abonohuni në përmbajtje
Këto artikuj janë premium. Zhbllokoji për të lexuar të gjithë artikullin.