Maji i këtij viti duhet të shënohet në kalendar si Maji i 50 vjetorit të revoltës së parë të madhe në burgun e Spaçit. Në 21 maj 1973 të burgosurit e Spaçit, të paorganizuar, nisur nga shkëndija e 32 vjeçarit Pal Zefi që refuzoi izolimin e u ngjit në taracën e burgut, vazhduan me tre ditë kryengritje. Një kryengritje që për disa prej tyre, djem në moshën më të bukur të rinisë, rezultoi fatale. Pal Zefi sot ka emrin në një shkollë, por nuk ka një varr. Për shumë të tjerë, kjo revoltë u përkthye në një makth të vërtetë. Por në Histori, emrat e tyre janë skalitur me gërma të arta. Si po e kujton këtë muaj Autoriteti i Dosjeve? Kush janë dëshmitarët e mbetur gjallë që kujtojnë ditët e revoltës e më pas orët e tmerrit? “Memorja është një burim i rëndësishëm i forcës sonë dhe të historisë sonë”, thotë Aleksandër Solzhenitsyn (1918-2008), disidenti rus, nobelist në letërsi, që nuk rreshti duke folur kundër komunizmit. Dhe në fakt, është koha që brezat e rinj të njohin historinë tonë. Sepse një popull që harron historinë e vet, është i dënuar të përsërisë gabimet e së shkuarës dhe mund të mos rritet, për të ndërtuar një të ardhme të ndritshme. Eshtë detyrë e të gjithëve ta bëjmë…
Mbështetni autorët dhe abonohuni në përmbajtje
Këto artikuj janë premium. Zhbllokoji për të lexuar të gjithë artikullin.